-
121.《秦筝歌,送外甥萧正归京》 唐·岑参
汝不闻秦筝声最苦,五色缠弦十三柱。
怨调慢声如欲语,一曲未终日移午。
红亭水木不知暑,忽弹黄钟和白纻。
清风飒来云不去,闻之酒醒泪如雨。
汝归秦兮弹秦声,秦声悲兮聊送汝。 -
122.《送韦侍御先归京(得宽字)》 唐·岑参
闻欲朝龙阙,应须拂豸冠。
风霜随马去,炎暑为君寒。
客泪题书落,乡愁对酒宽。
先凭报亲友,后月到长安。 -
123.《送韦侍御先归京(得宽字)》 唐·岑参
闻欲朝龙阙,应须拂豸冠。
风霜随马去,炎暑为君寒。
客泪题书落,乡愁对酒宽。
先凭报亲友,后月到长安。 -
124.《暮春虢州东亭送李司马归扶风别庐》 唐·岑参
柳亸莺娇花复殷,红亭绿酒送君还。
到来函谷愁中月,归去磻谿梦里山。
帘前春色应须惜,世上浮名好是闲。
西望乡关肠欲断,对君衫袖泪痕斑。 -
125.《效古赠崔二》 唐·高适
十月河洲时,一看有归思。
风飙生惨烈,雨雪暗天地。
我辈今胡为?浩哉迷所至。
缅怀当途者,济济居声位。 -
126.《送蔡山人》 唐·高适
东山布衣明古今,自言独未逢知音。
识者阅见一生事,到处豁然千里心。
看书学剑长辛苦,近日方思谒明主。 -
127.《别韦参军》 唐·高适
二十解书剑,西游长安城。
举头望君门,屈指取公卿。
国风冲融迈三五,朝廷欢乐弥寰宇。
白璧皆言赐近臣,布衣不得干明主。 -
128.《醉歌行》 唐·杜甫
陆机二十作文赋,汝更小年能缀文。
总角草书又神速,世上儿子徒纷纷。
骅骝作驹已汗血,鸷鸟举翮连青云。 -
129.《白水县崔少府十九翁高斋三十韵》 唐·杜甫
客从南县来,浩荡无与适。
旅食白日长,况当朱炎赫。
高斋坐林杪,信宿游衍阒。
清晨陪跻攀,傲睨俯峭壁。 -
130.《晦日寻崔戢、李封》 唐·杜甫
朝光入瓮牖,尸寝惊敝裘。
起行视天宇,春气渐和柔。
兴来不暇懒,今晨梳我头。
出门无所待,徒步觉自由。 -
131.《述怀一首(此已下自贼中窜归凤翔作)》 唐·杜甫
去年潼关破,妻子隔绝久。
今夏草木长,脱身得西走。
麻鞋见天子,衣袖露两肘。
朝廷愍生还,亲故伤老丑。 -
132.《送从弟亚赴安西判官》 唐·杜甫
南风作秋声,杀气薄炎炽。
盛夏鹰隼击,时危异人至。
令弟草中来,苍然请论事。
诏书引上殿,奋舌动天意。 -
133.《羌村》 唐·杜甫
峥嵘赤云西,日脚下平地。
柴门鸟雀噪,归客千里至。
妻孥怪我在,惊定还拭泪。
世乱遭飘荡,生还偶然遂! -
134.《湖城东遇孟云卿,复归刘颢宅宿宴,饮散因为醉歌》 唐·杜甫
疾风吹尘暗河县,行子隔手不相见。
湖城城南一开眼,驻马偶识云卿面。
向非刘颢为地主,懒回鞭辔成高宴。 -
135.《壮游》 唐·杜甫
往昔十四五,出游翰墨场。
斯文崔魏徒,以我似班扬。
七龄思即壮,开口咏凤凰。
九龄书大字,有作成一囊。 -
136.《送杨六判官使西蕃》 唐·杜甫
送远秋风落,西征海气寒。
帝京氛祲满,人世别离难。
绝域遥怀怒,和亲愿结欢。
敕书怜赞普,兵甲望长安。 -
137.《郑驸马池台喜遇郑广文同饮》 唐·杜甫
不谓生戎马,何知共酒杯。
然脐郿坞败,握节汉臣回。
白发千茎雪,丹心一寸灰。
别离经死地,披写忽登台。
重对秦箫发,俱过阮宅来。
留连春夜舞,泪落强裴回。 -
138.《题郑十八著作虔》 唐·杜甫
台州地阔海冥冥,云水长和岛屿青。
乱后故人双别泪,春深逐客一浮萍。
酒酣懒舞谁相拽,诗罢能吟不复听。 -
139.《酬孟云卿》 唐·杜甫
乐极伤头白,更长爱烛红。
相逢难衮衮,告别莫匆匆。
但恐天河落,宁辞酒盏空。
明朝牵世务,挥泪各西东。 -
140.《寄岳州贾司马六丈、巴州严八使君两阁老五十韵》 唐·杜甫
衡岳啼猿里,巴州鸟道边。
故人俱不利,谪宦两悠然。
开辟乾坤正,荣枯雨露偏。
长沙才子远,钓濑客星悬。