-
141.《寄太湖隐者》 宋·陆游
青松伐作薪,白玉碎作尘,虽云质已毁,见者犹悲辛。
磊砢任栋梁,温润中琮璧,岂以捐空山,遂比凡木石。
郦生吏高阳,马周客新丰,从来豪杰士,大指亦略同。
具区古大泽,烟水渺千里,可望不可到,中有隐君子。 -
142.《进幸南园观刈宿麦诗》 宋·宋祁
农扈方迎夏,宫田首告秋。
嘉生拥瑶县,蕃穗遍天麰。
肃雨津茎浃,薰风猎颖浮。
登成告田畯,省敛徯王游。 -
143.《登城二首》 宋·张耒
绿野望不极,登临引兴长。
凭高延泽国,搔首对风光。
乍出莺贪柳,新归燕拣梁。
欣欣物华好,吾亦引清觞。 -
144.《和吕与叔秘书省观兰》 宋·张耒
千里猗猗谁取将,忽惊颜色照文房。
每怜坠露时施泽,更许光风为泛香。
独秀已先梁苑草,托根宁复楚天霜。
坐令黄菊羞粗俗,只合萧条篱下芳。 -
145.《叔父给事挽词十首》 宋·黄庭坚
荣禄常思泽九宗,山摧梁坏并成空。
百年遗恨谁昭洗,他日诸郎有父风。 -
146.《次韵谢借观五老图》 宋·黄庭坚
五老天然一会闲,太平时节振儒冠。
相君于理回天诏,辅国驱夷立寒桓。
妖术图奸梁木坏,党碑雷震雹冰寒。
丹心忠厚来安泰,惠泽垂流仰止看。 -
147.《盆中树》 元·王冕
橐驼已矣树多病,后世谁能谕官政?盘根银节入盆盂,岂伊妡生之本性?童童结盖拥绿云,皮肤转卷生虫纹。
幽人重之如重宝,置诸座右同佳宾。
时时玩赏勤拂试,要做人前好颜色。
自怜无路接春风,惭愧荆榛得甘泽。 -
148.《鹤联句》 宋·范仲淹
上霄降灵气,锺此千年禽。
幽间靖节性,孤高伯夷心。
颉颃紫霄垠,飘飘沧浪浔。
岳湛有仙姿,钧韶无俗音。 -
149.《王氏昆仲归宁》 宋·梅尧臣
昨夜雪霏霏,梁山吟未归。
关河谁道远,鸿雁自相依。
落日人烟少,寒云驿路微。
共将彭泽酒,称寿向庭闱。 -
150.《至灵壁镇於许供奉处得杜挺之书及诗》 宋·梅尧臣
去冬过寻历阳守,江沙半遮当利口。
口头沙蹙浪如山,浦漵排舟鱼贯柳。
却畏浪高难苦留,闻解符来时不久。
平时挂席入杨州,主人酿成百斛酒。 -
151.《送赵谏议知徐州》 宋·梅尧臣
鹿车几两马几匹,轸建朱幡骑彀弓。
雨过短亭云断续,莺啼高柳路西东。
吕梁水注千寻险,大泽龙归万古空。
莫问前朝张仆射,球场细草绿蒙蒙。 -
152.《对雪感怀呈翟使君冯中允同年》 宋·王禹偁
岁暮山城雪,民和岁有秋。
深闻五袴咏,聊减贰车愁。
凌乱藏溪寺,霏微酒郡楼。
冻宜粘酒旆,香好试茶瓯。 -
153.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
154.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
155.《次韵竹溪中书重修县橘二首》 宋·刘克庄
古者役人常以冬,据经端自紫薇公。
杠舆梁涉犹徒步,龟筮民从见大同。
不假洛阳抱桥蛎,宛如震泽卧波虹。
春江浩渺风涛急,方待先生济不通。 -
156.《上邵宝文》 宋·王令
出处身之道,穷通命所关。
孔犹闻宋逐,轲亦退梁还。
兹道方中否,流风有後艰。
客来方病宪,人戚不堪颜。 -
157.《范漕季克云坡》 宋·洪咨夔
西来一鹤山泽臞,春风六辔闲且都。
公余镜月昼阴寂,睡起手校群芳图。
海棠酣透燕王邸,豹血深染重氍毹。
昌南别派更奇绝,丰容靓饰香生肤。 -
158.《和子有雨有述怀》 宋·洪咨夔
畏涂险如峡中州,蝮蛇倒退猢孙愁。
熟将义理自陶写,粗衣淡饭过即休。
迩来阳侯横造业,两涘莫辨马与牛。
高原低隰半为壑,下潦上雾昏人眸。 -
159.《木郎祈雨咒》 宋·白玉蟾
乾晶瑶辉玉池东,盟威圣者命青童。
掷火万里坎震宫,雨骑迅发来太濛。
木郎太乙三山雄,霹雳破石泉源通。
神震巽土皓灵翁,猛马四张(外囗里力)火冲。 -
160.《喜晴应诏勑自疏韵诗》 南北朝·庾信
御辩诚膺录。
维皇称有建。
雷泽昔经渔。
负夏时从贩。