-
61.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
62.《横塘》 唐·韩偓
秋寒洒背入帘霜,凤胫灯清照洞房。
蜀纸麝煤沾笔兴,越瓯犀液发茶香。
风飘乱点更筹转,拍送繁弦曲破长。
散客出门斜月在,两眉愁思问横塘。 -
63.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
64.《赠惠律大师》 唐·刘昭禹
秋是忆山日,禅窗露洒馀。
几悬华顶梦,应寄沃洲书。
风月资吟笔,杉篁笼静居。
满城谁不重,见著紫衣初。 -
65.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
66.《奉应颜尚书真卿观玄真子置酒张乐舞破阵画洞庭三山歌》 唐·皎然
道流迹异人共惊,寄向画中观道情。
如何万象自心出,而心澹然无所营。
手援毫,足蹈节,披缣洒墨称丽绝。 -
67.《陈氏童子草书歌》 唐·皎然
书家孺子有奇名,天然大草令人惊。
僧虔老时把笔法,孺子如今皆暗合。
飙挥电洒眼不及,但觉毫端鸣飒飒。 -
68.《古意九首》 唐·贯休
一雨火云尽,闭门心冥冥。
兰花与芙蓉,满院同芳馨。
佳人天一涯,好鸟何嘤嘤。
我有双白璧,不羡于虞卿。 -
69.《秋夜吟》 唐·贯休
如愚复爱诗,木落即眠迟。
思苦香消尽,更深笔尚随。
饥童舂赤黍,繁露洒乌椑。
看却龙钟也,归山是底时。 -
70.《秋夜吟》 唐·贯休
如愚复爱诗,木落即眠迟。
思苦香消尽,更深笔尚随。
饥童舂赤黍,繁露洒乌椑。
看却龙钟也,归山是底时。 -
71.《题游帷观真君殿后》 唐·伊用昌
日日祥云瑞气连,侬家应作大神仙。
笔头洒起风雷力,剑下驱驰造化权。
更无戎夷添礼乐,永教胡虏绝烽烟。
列仙功业只如此,直上三清第一天。 -
72.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
73.《渔家傲》 宋·欧阳修
叶重如将青玉亚。
花轻疑是红绡挂。
颜色清新香脱洒。
堪长价。
牡丹怎得称王者。
雨笔露笺匀彩画。
日炉风炭薰兰麝。
天与多情丝一把。
谁厮惹。
千条万缕萦心下。 -
74.《蓦山溪》 宋·黄庭坚
山明水秀,尽属诗人道。
应是五陵儿,见衰翁、孤吟绝倒。
一觞一咏,潇洒寄高闲,松月下,竹风间,试想为襟抱。
玉关遥指,万里天衢杳。 -
75.《水调歌头(李太白画象)》 宋·李纲
太白乃吾祖,逸气薄青云。
开元有道,聊复乘兴一来宾。
天子呼来方醉,洒面清泉微醒,余吐拭龙巾。
词翰不加点,歌阕满宫春。 -
76.《临江仙(次韵富季申九月菊未开)》 宋·李弥逊
燕去莺来昏又晓,劳生莫负心期。
菊花何必待开时。
十分浮玉蚁,一拍贯珠词。
少借笔端烟雨力,不须露染风披。
芳心微露定因谁。
风流今太傅,萧洒古东篱。 -
77.《柳梢青》 宋·杨无咎
目断南枝。
几回吟绕,长怨开迟。
雨浥风欺,雪侵霜妒,却恨离披。
欲调商鼎如期。 -
78.《好事近(黄义卿画带霜竹)》 宋·高登
潇洒带霜枝,独向岁寒时节。
触目千林憔悴,更幽姿清绝。
多才应赋得天真,落笔惊风叶。
从此绿窗深处,有一梢秋月。 -
79.《生查子(收灯日次李举之韵)》 宋·洪适
廉纤小雨来,噤罥轻寒乍。
丝竹送迎时,灯火阑珊夜。
铜壶漏故迟,银烛花频灺。
怀我独醒人,健笔方飞洒。 -
80.《菩萨蛮(可人梅轴)》 宋·赵师侠
琼英为惜轻飞去。
可人妙笔移缣素。
潇洒向南枝。
永无开谢时。
闺房难并秀。
自是春风手。
何必问逃禅。
人间水墨仙。