-
141.《喜雨》 宋·陆游
一雨洗旱尘,吾庐气疏豁。
土润竹萌出,水长渔舟活。
桑麻郁千里,夹道光如泼。
凭高望归云,更觉原野阔。
沉忧宽旅食,分喜到僧钵。
但仰皇天慈,不必尤旱魃。 -
142.《夜登城楼》 宋·陆游
上天何苍苍,四序浩旋斡。
异哉今年热,炊鬻不可活。
夜分睡复起,摇箑腕欲脱。
强登城西楼,月露渺空阔。 -
143.《跋张功父通判直阁所惠约斋诗乙蒿》 宋·杨万里
句里勤分似,灯前得细尝。
孤芳後山种,一瓣放翁香。
苦处霜争涩,臞来鹤校强。
不应穷活计,公子也忙忙。 -
144.《春晓三首》 宋·杨万里
一年生活是三春,二月春光尽十分。
不必开窗索花笑,窗隔花影也欣欣。 -
145.《望远行·自见来》 宋·黄庭坚
自见来,虚过却、好时好日。
这訑尿粘腻得处煞是律。
据眼前言定,也有十分七八。
冤我无心除告佛。
管人闲底,且放我快活。
便索些别茶祗待,又怎不遇偎花映月。
且与一班半点,只怕你没丁香核。 -
146.《会友》 元·王冕
蜡屐冲寒雨,紫门启晓云。
相忘不问讯,长久却论文。
煮茗山泉活,移花野色分。
城中甚喧杂,此地寂无闻。 -
147.《满庭芳·清净家风》 宋·无名氏
清净家风,如常合道,本来面目休迷。
行住坐卧,何处不相随。
达理头头解脱,明心无作无为。
君还悟,丝毫放过,画饼不充饥。 -
148.《永遇乐·学道修心》 宋·无名氏
学道修心,存神炼性,直要轻举。
补脑还精,流水不腐,户枢终不蠹。
日魂月魄,抟归炉鼎,真气自然流聚。
把心猿缚住,意马追回,迥无尘虑。 -
149.《春从天上来·识破荣枯》 宋·无名氏
识破荣枯。
万事俱忘,宴处村墟。
盖世功名,掀天富贵,不免被物驰驱。
叹南柯梦里,断送了、多少贤愚。 -
150.《魏文以予病渴赠薏苡二丛植庭下走笔戏谢》 宋·梅尧臣
媿无相如才,偶病相如渴。
潩水有丈人,薏苡分丛茇。
为饮可扶衰,余生幸且活。
安知恶己者,不愿变野葛。 -
151.《用洪君畴韵送徐仲晦赴乡郡二首》 宋·刘克庄
于君外物一毫轻,七聚争看锦昼行。
昔苦缿筩无路达,今欣蜡烛照天明。
潢池赤子思重活,青社饥民待再生。
前哲贵分人以德,独清不若众皆清。 -
152.《端门听赦咏雪》 宋·陈与义
云叶垂鸡竿,雪花眩鸾旗。
一天丰年意,飘入万寿卮。
茫茫玉妃班,影乱千官仪。
也知楼头喜,舞态方自持。 -
153.《赠画鱼者》 宋·白玉蟾
昔日僧繇所画鱼,三十六鳞依翠浦。
徐高画中多画鱼,鼓鳞扬鬣今为图。
古人妙画犹不朽,今人妙处古未有。
郭丹青者冠古今,天下画鱼第一手。 -
154.《连日得杂花数株艺之池亭感而有作》 宋·韩元吉
七十已过半,所向意不如。
一官计大州,仆仆畏简书。
酒薄不可醉,歌舞见已疏。
亦有淡生活,诗成自相纾。 -
155.《贺吕守用中》 宋·黄公度
紫帽山颠秋色高,刺桐城头风怒号。
乾坤冲融忽异态,千里和气生旌旄。
昂星之精来瑞世,要令致主唐虞际。
骨相诞锺嵩岳灵,风流不泯磻溪裔。 -
156.《试院中蒙相君惠茶和钱教授韵》 宋·黄公度
误向文闱齿缙绅,相君分赐壑源春。
穷搜千卷非吾事,满引一杯如故人。
无复睡魔能偃蹇,敢将诗律闹清新。
西湖好趁清明约,泉活涓涓火不陈。 -
157.《寿安宣相》 宋·吴泳
磊落堪舆气,峥嵘社稷身。
地倾曾镇静,天造要经纶。
仓首怀公辅,中原仗老臣。
纶扬申命宠,渥照午桥新。 -
158.《壁间所挂山水图》 宋·李廌
老骥无能空在闲,苜蓿既饱思行山。
谁知八幅分向背,恍如百里随跻攀。
云烟蒙蒙心共远,草树阴阴日将晚。
一声幽鸟隔前溪,万古回春来叠巘。 -
159.《郡檄子肃检视旱田以诗寄之》 宋·赵蕃
是邦且熟无多收,况于水旱相为忧。
使君奏课避非实,檄公按视临田畴。
民闻公来相告语,活国忧民公自许。
平时爱我如恐伤,今胡不能为轻赋。 -
160.《寿延迈叔祖》 宋·程公许
吾宗谱牒祖通义,蝉聊到公十五世。
五派之分同一源,如木有本瓜有蒂。
公家门户最赫奕,簪绂相承真鲜俪。
堂堂铁面渠州牧,能以方雨永来裔。