-
141.《过湍沟谷》 唐·许棠
西去穷胡处,岩崖境不常。
石形相对耸,天势一条长。
栈底鸣流水,林端敛夕阳。
虽随兵马至,未免畏豺狼。 -
142.《补周礼九夏系文·九夏歌九篇》 唐·皮日休
(王夏之歌者,王出入之所奏也。
四章,章四句)
爣爣皎日,欻丽于天。
厥明御舒,如王出焉。 -
143.《初夏游楞伽精舍》 唐·皮日休
越舼轻似萍,漾漾出烟郭。
人声渐疏旷,天气忽寥廓。
伊予惬斯志,有似劀q3瘼。
遇胜即夷犹,逢幽且淹泊。 -
144.《初夏游楞伽精舍》 唐·皮日休
越舼轻似萍,漾漾出烟郭。
人声渐疏旷,天气忽寥廓。
伊予惬斯志,有似劀q3瘼。
遇胜即夷犹,逢幽且淹泊。 -
145.《奉和鲁望四明山九题·潺湲洞》 唐·皮日休
阴宫何处渊,到此洞潺湲。
敲碎一轮月,熔销半段天。
响高吹谷动,势急喷云旋。
料得深秋夜,临流尽古仙。 -
146.《杂讽九首》 唐·陆龟蒙
红蚕缘枯桑,青茧大如瓮。
人争捩其臂,羿矢亦不中。
微微待贤禄,一一希入梦。
纵操上古言,口噤难即贡。 -
147.《引泉诗(睦州龙兴观老君院作)》 唐·陆龟蒙
上嗣位六载,吾宗刺桐川。
余来拜旌戟,诏下之明年。
是时春三月,绕郭花蝉联。
岚盘百万髻,上插黄金钿。 -
148.《江湖散人歌》 唐·陆龟蒙
江湖散人天骨奇,短发搔来蓬半垂。
手提孤篁曳寒茧,口诵太古沧浪词。
词云太古万万古,民性甚野无风期。 -
149.《鹤媒歌》 唐·陆龟蒙
偶系渔舟汀树枝,因看射鸟令人悲。
盘空野鹤忽然下,背翳见媒心不疑。
媒闲静立如无事,清唳时时入遥吹。 -
150.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
151.《庐山》 唐·李咸用
非岳不言岳,此山通岳言。
高人居乱世,几处满前轩。
秀作神仙宅,灵为风雨根。
馀阴铺楚甸,一柱表吴门。 -
152.《送姚合员外赴金州》 唐·方干
受诏从华省,开旗发帝州。
野烟新驿曙,残照古山秋。
树势连巴没,江声入楚流。
唯应化行后,吟句上闲楼。 -
153.《东山瀑布》 唐·方干
遥夜看来疑月照,平明失去被云迷。
挂岩远势穿松岛,击石残声注稻畦。
素色喷成三伏雪,馀波流作万年溪。
不缘真宰能开决,应向前山杂淤泥。 -
154.《题松江驿》 唐·方干
便向中流出太阳,兼疑大岸逼浮桑。
门前白道通丹阙,浪里青山占几乡。
帆势落斜依浦溆,钟声断续在沧茫。
古今悉不知天意,偏把云霞媚一方。 -
155.《赠赵崇侍御(一作赠赵常六韵)》 唐·方干
贵达合逢明圣日,风流又及少年时。
才因出众人皆嫉,势欲摩霄自不知。
正直早年闻苦节,从容此日见清规。 -
156.《钱塘江潮》 唐·罗隐
怒声汹汹势悠悠,罗刹江边地欲浮。
漫道往来存大信,也知反覆向平流。
任抛巨浸疑无底,猛过西陵只有头。
至竟朝昏谁主掌,好骑赪鲤问阳侯。 -
157.《过洞庭》 唐·李屿
浩渺注横流,千潭合万湫。
半洪侵楚翼,一汊属吴头。
动轴当新霁,漫空正仲秋。
势翻荆口迮,声拥岳阳浮。 -
158.《仙掌》 唐·秦韬玉
万仞连峰积翠新,灵踪依旧印轮巡。
何如捧日安皇道,莫把回山示世人。
已擘峻流穿太岳,长扶王气拥强秦。
为余势负天工背,索取风云际会身。 -
159.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
160.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。