-
41.《潮州韩文公庙碑》 宋·苏轼
匹夫而为百世师,一言而为天下法。
是皆有以参天地之化,关盛衰之运,其生也有自来,其逝也有所为。
故申、吕自岳降,傅说为列星,古今所传,不可诬也。
孟子曰:“我善养吾浩然之气。 -
42.《天问》 先秦·屈原
曰:遂古之初,谁传道之?
上下未形,何由考之?
冥昭瞢暗,谁能极之?
冯翼惟象,何以识之? -
43.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
44.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
45.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
46.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
47.《谏迎佛骨表》 唐·韩愈
臣某言:伏以佛者,夷狄之一法耳,自后汉时流入中国,上古未尝有也。
昔者黄帝在位百年,年百一十岁;少昊在位八十年,年百岁;颛顼在位七十九年,年九十八岁;帝喾在位七十年,年百五岁;帝尧在位九十八年,年百一十八岁;帝舜及禹,年皆百岁。
此时天下太平,百姓安乐寿考,然而中国未有佛也。
其后殷汤亦年百岁,汤孙太戊在位七十五年,武丁在位五十九年,书史不言其年寿所极,推其年数,盖亦俱不减百岁。 -
48.《九章之九 悲回风》 先秦·屈原
悲回风之摇蕙兮,心冤结而内伤;
物有微而陨性兮,声有隐而先倡。
夫何彭咸之造思兮,暨志介而不忘;
万变其情岂可盖兮,孰虚伪之可长? -
49.《和周凤隐止酒韵》 宋·柴元彪
邃古奠堪舆,狉狉群鹿豕。
由蒙以至需,生人饮食始。
世值勋华初,人文日以起。
民用非酒醴,无以供祭祀。 -
50.《秋怀》 明·贝琼
露下百草变,凄凄天地秋。
亦如中年客,玉颜安可留。
山鸣迅商激,水涸行潦收。
恩方改团扇,意复存弊裘。
梧桐叶尽脱,孤雏夜啾啾。
光景忽已逝,感之双涕流。 -
51.《跃马泉》 宋·李景遹
南山突兀横青空,鹿豕禽鱼得所宫。
修鳞于此亦养德,光怪夜发山川红。
风云变化化事已矣,独有崖峤留馀雄。
至今山泉脉四溢,喷薄声撼枯枬枫。 -
52.《游佑七年丁未十一月朔蔡久轩自江东提刑归抵》 宋·王撝
嵯峨武夷山,中有梁栋姿。
凤凰鸣高岗,隐见视其时。
孰若阿房宫,下容五丈旗。
孰奏箫韶乐,和声召来仪。 -
53.《甲戌乡中民情长句寄彦文布政》 明·龚诩
景泰五年甲戌岁,正当南亩耕耘际。
忽然骤水涨江湖,汹涌浩漫良可畏。
更堪滂沛雨兼旬,大岸小塍俱决溃。
田家男妇奔救忙,力竭气穷无术备。 -
54.《皇夫叹》 明·孙宜
岁当己亥三月初,天子南幸鄢郢都。
飞书走檄连日夜,藩司之使催皇夫。
编氓土著签不足,流居浮户贴始敷。
索资要赂弊难竟,私有里甲公吏徒。 -
55.《建德县三十韵》 明·魏观
乘舟至建德,颇爱山水清。
山水虽可爱,人烟苦凋零。
种麦当县前,迂径入县庭。
瓦烁存故基,小小才有厅。 -
56.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
57.《次韵吴季野再见寄》 宋·王安石
衣裘南北弊风尘,志趣卑污已累亲。
流俗尚疑身察察,交游方笑党频频。
远同鱼乐思濠上,老使鸥惊耻海滨。
邂逅得君还恨晚,能明吾意久无人。 -
58.《和吴御史汴渠》 宋·王安石
郑国欲弊秦,渠成秦富强。
本始意已陋,末流功更长。
维汴亦如此,浚源在淫荒。
归作万世利,谁能弛其防。 -
59.《入峡寄弟》 唐·孟浩然
吾昔与汝辈,读书常闭门。
未尝冒湍险,岂顾垂堂言。
自此历江湖,辛勤难具论。
往来行旅弊,开凿禹功存。 -
60.《别程公辟给事》 宋·秦观
人物风流推镇东,夕郎持节作元戎。
樽前倦客刘师命,月下清砍盛小丛。
裘弊黑貂霜正急,书传黄犬岁将穷。
买舟江上辞公去,回首蓬莱梦寐中。