-
121.《葬花吟》 清·曹雪芹
花谢花飞花满天,红消香断有谁怜?
游丝软系飘春榭,落絮轻沾扑绣帘。
闺中女儿惜春暮,愁绪满怀无释处。
手把花锄出绣帘,忍踏落花来复去。 -
122.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
123.《哀江南赋序》 南北朝·庾信
粤以戊辰之年,建亥之月,大盗移国,金陵瓦解。
余乃窜身荒谷,公私涂炭。
华阳奔命,有去无归。
中兴道销,穷于甲戌。 -
124.《长门赋·并序》 两汉·司马相如
孝武皇帝陈皇后,时得幸,颇妒。
别在长门宫,愁闷悲思。
闻蜀郡成都司马相如天下工为文,奉黄金百斤,为相如、文君取酒,因于解悲愁之辞。
而相如为文以悟主上,陈皇后复得亲幸。 -
125.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
126.《饮酒 二十》 魏晋·陶渊明
羲农去我久,举世少复真。
汲汲鲁中叟,弥缝使其淳。
凤鸟虽不至,礼乐暂得新,洙泗辍微响,漂流逮狂秦。 -
127.《步出夏门行 土不同》 魏晋·曹操
乡土不同,河朔隆冬。
流澌浮漂,舟船行难。
锥不入地,蘴(fēng)
藾(lài)
深奥。
水竭不流,冰坚可蹈。
士隐者贫,勇侠轻非。
心常叹怨,戚戚多悲。
幸甚至哉!歌以咏志。 -
128.《九章之九 悲回风》 先秦·屈原
悲回风之摇蕙兮,心冤结而内伤;
物有微而陨性兮,声有隐而先倡。
夫何彭咸之造思兮,暨志介而不忘;
万变其情岂可盖兮,孰虚伪之可长? -
129.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
130.《胡笳十八拍》 魏晋·蔡琰
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
131.《从军诗》 魏晋·王粲
悠悠涉荒路。
靡靡我心愁。
四望无烟火。
但见林与丘。 -
132.《悼室人诗》 南北朝·江淹
牕尘岁时阻。
闺芜日夜深。
流黄夕不织。
宁闻梭杼音。
凉霭漂虚座。
清香荡空琴。
蜻引知寂寥。
蛾飞测幽阴。
乃抱生死悼。
岂伊离别心。 -
133.《古诗赠新城王贻上》 清·钱谦益
风轮持大地,击扬为风谣。
吹万肇邃古,赓歌畅唐姚。
朱弦泛汉魏,丽藻沿六朝。
有唐盛词赋,贞符汇元包。 -
134.《次黄侍讲赠陈性初诗韵》 明·宋濂
忆昔游虎林,年壮已非冠。
旅食叹酸辛,敢望诸侯传。
捉衿肘已露,纳履踵成穿。
甘从原思贫,耻学毛遂荐。 -
135.《有感》 宋·陈普
后人百事不如古,创立造为难悉数。
一百苟且万千年,一夫阿狥弥九土。
神仙不死岂有之。
起自秦皇并汉武。 -
136.《临江仙·四十六年弹指过》 金朝·段成己
四十六年弹指过,苍颜换却春华。
在家居士已忘家。
谁人知此意,袖手向毗耶。
世故驱人何日了,漂流不见津涯。
软肠一钵有胡麻。
纷纷身外事,渺渺眼中花。 -
137.《鹧鸪天·酾酒槌牛诧里豪》 金朝·段克己
酾酒槌牛诧里豪。
临流觞咏赋时髦。
纷纷世态浮云变,草草生涯断梗漂。
愁不寐,夜难朝。
广陵散曲屈平骚。
从今有耳都休听,且复高歌饮楚 -
138.《度河》 明·何景明
夙征肇延津,明晨临大河。
洪源下积石,砥柱屹嵯蛾。
渺渺梁宋区,汗漫纵经过。
自非陵与岸,於安障其波。 -
139.《乙丑除夕追往愤五百字》 明·李梦阳
忆昔蕤宾初,皇疾辍临仗。
维日白气亘,黑风复排踢。
俄传天柱折,忽若慈母丧。
帝本尧舜姿,末履转清伉。 -
140.《岸旁倒树》 宋·刘敞
沧洲老树生几秋,斡如黑龙根紫虬。
雨水摧激势突兀,夭矫出饮沧江流。
危不见持颠不扶,萧萧生意令人愁。
岂无耕夫与过客,暂时憩尔行则休。
西风八月海水飞,枯槎昔曾凌斗牛。
恐尔漂零未终极,挂帆欲去仍回头。