-
81.《因游支硎寺寄邢端公》 唐·皎然
大厦资多士,抡材得豫章。
清门推问望,早岁骋康庄。
作用方开物,声名久擅场。
丹延分塞郡,宿昔领戎行。 -
82.《过商山》 唐·王贞白
一宿白云根,时经采麝村。
数峰虽似蜀,当昼不闻猿。
马立溪沙浅,人争阁道喧。
明朝弃襦罢,步步入金门。 -
83.《虞美人》 唐·顾夐
晓莺啼破相思梦,帘卷金泥凤。
宿妆犹在酒初醒,翠翘慵整倚云屏,转娉婷¤
香檀细画侵桃脸,罗袂轻轻敛。 -
84.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
85.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
86.《摸鱼儿》 宋·欧阳修
卷绣帘、梧桐秋院落,一霎雨添新绿。
对小池闲立残妆浅,向晚水纹如縠。
凝远目。
恨人去寂寂,凤枕孤难宿。 -
87.《好女儿令》 宋·欧阳修
眼细眉长。
宫样梳妆。
靸鞋儿走向花下立著。
一身绣出,两同心字,浅浅金黄。
早是肌肤轻渺,抱著了、暖仍香。
姿姿媚媚端正好,怎教人别后,从头仔细,断得思量。 -
88.《水龙吟》 宋·晁端礼
夜来深雪前村路,应是早梅初绽。
故人赠我,江头春信,南枝向暖。
疏影横斜,暗香浮动,月明溪浅。
向亭边驿畔,行人立马,频回首、空肠断。 -
89.《凤栖梧》 宋·贺铸
独立江东人婉娈。
粉本花真,千里依稀见。
闲弄彩毫濡玉砚。
缠绵春思□歌扇。
爱我竹窗新句炼。
小砑绫笺、偷寄西飞燕。
乍可问名赊识面。
十年多病风情浅。 -
90.《虞美人》 宋·陈克
小山戢戢盆池浅。
芳树阴阴转。
红阑干上刺蔷薇。
蝴蝶飞来飞去、两三枝。
绣裙斜立腰肢困。
翠黛萦新恨。
风流踪迹使人猜。
过了斗鸡时节、合归来。 -
91.《浣溪沙(王称心效颦,亦有是请,再用前韵赠之)》 宋·向子諲
曾是襄王梦里仙。
娇痴恰恰破瓜年。
芳心已解品朱弦。
浅浅笑时双靥媚,盈盈立处绿云偏。
稀人心是尽人怜。 -
92.《河传》 宋·吕渭老
斜红照水。
似晴空万里。
明霞相倚。
逐伴笑歌,小立绿槐阴里。
诮没些、春气味。
纷纷觑著闲桃李。
浅浅深深,不满游人意。
幽艳一枝,向晚重帘深闭。
是青君、爱惜底。 -
93.《水龙吟》 宋·杨无咎
当年谁种官梅,自开自落清无比。
一朝惊见,危亭岑立,繁华丛里。
知是贤侯,有难兄弟,素书时寄。
纵舞携如意,吟搔短发,无从诉、心中喜。 -
94.《生查子·秋来愁更深》 宋·杨无咎
秋来愁更深,黛拂双蛾浅。
翠袖怯春寒,修竹萧萧晚。
此意有谁知,恨与孤鸿远。
小立背西风,又是重门掩。 -
95.《临江仙(席上次元明韵)》 宋·赵彦端
潦水似讥酒浅,秋云如妒蟾明。
幽人闻雁若闻莺。
更长端有意,菊晚近无情。
诗学笑中偷换,烛花醉里频倾。
罗衣迥立可怜生。
五湖虽好在,客意欲登瀛。 -
96.《安公子》 宋·袁去华
弱柳丝千缕。
嫩黄匀遍鸦啼处。
寒入罗衣春尚浅,过一番风雨。
问燕子来时,绿水桥边路。 -
97.《浣溪沙(梅)》 宋·袁去华
玉骨冰肌比似谁。
淡妆浅笑总相宜。
一枝清绝照涟漪。
客意无聊花亦老,风烟错莫雨垂垂。
溪边立马断肠时。 -
98.《亭前柳》 宋·朱雍
伫立东风里,放纤手、净试梅妆。
眉晕轻轻画,远山长。
添新恨,更凄凉。
尝忆得、驿亭人别后,寻春去、尽是幽香。
归路临清浅,在寒塘。
同水月,照虚廊。 -
99.《霜天晓角(咏梅)》 宋·赵长卿
香来不歇。
谁把南枝折。
的砾疏花初破,都因是、夜来雪。
清绝。
十分绝。
孤标难细说。
独立野塘清浅,谁作伴、空夜月。 -
100.《水调歌头(中夏望前一夕步月)》 宋·洪咨夔
如此好明月,梅里自来无。
炎云溽雾收尽,宇宙一冰壶。
浅濑乍分随合,清影欲连还断,滉漾玉浮图。
风物庾楼似,秋思欠菰蒲。