-
381.《送赵子野归》 宋·刘宰
秦淮契阔几经春,钓月临风入梦频。
万灶无哗新号令,一樽相属旧殷勤。
绿波南浦予回棹,落日孤城子问津。
聚散云萍浑若此,临分一笑大江滨。 -
382.《项似道眉子砚》 宋·许月卿
新安砚石旧多奇,砚入黄扉得所归。
呵水浮云尤物视,传衣半夜伟人知。
坡仙为欠十眉咏,李及何妨一砚持。
堪笑泉田老居士,无端浑沌尽新眉。 -
383.《赠墨士程云翁》 宋·许月卿
满地干戈正扰攘,君家犹自捣龙香。
轻清披就烟云质,坚劲磨来金玉相。
倚马喜资挥露布,飞鸾端藉发天章。
山屋莫道浑无用,留写樵歌入锦囊。 -
384.《题程亚卿所藏刘进画鱼》 明·李东阳
刘生亦是丹青豪,近来作画无此曹。
平明退直呼浊醪,半酣脱却宫锦袍。
戏将秃笔作鳞介,已觉四壁生风涛。
风涛汹涌向何处,岸阁江空起烟雾。 -
385.《古镜词》 宋·艾性夫
人生两瞳子,烂烂岩下电。
见尽天下人,不见自己面。
古哉容成侯,作我眼外眼。
我老得君照,君老还我见。 -
386.《人名诗戏效王半山》 宋·艾性夫
重耳盈盈岸柳黄,九龄冉冉涧松苍。
梅开小白添新雪,鸦引童乌弄夕阳。
樵唱转低春谷永,雁声不断墓云长。
奔泉浑作山涛响,溅入悬岩百药香。 -
387.《大风》 宋·孔武仲
昔游江湖上,厌看无限不测之高浪。
今栖尘土中,惯听掀天拔木之狂风。
风豪浪狠常相逐,我生此世宜厄穷。
浪头漫漫从海起,客舟摇战如枯苇。 -
388.《汴河汲井》 宋·孔武仲
解缆古城阴,系舟绿榆影。
浩荡观浊流,咫尺有甘井。
譬如坐汤镬,傍观冰玉冷。
望之首不回,清泉逐修绠。 -
389.《依方宗丞和林签判赏梅进璧水之韵》 宋·陈淳
冰玉精神清且凝,不嫌霜霜惨於刑。
传来春信严明地,吐出阳和节爱亭。
孤艳迥凌仙子桂,余香暗及庶民星。
寻盟璧水浑閒事,好整和羹入帝庭。 -
390.《叙赵守备学释菜会馂》 宋·陈淳
嘉定四年日在房,赵侯来守南清漳。
下车百事所未遑,先务化原修泮宫。
发帑市材鸠众工,改偏易陋规模洪。
大门复旧正当阳,直挹名第真仙峰。 -
391.《寓严陵学和邓学录相留之韵》 宋·陈淳
道为贤侯讲泮宫,渊源程子及周翁。
路开正脉同归极,川障狂澜浪驾空。
珍重前廊浑气合,督提后进要心通。
圣门相与从容入,矩步规行不用匆。 -
392.《汝平诸公见和复用韵二首》 宋·陈棣
鹅黄快泻映金盆,白随湘酃岂并论。
酩酊不妨寻醉侣,鞠躬底事入公门。
杯觞往往陪嘲谑,笔札时时荷记存。
指日看君乘障去,好将韬略靖羌浑。 -
393.《寿龚国太》 宋·陈宓
三朝十国锡封频,八帙华龄岁律新。
膝下平分千里月,门中浑作一家春。
已将相业传诸子,更喜闻孙早有人。
岁挹壶山入壶斝,寿溪衮衮寿杯醇。 -
394.《笋》 宋·陈普
书窗媚幽独,万竹真我仪。
冰霜茂摧挫,生意自有时。
斐亹弄月阴,挺拔出风姿。
凤吟逐神郁,春笋效珍奇。 -
395.《官舍梅树》 宋·邓深
东风慰寂寞,花到阶前树。
一枝花十馀,一树枝四五。
妙处在不多,酴醾更屏护。
半开半未开,十分好态度。 -
396.《次韵十一叔芍药五绝》 宋·杜范
手把春花已后春,锦容入眼更成新。
凭栏落日浑无□,倍觉君诗信有神。 -
397.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
398.《过李景安论诗为作长句》 宋·方回
三百年来工五七,追雅媲骚谁第一。
独闻彭城陈正字,向来得法金华伯。
终古不朽语言在,以诗教人人不识。
善学少陵而不为,殆如孟子不言易。 -
399.《再和四首》 宋·郭印
天际油云不肯收,全妨寓目向层楼。
日车难把长绳挽,春事浑同去水流。
可奈馀寒犹作沴,悬知徂暑未能秋。
此方记得偏炎热,路入夔门一再由。 -
400.《次韵杜永年东斋种竹》 宋·郭印
王郎英骨今已枯,风流声名浑未除。
结交斯人千载上,唯君执手同登车。
平生爱竹遂成癖,竹间醉倒无人扶。
今日君醒竹还醉,区区手植不暇餔。