-
81.《笋》 宋·陈普
书窗媚幽独,万竹真我仪。
冰霜茂摧挫,生意自有时。
斐亹弄月阴,挺拔出风姿。
凤吟逐神郁,春笋效珍奇。 -
82.《杜侯行》 唐·贯休
天目连天搏秀气,峥嵘作起新城地。
德门钟秀光盛时,三虎八龙皆世瑞。
顷者天厖乱下鲸翻海,烽火崩腾照行在。 -
83.《合欢带(林钟商)》 宋·柳永
身材儿、早是妖娆。
算风措、实难描。
一个肌肤浑似玉,更都来、占了千娇。
妍歌艳舞,莺惭巧舌,柳妒纤腰。 -
84.《风流子(和桐城魏宰)》 宋·王之道
扁舟南浦岸,分携处、鸣佩忆珊珊。
见十里长堤,数声啼F774,至今清泪,襟袖斓斑。
谁信道,沈腰成瘦减,潘鬓就衰残。
漫把酒临风,看花对月,不言拄笏,无绪凭阑。 -
85.《满庭芳(自宛陵易倅东阳,留别诸同寮世事难穷,人生无定偶然蓬转萍)》 宋·毛幵
世事难穷,人生无定,偶然蓬转萍浮。
为谁教我,从宦到东州。
还似翩翩海燕,乘春至、归及凉秋。
回头笑,浑家数口,又泛五湖舟。 -
86.《念奴娇(中秋携儿辈步月至极目亭,寄怀子云兄)》 宋·韩元吉
去年秋半,正都门结束,相将离别。
潋潋双溪新雁过,重见当时明月。
步转高楼,凄凉看镜,绿鬓纷成雪。
晚晴烟树,傍人飞下红叶。 -
87.《念奴娇(次陆务观见贻念奴娇韵)》 宋·韩元吉
湖山泥影,弄晴丝、目送天涯鸿鹄。
春水移船花似雾,醉里题诗刻烛。
离别经年,相逢犹健,底恨光阴速。
壮怀浑在,浩然起舞相属。 -
88.《南乡子(集句)》 宋·赵彦端
窗户映朝光。
花气浑如百和香。
即遣花飞深造次,茫茫。
曲渚飘成锦一张。
相忆莫相忘。
并蒂芙蓉本自双。
草色连云人去住,堪伤。
海上尖峰似剑钅芒。 -
89.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
90.《满江红·枕上吴山》 元·元好问
枕上吴山,隐隐见、宫眉修碧。
人好在、断浑似,画图相识。
罗袜尘香来有信,玉箫声远寻无迹。
恨不将、春色醉仙桃,迷芳席。 -
91.《临江仙 对花怀洛阳旧游》 元·元好问
紫玉双华相照映,锦儿仍是琼儿。
天边谁与慰相思。
洗妆无别物,只有断肠诗。
水北水南浑一梦,眼中红袖乌丝。
春风同是可怜枝。
争教歌酒兴,不似洛阳时。 -
92.《答衍师见赠》 明·高启
衍师本儒生,眉骨甚疏峭。
轩然出人群,快若击霜鹞。
早尝垂长绅,挟册诵周邵。
欲陈兴坏端,往应乞言诏。 -
93.《长干行》 宋·陈与义
妾家长干里,春慵晏未起。
花香袭梦回,略略事梳洗。
妆台罢窥镜,盛色照江水。
郎帆十幅轻,浑不闻橹声。 -
94.《赠方壶高士》 宋·白玉蟾
蓬莱三山压弱水,鸟飞不尽五云起。
紫麟晓舞丹丘云,白鹿夜啮黄芽蘂。
浩浩神风碧无涯,长空粘水三千里。
中有一洞名方壶,玉颜仙翁不知几。 -
95.《和关承议彦远水乐》 宋·晁补之
上盆五尺高,下盆二尺广。
咿呦蚁穴间,飞瀑一线响。
关侯初为此,避世挹萧爽。
晁子亦欣然,闭户穿瓦盎。 -
96.《咏梅棠》 宋·吴芾
古人花谱名浮实,独有海棠真第一。
我家千树足奇花,晚得此花尤杰出。
每逢春色鼎来时,争逞新妆媚晴日。
浑如酒晕入香腮,宛似胭脂施玉质。 -
97.《予既赋金貂亭诗巽伯求益不已偶得名酒连饮辄》 宋·苏泂
君不见陈留阮籍字嗣宗,竹林贤者渠称雄。
登山临水辄经日,竟用酣饮全其躬。
谓浑汝不得复尔,独善犹子曰仲容。
以其任达似叔父,气压道北空多铜。 -
98.《宜靖三台 化丹阳 同上》 元·王哲
有限形躯,无涯火院,刹那催促光阴。
想人生、有似当风烛,整日家、昼忙夜惊。
有等愚迷,千思万想,家缘逼迫浑沉。
爱子怜妻,被冤家、系缆萦身。 -
99.《戊寅老人生旦》 宋·陈文蔚
吾家本是田家子,其先世世居田里。
儿因逐食浪飘蓬,欲归无以供甘旨。
吾翁亦能某淡薄,日夕饭疏而饮水。
浑然质朴古人风,固应自有长生理。 -
100.《送范才元》 宋·李处权
古云七尺驱,不及一尺面。
纷纷阅人久,过眼今乃见。
吾弟外门杰,籍甚东周彦。
澜翻倒三峡,浩博横万卷。