-
21.《谏太宗十思疏》 唐·魏征
臣闻:求木之长者,必固其根本;欲流之远者,必浚其泉源;思国之安者,必积其德义。
源不深而望流之远,根不固而求木之长,德不厚而思国之治,臣虽下愚,知其不可,而况于明哲乎?人君当神器之重,居域中之大,将崇极天之峻,永保无疆之休。
不念居安思危,戒奢以俭,德不处其厚,情不胜其欲,斯亦伐根以求木茂,塞源而欲流长也。
(望国 一作:思国)
凡百元首,承天景命,莫不殷忧而道著,功成而德衰,有善始者实繁,能克终者盖寡。 -
22.《钴鉧潭西小丘记》 唐·柳宗元
得西山后八日,寻山口西北道二百步,又得钴鉧潭。
西二十五步,当湍而浚者为鱼梁。
梁之上有丘焉,生竹树。
其石之突怒偃蹇,负土而出,争为奇状者,殆不可数。 -
23.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
24.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
25.《念奴娇 石头城》 清·郑燮
悬岩千尺,借欧刀吴斧,削成城郭。
千里金城回不尽,万里洪涛喷薄。
王浚楼船,旌麾直指,风利何曾泊。
船头列炬,等闲烧断铁索。 -
26.《念奴娇 归潜志卷八按此词,朝野遗记作张孝》 宋·宇文虚中
疏眉秀目。
看来依旧是,宣和妆束。
飞步盈盈姿媚巧,举世知非凡俗。
宋室宗姬,秦王幼女,曾嫁钦慈族。 -
27.《出郊观稼》 宋·陈垲
数月两出郊,劝农复观稼。
始言麦垄春,今已稻畦夏。
女红彩紝余,丁黄耘耔暇。
暄凉虽不齐,晴雨倏忽乍。 -
28.《重过石井》 宋·苏坚
登临萧寺几回头,石怪林深山自秋。
地布黄金长照日,泉溜碧玉暗通沟。
浚穿地脉疑无底,静啮崖根更不流。
多谢老僧勤供佛,井华晓汲注瓷瓯。 -
29.《游虎丘》 宋·杨颐
尽日凭高步台阁,意气飘然摆羁缚。
灵踪绝迹万千状,群玉排青插寥廓。
点头巨石势欲动,突立试剑峭如削。
剑池在岭不惮浚,造化神工巧镌凿。 -
30.《秋日杂诗三首》 明·皇甫涍
幽居测时化,节逝一何速。
轻叶委前墀,远郊气已肃。
临窗启玄玩,披襟会深瞩。
悠扬丽秋晖,凝光荡岩澳。
草虫鸣空隅,悲人咏浚谷。
驾言泛桧楫,乘流开情蓄。
¤ -
31.《再次韵赵德麟新开西湖》 宋·苏轼
使君不用山鞠穷,饥民自逃泥水中。
欲将百渎起凶岁,免使甔石愁扬雄。
西湖虽小亦西子,萦流作态清而丰。
千夫余力起三闸,焦陂下与长淮通。 -
32.《长安杂题长句六首》 唐·杜牧
觚棱金碧照山高,万国圭璋捧赭袍。
舐笔和铅欺贾马,赞功论道鄙萧曹。
东南楼日珠帘卷,西北天宛玉厄豪。
[诗曰:鞗革金厄,盖小环。 -
33.《和吴御史汴渠》 宋·王安石
郑国欲弊秦,渠成秦富强。
本始意已陋,末流功更长。
维汴亦如此,浚源在淫荒。
归作万世利,谁能弛其防。 -
34.《西塞山怀古》 唐·刘禹锡
王浚楼船下益州,金陵王气黯然收。
千寻铁锁沈江底,一片降幡出石头。
人世几回伤往事?山形依旧枕寒流。
从今四海为家日,故垒萧萧芦荻秋。 -
35.《巩县初见黄河》 宋·欧阳修
河决三门合四水,径流万里东输海。
巩洛之山夹而峙,河来啮山作沙嘴。
山形迤逦若奔避,河益汹汹怒而詈。
舟师弭楫不以帆,顷刻奔过不及视。 -
36.《送史供奉汴口都大》 宋·梅尧臣
河为中国患,亦为中国利。
其患啮堤防,其利通粮馈。
分流入浚汴,万货都城萃。
积淫或暴涨,旱暵或滞疐。 -
37.《余赴官宫庠与道祖通判久聚乍散每有怀想作诗》 宋·葛立方
初拜清扬日,菰城荻始芽。
家声璜出渭,骏气马生洼。
博识该三箧,宏才记五车。
商明挈日月,文彩炫云霞。 -
38.《新江行寿张宪亨泉》 宋·吴泳
君不见尧时伯禹作司空,应龙尾画江道通。
又不见秦时李冰作太守,犀牛厌胜水晶走。
蜀江开凿四万八千载,二后英灵俨如在。
虽然陵谷有变迁,不响东流不曾改。 -
39.《它山堰》 宋·楼钥
它山堰头足奇观,百万雷霆声不断。
谁把并州快剪刀,平剪波澜成两段。
四明山深水源远,众壑会谿长漫汗。
滔天狂潦不少留,泻入长江势奔窜。 -
40.《安晚偶成》 宋·郑清之
五物中间着一翁,园廛随分可支筇。
章施采服花妆露,戛击鸣球竹啸风。
疏种密栽观木渐,浅流深浚养泉蒙。
眼前丘壑无佳句,自哂诗肠苦未穷。