-
281.《秦州杂诗二十首》 唐·杜甫
满目悲生事,因人作远游。
迟回度陇怯,浩荡及关愁。
水落鱼龙夜,山空鸟鼠秋。
西征问烽火,心折此淹留。 -
282.《佐还山后寄三首》 唐·杜甫
山晚浮云合,归时恐路迷。
涧寒人欲到,村黑鸟应栖。
野客茅茨小,田家树木低。
旧谙疏懒叔,须汝故相携。 -
283.《寄张十二山人彪三十韵》 唐·杜甫
独卧嵩阳客,三违颍水春。
艰难随老母,惨澹向时人。
谢氏寻山屐,陶公漉酒巾。
群凶弥宇宙,此物在风尘。 -
284.《卜居》 唐·杜甫
浣花流水水西头,主人为卜林塘幽。
已知出郭少尘事,更有澄江销客愁。
无数蜻蜓齐上下,一双鸂鶒对沉浮。
东行万里堪乘兴,须向山阴上小舟。 -
285.《观李固请司马弟山水图三首》 唐·杜甫
简易高人意,匡床竹火炉。
寒天留远客,碧海挂新图。
虽对连山好,贪看绝岛孤。
群仙不愁思,冉冉下蓬壶。 -
286.《戏题寄上汉中王三首》 唐·杜甫
西汉亲王子,成都老客星。
百年双白鬓,一别五秋萤。
忍断杯中物,祗看座右铭。
不能随皂盖,自醉逐浮萍。 -
287.《登楼》 唐·杜甫
花近高楼伤客心,万方多难此登临。
锦江春色来天地,玉垒浮云变古今。
北极朝廷终不改,西山寇盗莫相侵。
可怜后主还祠庙,日暮聊为《梁甫吟》。
(梁甫 一作:梁父) -
288.《赠王二十四侍御契四十韵(王契,字佐卿,京兆人)》 唐·杜甫
往往虽相见,飘飘愧此身。
不关轻绂冕,俱是避风尘。
一别星桥夜,三移斗柄春。
败亡非赤壁,奔走为黄巾。 -
289.《奉汉中王手札》 唐·杜甫
国有乾坤大,王今叔父尊。
剖符来蜀道,归盖取荆门。
峡险通舟过,水长注海奔。
主人留上客,避暑得名园。 -
290.《入宅三首(大历二年春,甫自西阁迁赤甲)》 唐·杜甫
奔峭背赤甲,断崖当白盐。
客居愧迁次,春酒渐多添。
花亚欲移竹,鸟窥新卷帘。
衰年不敢恨,胜概欲相兼。 -
291.《暮春题瀼西新赁草屋五首》 唐·杜甫
久嗟三峡客,再与暮春期。
百舌欲无语,繁花能几时。
谷虚云气薄,波乱日华迟。
战伐何由定,哀伤不在兹。 -
292.《晚晴》 唐·杜甫
返照斜初彻,浮云薄未归。
江虹明远饮,峡雨落馀飞。
凫雁终高去,熊罴觉自肥。
秋分客尚在,竹露夕微微。 -
293.《晚晴》 唐·杜甫
返照斜初彻,浮云薄未归。
江虹明远饮,峡雨落馀飞。
凫雁终高去,熊罴觉自肥。
秋分客尚在,竹露夕微微。 -
294.《闷》 唐·杜甫
瘴疠浮三蜀,风云暗百蛮。
卷帘唯白水,隐几亦青山。
猿捷长难见,鸥轻故不还。
无钱从滞客,有镜巧催颜。 -
295.《戏作俳谐体遣闷二首》 唐·杜甫
异俗吁可怪,斯人难并居。
家家养乌鬼,顿顿食黄鱼。
旧识能为态,新知已暗疏。
治生且耕凿,只有不关渠。 -
296.《送王十六判官》 唐·杜甫
客下荆南尽,君今复入舟。
买薪犹白帝,鸣橹少沙头。
衡霍生春早,潇湘共海浮。
荒林庾信宅,为仗主人留。 -
297.《大历三年春白帝城放船出瞿塘峡久居夔府将适…凡四十韵》 唐·杜甫
老向巴人里,今辞楚塞隅。
入舟翻不乐,解缆独长吁。
窄转深啼狖,虚随乱浴凫。
石苔凌几杖,空翠扑肌肤。 -
298.《奉送苏州李二十五长史丈之任》 唐·杜甫
星坼台衡地,曾为人所怜。
公侯终必复,经术昔相传。
食德见从事,克家何妙年。
一毛生凤穴,三尺献龙泉。
赤壁浮春暮,姑苏落海边。
客间头最白,惆怅此离筵。 -
299.《秋日荆南述怀三十韵》 唐·杜甫
昔承推奖分,愧匪挺生材。
迟暮宫臣忝,艰危衮职陪。
扬镳随日驭,折槛出云台。
罪戾宽犹活,干戈塞未开。 -
300.《重题》 唐·杜甫
涕泗不能收,哭君余白头。
儿童相识尽,宇宙此生浮。
江雨铭旌湿,湖风井径秋。
还瞻魏太子,宾客减应刘。