-
141.《春雪》 明·杨宛
性本若浮云,因风逐处纷。
穿梅惊蕊落,乘柳讶花芬。
离合终成水,联翩似结纹。
虽难待明月,相对亦欣欣。 -
142.《茅山中人皆不饮泉水悉下汲于注壑又不善蓄佳》 明·朱凯
情闲好品茶,性淡能辨水。
江左几泓泉,勺勺定媸美。
浙右园焙栽,种种别妙理。
七宝白云淳,石井剑池泚。 -
143.《再用前韵》 宋·苏轼
罗浮山下梅花村,玉雪为骨冰为魂。
纷纷初疑月挂树,耿耿独与参横昏。
先生索居江海上,悄如病鹤栖荒园。
天香国艳肯相顾,知我酒熟诗清温。 -
144.《次韵王廷老退居见寄》 宋·苏轼
浪蕊浮花不辨春,归来方识岁寒人。
回头自笑风波地,闭眼聊观梦幻身。
北牖已安陶令榻,西风还避庾公尘。
更搔短发东南望,试问今谁裹旧巾。 -
145.《鹿鸣宴》 宋·苏轼
连骑匆匆画鼓喧,喜君新夺锦标还。
金罍浮菊催开宴,红蕊将春待入关。
他日曾陪探禹穴,白头重见赋南山。
何时共乐升平事,风月笙箫一夜间。 -
146.《鹿鸣宴》 宋·苏轼
连骑思思画鼓喧,喜君新夺锦标还。
金罍浮菊催开宴,红蕊将春待入关。
他日曾陪控禹穴,白头重见赋南山。
何时共乐升平事,风月笙箫坐夜闲。 -
147.《次韵子由月季花再生》 宋·苏轼
幽芳本长春,暂瘁如蚀月。
且当付造物,未易料枯枿。
也知宿根深,便作紫笋茁。
乘时出婉娩,为我暖栗冽。 -
148.《三月二十日多叶杏盛开》 宋·苏轼
零露泫月蕊,温风散晴葩。
春工了不睡,连夜开此花。
芳心谁剪刻,天质自清华。
恼客香有无,弄妆影横斜。 -
149.《饭祈泽寺》 宋·王安石
驾言东南游,午饭投僧馆。
山白梅蕊长,林黄柳芽短。
笭箵沙际来,略彴桑闲断。
春映一川明,雪消千壑漫。
鱼随竹影浮,鸟误人声散。
翫物岂能留,干时吾自懒。 -
150.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
151.《太平瑞圣花》 宋·范成大
雪外扪参岭,烟中濯锦洲。
密攒文杏蕊,高结彩云球。
百世嘉名重,三登瑞气浮。
挽春同住夏,看到火西流。 -
152.《懹成都十韵》 宋·陆游
放翁五十犹豪纵,锦城一觉繁华梦。
竹叶春醪碧玉壶,桃花骏马青丝鞚。
斗鸡南市各分朋,射雉西郊常命中。
壮士臂立绿绦鹰,佳人袍画金泥凤。 -
153.《九日都下黄雀食新》 宋·杨万里
九日新霜薄,群飞一网遮。
裘披杨柳絮,色染木犀花。
下箸欣乡味,知侬忆故家。
金杯浮菊蕊,相映两光华。 -
154.《九月菊未花》 宋·杨万里
旧说黄杨厄闰年,今年并厄菊花天。
但挼青蕊浮新酒,何必黄金铸小钱。
半醉嚼香霜月底,一枝却老鬓丝边。
阿谁会得开迟意,暗展重阳十月前。 -
155.《和益公见谢红都胜芍药之句》 宋·杨万里
江西春好不閞渠,只说平园绝世无。
牡丹百种移洛苑,海棠千树赛成都。
坐令浮花并浪蕊,谁敢涂鈆更抹朱。
不应一朵翻阶艳,慱得龙宫八十珠。 -
156.《九日即事呈尤延之》 宋·杨万里
昨日茱萸未苦香,今朝篱菊顿然黄。
浮英泛蕊多多著,旧酒新醅细细尝。
节里且追千载事,鬓边管得几茎霜。
正冠落帽都儿态,自笑狂夫老不狂。 -
157.《云际院小池荷花才落,一叶急》 宋·杨万里
欲落荷花先自愁,如何落後免沉浮。
谁将碧玉圆盘子,和蕊和花一一收。 -
158.《九日中军送白菊》 宋·杨万里
未应白菊减与黄,金作鈿心玉作裳。
一夜西风开瘦蕾,两年海南伴重阳。
若言佳节如常日,为底寒花分外香。
挼蕊浮杯莫多着,一枝留插鬓边霜。 -
159.《出城所见赋五题》 宋·宋祁
二月花堪爱,全开未落时。
香轻长抱蕊,霞破即团枝。
舞蝶何曾定,流莺不待期。
劳君金缕唱,更尽拍浮卮。 -
160.《纪圣诗》 宋·宋祁
沙麓披祥牒,金刀袭裔昆。
嫔虞冠妫汭,生子首姜嫄。
自昔仪椒壶,乘时正翟轩。
袆褕躬象服,黄老好名言。