-
121.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
122.《赠王判官,时余归隐,居庐山屏风叠》 唐·李白
昔别黄鹤楼,蹉跎淮海秋。
俱飘零落叶,各散洞庭流。
中年不相见,蹭蹬游吴越。
何处我思君,天台绿萝月。 -
123.《赠从弟宣州长史昭》 唐·李白
淮南望江南,千里碧山对。
我行倦过之,半落青天外。
宗英佐雄郡,水陆相控带。
长川豁中流,千里泻吴会。 -
124.《留别王司马嵩》 唐·李白
鲁连卖谈笑,岂是顾千金。
陶朱虽相越,本有五湖心。
余亦南阳子,时为梁甫吟。
苍山容偃蹇,白日惜颓侵。 -
125.《夜泊黄山闻殷十四吴吟》 唐·李白
昨夜谁为吴会吟,风生万壑振空林。
龙惊不敢水中卧,猿啸时闻岩下音。
我宿黄山碧溪月,听之却罢松间琴。
朝来果是沧洲逸,酤酒醍盘饭霜栗。
半酣更发江海声,客愁顿向杯中失。 -
126.《姑孰十咏》 唐·李白
姑孰溪
爱此溪水闲,乘流兴无极。
漾楫怕鸥惊,垂竿待鱼食。
波翻晓霞影,岸叠春山色。 -
127.《寄远十一首》 唐·李白
三鸟别王母,衔书来见过。
肠断若剪弦,其如愁思何。
遥知玉窗里,纤手弄云和。
奏曲有深意,青松交女萝。 -
128.《简卢陟》 唐·韦应物
可怜白雪曲,未遇知音人。
恓惶戎旅下,蹉跎淮海滨。
涧树含朝雨,山鸟哢馀春。
我有一瓢酒,可以慰风尘。 -
129.《送豆卢策秀才》 唐·韦应物
岁交冰未泮,地卑海气昏。
子有京师游,始发吴阊门。
新黄含远林,微绿生陈根。
诗人感时节,行道当忧烦。 -
130.《酬郑户曹骊山感怀》 唐·韦应物
苍山何郁盘,飞阁凌上清。
先帝昔好道,下元朝百灵。
白云已萧条,麋鹿但纵横。
泉水今尚暖,旧林亦青青。 -
131.《答令狐侍郎(令狐峘)》 唐·韦应物
一凶乃一吉,一是复一非。
孰能逃斯理,亮在识其微。
三黜故无愠,高贤当庶几。
但以亲交恋,音容邈难希。 -
132.《酬郑户曹骊山感怀》 唐·韦应物
苍山何郁盘,飞阁凌上清。
先帝昔好道,下元朝百灵。
白云已萧条,麋鹿但纵横。
泉水今尚暖,旧林亦青青。 -
133.《答令狐侍郎(令狐峘)》 唐·韦应物
一凶乃一吉,一是复一非。
孰能逃斯理,亮在识其微。
三黜故无愠,高贤当庶几。
但以亲交恋,音容邈难希。 -
134.《轮台即事》 唐·岑参
轮台风物异,地是古单于。
三月无青草,千家尽白榆。
蕃书文字别,胡俗语音殊。
愁见流沙北,天西海一隅。 -
135.《轮台即事》 唐·岑参
轮台风物异,地是古单于。
三月无青草,千家尽白榆。
蕃书文字别,胡俗语音殊。
愁见流沙北,天西海一隅。 -
136.《送少微上人东南游》 唐·皇甫曾
石梁人不到,独往更迢迢。
乞食山家少,寻钟野寺遥。
松门风自扫,瀑布雪难消。
秋夜闻清梵,馀音逐海潮。 -
137.《送少微上人东南游》 唐·皇甫曾
石梁人不到,独往更迢迢。
乞食山家少,寻钟野寺遥。
松门风自扫,瀑布雪难消。
秋夜闻清梵,馀音逐海潮。 -
138.《赠别沈四逸人》 唐·高适
沈侯未可测,其况信浮沉。
十载常独坐,几人知此心。
乘舟蹈沧海,买剑投黄金。
世务不足烦,有田西山岑。 -
139.《奉汉中王手札》 唐·杜甫
国有乾坤大,王今叔父尊。
剖符来蜀道,归盖取荆门。
峡险通舟过,水长注海奔。
主人留上客,避暑得名园。 -
140.《西阁二首》 唐·杜甫
巫山小摇落,碧色见松林。
百鸟各相命,孤云无自心。
层轩俯江壁,要路亦高深。
朱绂犹纱帽,新诗近玉琴。