-
141.《酒泉子》 唐·顾夐
杨柳无风,轻惹春烟残雨。
杏花愁,莺正语,画楼东¤
锦屏寂寞思无穷,还是不知消息。
镜尘生,珠泪滴, -
142.《更漏子》 唐·孙光宪
听寒更,闻远雁,半夜萧娘深院。
扃绣户,下珠帘,满庭喷玉蟾¤
人语静,香闺冷,红幕半垂清影。 -
143.《读襄阳耆旧传,因作诗五百言寄皮袭美》 唐·陆龟蒙
汉皋古来雄,山水天下秀。
高当轸翼分,化作英髦囿。
暴秦之前人,灰灭不可究。
自从宋生贤,特立冠耆旧。 -
144.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
145.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
146.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
147.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
148.《玉蝴蝶(五之二·仙吕调)》 宋·柳永
渐觉芳郊明媚,夜来膏雨,一洒尘埃。
满目浅桃深杏,露染风裁。
银塘静、鱼鳞簟展,烟岫翠、龟甲屏开。
殷晴雷。 -
149.《倾杯(吴兴·般涉调)》 宋·张先
横塘水静,花窥影、孤城转。
浮玉无尘,五亭争景,画桥对起,垂虹不断。
爱溪上琼楼,凭雕阑、久□飞云远。
人在虚空,月生溟海,寒渔夜泛,游鳞可辨。 -
150.《帝台春·芳草碧色》 宋·李甲
芳草碧色,萋萋遍南陌。
暖絮乱红,也知人、春愁无力。
忆得盈盈拾翠侣,共携赏、凤城寒食。
到今来,海角逢春,天涯为客。 -
151.《凤栖梧(王克恭生日)》 宋·王庭
琼海无边银浪卷。
画戟朱楼,缥缈云间见。
当日使君曾拥传。
海霞光里时开宴。
翠斝红鳞吹酒面。
莫谓今朝,人在天涯远。
彩凤衔书应不晚。
愿公难老身长健。 -
152.《好事近》 宋·朱敦儒
短棹钓船轻,江上晚烟笼碧。
塞雁海鸥分路,占江天秋色。
锦鳞拨刺满篮鱼,取酒价相敌。
风顺片帆归去,有何人留得。 -
153.《青玉案(春暮)》 宋·赵长卿
天涯目断江南路。
见芳草、迷风絮。
绿暗花梢春几许。
小桃寂寞,海棠零乱,飞尽胭脂雨。
子规声里山城暮。
月挂西南梦回处。
满抱离愁推不去。
双眉百皱,寸肠千缕,若事凭鳞羽。 -
154.《贺新郎(跋唐伯玉奏稿)》 宋·刘克庄
宣引东华去。
似当年、文皇亲擢,马周徒步。
殿上风霜生白简,下殿扁舟已具。
怎不与、官家留住。 -
155.《满江红(京递至,亲旧皆无书,再用韵简云岩、朔斋)》 宋·李曾伯
听彻惊乌,起览镜、顿添头白。
曾不见、江南人寄,一枝春色。
风卷龙鳞残甲下,山无虎迹新蹄入。
罄冰天、桂海使同风,修文德。 -
156.《最高楼(寿秋水)》 宋·刘辰翁
银河水,洗得世间清。
山色雨余青。
老子纶巾棋别墅,人家鼾睡柝秋城。
定谁劳,定谁福,定谁能。 -
157.《春夏两相期(寿谢令人)》 宋·蒋捷
听深深、谢家庭馆。
东风对语双燕。
似说朝来,天上婺星光现。
金裁花诰紫泥香,绣里藤舆红茵软。 -
158.《渔家傲》 宋·净端
一只孤舟巡海岸。
盘陀石上垂钩线。
钓得锦鳞鲜又健。
堪爱羡。
龙王见了将珠换。
钓罢归来莲苑看。
满堂尽是真罗汉。
便爇名香三五片。
梵□献。
原来佛不夺众生愿。 -
159.《括水调歌》 宋·林正大
欲状巴陵胜,千古岳之阳。
洞庭在目,远衔山色俯长江。
浩浩横无涯际,爽气北通巫峡,南望极潇湘。
骚人与迁客,览物兴尤长。 -
160.《括沁园春》 宋·林正大
庐阜诸峰,炉峰绝胜,草堂介焉。
敞明窗净室,素屏虚榻,要仰观山色。
俯听流泉。
中有池台,旁多竹卉,夹涧杉松高刺。