-
21.《北斋》 宋·叶适
人情无终极,匪陋则求佳。
寝处既少安,游燕岂不怀。
惟思旧酒务,糟酵茺榛埋。
破瓶聚隆垤,新甃连长阶。 -
22.《灵壁石歌为方岩王侍郎作》 宋·戴复古
灵壁一峰天下奇,体势雄伟身巍巍,巨灵怒拗天柱掷。
平地苍龙骧首尾,两片黑云腰夹之。 -
23.《昭文王相公出镇青社》 宋·宋祁
西汉无双彦,中兴第一流。
二篇应商梦,七圣首轩游。
昔会光华旦,时当物色求。
从容赐官笔,都穆润缇油。 -
24.《野步》 宋·韩维
目倦风尘观,身疲鞍马行。
春沙迎步润,山雪照怀清。
冰水初消色,林鸦欲乳声。
物华多感触,一动故园情。 -
25.《初春吏隐堂作》 宋·韩维
微风稍破冻,芳萌亦吐林。
百鸟感春阳,钩輈弄其音。
振策遵城曲,逍遥写烦襟。
爱此堂下石,青润挺琅琳。 -
26.《病后涉园》 宋·郑刚中
百病相寻体未平,幽怀感物强星星。
地卑积润野梅瘦,岁晚无霜山柿青。
览镜但存心慷慨,杖筇犹觉步竛竮。
如何每事难业进,日废华严千字经。 -
27.《孙祖佑解元世友堂》 宋·叶适
雀寻屋角穿,燕绕帘栊窥。
共贺新宇就,生物欣有依。
含德厚乃祖,义完嗟利隳。
最怜常熟令,椟韫不尽施。 -
28.《连雨郁蒸夜不能寐》 宋·黎廷瑞
闭门十日雨,檐溜如泉声。
沈阴晦兰尽,润气蒸桃笙。
馋蚤既跋扈,饕蚊复纵横。
展转强就寐,草塘蛙乱鸣。 -
29.《元丰壬戌岁暮书事》 宋·杨时
闽陬地力尽,种艺被山谷。
涵濡一雨润,郁郁原野绿。
春风忽云徂,舒景变炎燠。
凉飚动地轴,揫敛何神速。