-
41.《梁洁夫幽居林宇靓深画幽邃不类贵第宛然山林》 宋·曹勋
堂依山麓净风烟,松竹窗虚小有天。
汲火炷香供佛后,蒲团燕坐得安禅。 -
42.《梁洁夫幽居林宇靓深画幽邃不类贵第宛然山林》 宋·曹勋
低窗窄榻颇怡颜,香绕衣襟丈尺间。
一笑渠渠得三寿,要令风味似商山。 -
43.《梁洁夫幽居林宇靓深画幽邃不类贵第宛然山林》 宋·曹勋
平生端亮履清修,公退蘧然得少休。
栩栩尚忘飞蝶想,黑甜一枕更优游。 -
44.《梁洁夫幽居林宇靓深画幽邃不类贵第宛然山林》 宋·曹勋
西畴筑圃弭橐鞬,矍相佳游此比肩。
自是序宾观德处,固宜百发上虚弦。 -
45.《十二月初四夜同吴资深陈明叔宿观山》 宋·赵蕃
一源何自发嵌空,漱月流风昼夜中。
故有松声杂清越,独无梅影照玲珑。
乡人但说观山寺,客子深怀太史公。
好事陈吴不易得,冒寒襆被肯来同。 -
46.《送儿深赴婺之月泉山长》 宋·陈著
来汝深,吾语汝,汝今此行五百里。
吾岂不欲汝在傍,朝夕告教从容里。 -
47.《深儿归自杭梅山弟有诗因次韵》 宋·陈著
儿归喜欲泣,难说与他人。
老眼无湖海,初心有鬼神。
行将八十岁,别可又三春。
自信天堪靠,宁教做独民。 -
48.《题山居十绝·深省》 宋·胡仲弓
鲸音千里送惊涛,偏为人间破睡魔。
待得耳根清静后,觉来醒处已无多。 -
49.《庚寅二月朔积雪初霁过和山见雪深堂瑞香盛》 宋·艾性夫
烟雨庭前锦繖张,一般穠郁雪深堂。
偶扶晴日孤筇出,连挹春风两屋香。
供佛省烧苍柏子,薰书不藉绿芸囊。
冰霜尽厄芳心在,自与梅花是雁行。 -
50.《山深》 宋·释文珦
山深懒开门,忍饥卧风雪。
忽闻檐外声,知有崖松折。
水边盘陀石,中夜亦冻裂。
西顶幽人来,清晓为予说。 -
51.《山深》 宋·释文珦
山深寒易得,九月已萧然。
况是衰迟者,非同少壮年。
玄裘如艾絮,禅榻藉蒲毡。
童子烧枯叶,先教閟暖烟。 -
52.《万山深处》 宋·释文珦
万山深处绝諠哗,野鹤孤猿共此家。
莫使游尘污泉石,有妨闲客卧烟霞。
寒谫绿芰千层叶,饥食青花数树花。
无可破除无可羡,清贫却是好生涯。 -
53.《送穆上人归凤山兼简仲深》 宋·释行海
客亭杨柳思悠悠,隔岸青山是越州。
风急片帆飞鸟外,一江烟雨结春愁。 -
54.《送穆上人归凤山兼简仲深》 宋·释行海
南国风烟暗客尘,凤凰山上百花春。
烦君话我相思苦,十载西湖欠一人。 -
55.《春意渐深送客至山麓田舍来往道中复逢法上人》 宋·释正觉
青桑柳暗山前路,麦脚含滋一锄雨。
阳林桃是旧家春,冷眼灵云合头语。 -
56.《春意渐深送客至山麓田舍来往道中复逢法上人》 宋·释正觉
云阵纤纤洗花雨,深竹新闻子规语。
青山白云吾定居,枯肠那著归思虑。 -
57.《春意渐深送客至山麓田舍来往道中复逢法上人》 宋·释正觉
鸟拳花枝作春语,风日焕然晞宿雨。
水肥山翠木欣欣,芳事骈罗不容数。 -
58.《春意渐深送客至山麓田舍来往道中复逢法上人》 宋·释正觉
华蹊归来鸟啼幕,庖舍炊烟卧风缕。
西窗旧有竹肋床,伸足曲肱成栩栩。 -
59.《春意渐深送客至山麓田舍来往道中复逢法上人》 宋·释正觉
隔年相逢瘦惊许,风立溪头少时语。
缄情客上钓鱼矶,四面垂云一蓑雨。 -
60.《春深赠山甫》 宋·舒岳祥
石枕空蝴蝶,山窗足杜鹃。
春深方沃若,人意自翛然。
衰老难为别,留连未肯眠。
灯花知我意,今夜大如钱。