-
41.《枕上偶赋》 宋·陆游
初夏暑犹薄,纱幮怯夜深。
孤萤入窗罅,斜月下墙阴。
静养观书眼,穷悲济世心。
吾衰亦久矣,徂岁苦駸駸。 -
42.《某寒热伏枕已数日忽闻车骑明当接顿睡中得韵》 宋·张耒
山羊卷酥如切玉,翦毛胡羊花作肉。
烛前醉客淋漓时,山泉更煮如珠粟。
深泥三尺归不记,日到床前初睡足。
尔来七日战寒热,朝饭斋糜不盈掬。 -
43.《枕屏儿》 宋·无名氏
江国春来,留得素英肯住。
月笼香,风弄粉,诗人尽许。
酥蕊嫩,檀心小,不禁风雨。
须东君、与他做主。 -
44.《杜韦娘·华堂深院》 宋·无名氏
华堂深院,霜笼月采生寒晕。
度翠幄、风触梅香喷。
渐岁晚、春光将近。
惹离恨万种,多情易感,欢难聚少愁成阵。 -
45.《僧元复院枕流轩》 宋·梅尧臣
寺外寒流驶,开轩静者栖。
浅深看藻荇,出没爱凫鷖。
一悟此中趣,万缘皆可齐。
谁来惊节物,岸木长春荑。 -
46.《枕峰寺》 宋·刘克庄
夜深投寺解行装,一点寒灯照上方。
老宿问余何处去,年年来此借禅床。 -
47.《复和定国惠竹皮枕谑句》 宋·晁补之
老来山水兴弥深,不在长安侠少林。
它日只为林下计,不将锦被作呻吟。 -
48.《立秋日破晓入山携枕簟睡於禅静庵中作诗一首》 宋·毛滂
西风安起无人乡,云深万籁含清商。
山容便与新秋净,稻花已作丰年香。
断蝉抱柳咽残月,卧霞排雾通朝阳。
过桥寺影出疏木,入户竹色来低墙。 -
49.《清泉亨老寄鼓枕二首》 宋·刘子翚
蘧蘧一觉直千金,雅赠徒知感激深。
莫道林间高卧稳,忧时亦有枕戈心。 -
50.《竹枕》 宋·朱翌
方床洗湘斑,夏簟织蕲笛。
谁与同卧起,青妓院甚相得。
嘉哉直节君,契分近愈密。
深林捕猫头,乃复枕上膝。
直从无热天,径下清凉国。
早晚报平安,一觉我自适。
梦中从我游,子猷推第一。 -
51.《梁洁夫幽居林宇靓深画幽邃不类贵第宛然山林》 宋·曹勋
平生端亮履清修,公退蘧然得少休。
栩栩尚忘飞蝶想,黑甜一枕更优游。 -
52.《史清翁次前韵觅酒以金川玉友一枕瓶西安酒一》 宋·楼钥
社中日相从,此意岂不真。
其初定要约,深期往来频。
今年苦多故,孤负四郊春。
清和到新秋,其间足良辰。 -
53.《枕上同志赋》 宋·虞俦
折桂东堂又一回,秋花此外只凡才。
千岩万壑幽深处,玉露金风烂漫开。
有客挥犀纷入坐,几时清燕小持杯。
作诗且与留花住,青女繁霜未要催。 -
54.《满江红 二十一年二月初四日,午夜枕上,复》 元·王恽
秣马膏车,又去作、天涯*客。
明见得、水云深处,万花如雪。
绿暗江城多洞府,红烧烛影翻双节。
被晓风、吹散枕中春,檐间铁。 -
55.《晓枕》 宋·方回
春来何事客江城,欹枕怀人意屡惊。
遥夜欲明风雨止,老人无睡鼓钟清。
苦难辞酒真成病,强欲酬诗曲徇情。
竹密花浓归去好,万山深处听莺声。 -
56.《春深赠山甫》 宋·舒岳祥
石枕空蝴蝶,山窗足杜鹃。
春深方沃若,人意自翛然。
衰老难为别,留连未肯眠。
灯花知我意,今夜大如钱。 -
57.《枕上口占》 宋·孙应时
喧喧凫雁起寒汀,淡淡书窗半欲明。
听彻霜钟发深思,对床欹枕有诗成。 -
58.《枕上》 宋·杨时
小智好自私,小德常自足。
自私开人贼,自足心有目。
瑕瑜不相掩,君子此良玉。
默默枕上思,戒之在深笃。 -
59.《由真隐至枕峰寺》 宋·喻良能
南国清秋杪,长林翠霭重。
嬾黄千顷稻,深碧万株榕。
峡水风前急,方山雨后浓。
征鞍何所憩,萧寺枕孤峰。 -
60.《相和歌辞·董逃行》 唐·元稹
董逃董逃董卓逃,揩铿戈甲声劳嘈。
剜剜深脐脂焰焰,人皆数叹曰,尔独不忆年年取我身上膏。
膏销骨尽烟火死,长安城中贼毛起。