-
101.《上汉谣》 宋·范仲淹
真人累阴德,闻之三十天。
一朝鸾鹤来,高举为神仙。
冉冉去红尘,飘飘凌紫烟。
下有修真者,望拜何拳拳。 -
102.《送戚维戚纶之阆州亳州》 宋·王禹偁
古人贵道德,岂以禄位拘。
有道不在位,颜回舜之徒。
无德殃且至,商受为独夫。
以此固名节,富贵安足图。 -
103.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
104.《古意二十韵》 宋·刘克庄
自从混沌死,万象困穿凿。
淳风谁挽还,古意日漓薄。
余幼胆轮囷,泛滥通流略。
短篇堪掣鲸,片文可驱鳄。 -
105.《云游歌》 宋·白玉蟾
尝记得洞庭一夜雨,无蓑无笠处。
偎傍茅檐待天明,村翁不许檐头住。
又记得武林七日雪,衣衫破又裂。
不是白玉蟾,教他冻得皮迸血, -
106.《悲秋辞》 宋·白玉蟾
虫声树声各已变,吾知流年暗中换。
昼乌夜兔忙如箭,各光渐入芦花岸。
芦花白兮蓼花红,鸿雁跧蹲满荻丛。
牡丹海棠如梦中,莲藕香散池馆空。 -
107.《疎山舟中联句》 宋·白玉蟾
山影卧寒碧,波光摇虚空。
櫂凌千顷月,帆鼓一天风。
列岸万丝柳,遥岑数粒松。
诗魂混雁鹜,草圣惊鱼龙。 -
108.《开梅山》 宋·晁补之
开梅山,梅山开自熙宁之五年。
其初连峰上参天,峦崖盘崄阂群蛮。
南北之帝凿混元,此山不圯藏云烟。
跻攀鸟道出荟蔚,下视蛇脊相夤缘。 -
109.《贞妇》 宋·李吕
婉彼邹氏女,其父尝籍兵。
嫁作耕夫妻,妇道以勤称。
厥夫惰农业,居肆寄郊坰。
薪爨不时给,贮粟未满瓶。 -
110.《送陈资深归广》 明·杨基
丈夫轻别离,投老欲入广。
奈何干戈际,万里涉沆漭。
兹城颇阜庶,有女供奉养。
世乱得粗安,胡劳问乡党。 -
111.《和礼之喜雪十二韵》 宋·强至
水官司冬不举职,天地当凛气辄温。
顽风伺隙倒天令,扫荡不使繁云屯。
阴崖邃谷殆穷腊,空有雪意乘朝昏。
宿荄老玘亦借便,欲洩阳气芽株根。 -
112.《用洪景之韵送郭子山》 宋·强至
别筵那得易为情,别酒连连只自倾。
车马纵游怜客兴,江湖幽适负吾生。
盘中异味归南食,箧里新诗记北行。
文史藏身荣路在,未应高迹混柴荆。 -
113.《再次韵张德恭二首》 宋·陈造
公家父子旧林杰,力探希微析混茫。
膝上风流识文度,鯈游领解契蒙庄。
六花阵势容摩垒,五凤规模见肯堂。
自叹吾儿豚犬尔,只宜耕牧守穷乡。 -
114.《寄二孙·扆》 宋·陈造
阿泰幼傥砀,势若泛驾马。
暂别已束发,折节殊曩者。
诵书口澜翻,昼夜曾不舍。
课肯犯雪供,笔亦挥汗把。 -
115.《九日閒居读陶诗有怀》 宋·吴泳
閒意不在远,吾庐自成趣。
竹阴混午醉,菜甲疏晓露。
庭草更不除,树禽日相语。
每繙架上帙,旋读辄忘去。
佳友或会心,往往谈至莫。
以兹率为常,弥觉太多事。
却思对床眠,寻味所乐处。 -
116.《广南食槟榔先嚼蚬灰蒌藤津遇灰藤则浊吐出一》 宋·郑刚中
海风票勿树如幢,风吹树颠结槟榔。
贾胡相衔浮巨舶,动以百斛输官场。
官场出这不留积,布散仅足资南方。
闻其入药破痃癖,铢两自可攻腹肠。 -
117.《再和》 宋·冯时行
人言不饮酒,神形不相亲。
我云不游山,足挛不可伸。
径须向泉石,抖擞人我尘。
况复山林姿,岂类轩冕人。 -
118.《简单令》 宋·胡寅
十月絺无斁,中冬木尚荣。
原为寒玉佩,思灌阆风清。
之子牛刀暇,寻余兔径行。
已携从事至,旋觉大庖盈。 -
119.《和蔡生》 宋·胡寅
吾生惭松独,天赋比樗散。
学道才窥藩,圣门未容款。
老来忧患集,鵻草经湿叹。
衣带垂有余,樗腹无可坦。 -
120.《和许守喜雪》 宋·吴芾
一夜飘琼屑,雕镌竟孰施。
主张归白帝,勾引自云师。
飞洒斜穿牖,连翻乱入池。
漫空疑柳絮,着树混梅枝。