-
101.《送人登第东归》 唐·刘驾
学古既到古,反求鉴者难。
见诗未识君,疑生建安前。
海畔岂无家,终难成故山。
得失虽由命,世途多险艰。 -
102.《初夏游楞伽精舍》 唐·皮日休
越舼轻似萍,漾漾出烟郭。
人声渐疏旷,天气忽寥廓。
伊予惬斯志,有似劀q3瘼。
遇胜即夷犹,逢幽且淹泊。 -
103.《初夏游楞伽精舍》 唐·皮日休
越舼轻似萍,漾漾出烟郭。
人声渐疏旷,天气忽寥廓。
伊予惬斯志,有似劀q3瘼。
遇胜即夷犹,逢幽且淹泊。 -
104.《奉和鲁望秋日遣怀次韵》 唐·皮日休
高蹈为时背,幽怀是事兼。
神仙君可致,江海我能淹。
共守庚申夜,同看乙巳占。
药囊除紫蠹,丹灶拂红盐。 -
105.《秋日遣怀十六韵寄道侣》 唐·陆龟蒙
尽日临风坐,雄词妙略兼。
共知时世薄,宁恨岁华淹。
且把灵方试,休凭吉梦占。
夜然烧汞火,朝炼洗金盐。 -
106.《再题路支使南亭》 唐·方干
行处避松兼碍石,即须门径落斜开。
爱邀旧友看渔钓,贪听新禽驻酒杯。
树影不随明月去,溪声常送落花来。
睡时分得江淹梦,五色毫端弄逸才。 -
107.《留别四首》 唐·唐彦谦
鹏程三万里,别酒一千钟。
好景当三月,春光上国浓。
野花红滴滴,江燕语喃喃。
鼓吹翻新调,都亭酒正酣。 -
108.《留别四首》 唐·唐彦谦
鹏程三万里,别酒一千钟。
好景当三月,春光上国浓。
野花红滴滴,江燕语喃喃。
鼓吹翻新调,都亭酒正酣。 -
109.《避地寒食》 唐·韩偓
避地淹留已自悲,况逢寒食欲沾衣。
浓春孤馆人愁坐,斜日空园花乱飞。
路远渐忧知己少,时危又与赏心违。
一名所系无穷事,争敢当年便息机。 -
110.《冬日长安感志寄献虢州崔郎中二十韵》 唐·韦庄
帝里无成久滞淹,别家三度见新蟾。
郄诜丹桂无人指,阮籍青襟有泪沾。
溪上却思云满屋,镜中惟怕雪生髯。 -
111.《喜侯舍人蜀中新命三首》 唐·黄滔
八都词客漫喧然,谁解飞扬诰誓间。
五色彩毫裁凤诏,九重天子豁龙颜。
巴山月在趋朝去,锦水烟生入阁还。 -
112.《咏笔二首》 唐·徐夤
秦代将军欲建功,截龙搜兔助英雄。
用多谁念毛皆拔,抛却更嫌心不中。
史氏只应归道直,江淹何独偶灵通。 -
113.《别》 唐·徐夤
酒尽歌终问后期,泛萍浮梗不胜悲。
东门匹马夜归处,南浦片帆飞去时。
赋罢江淹吟更苦,诗成苏武思何迟。
可怜范陆分襟后,空折梅花寄所思。 -
114.《咏笔二首》 唐·徐夤
秦代将军欲建功,截龙搜兔助英雄。
用多谁念毛皆拔,抛却更嫌心不中。
史氏只应归道直,江淹何独偶灵通。 -
115.《别》 唐·徐夤
酒尽歌终问后期,泛萍浮梗不胜悲。
东门匹马夜归处,南浦片帆飞去时。
赋罢江淹吟更苦,诗成苏武思何迟。
可怜范陆分襟后,空折梅花寄所思。 -
116.《和王明府见寄》 唐·徐铉
时情世难消吾道,薄宦流年危此身。
莫叹京华同寂寞,曾经兵革共漂沦。
对山开户唯求静,贳酒留宾不道贫。
善政空多尚淹屈,不知谁是解忧民。 -
117.《秋夕书怀》 唐·刘兼
荒僻淹留岁已深,解龟无计恨难任。
守方半会蛮夷语,贺厦全忘燕雀心。
夜静倚楼悲月笛,秋寒欹枕泣霜砧。 -
118.《纳凉联句》 唐·韩愈
递啸取遥风,微微近秋朔。
——孟郊
金柔气尚低,火老候愈浊。
——韩愈 -
119.《讲古文联句》 唐·皎然
帝出于震,文明始敷。
——潘述
山岳降气,龟龙负图。
——裴济 -
120.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。