-
61.《清平乐(和刘制几)》 宋·吴潜
轻轻却暑,只是些儿雨。
喜看新抽麻与苎。
他家烟水墅□。
晚山放出青青,是谁簸弄阴晴。
老子何时去也,祗应露湿金茎。 -
62.《风流子(清涵万象阁)》 宋·赵孟坚
望极思悠悠。
江如练、籁息浪纹收。
看帆卷帆舒,往来征艇,鹭飞鹭立,远近芳洲。
逝波不舍山常好,只白少年头。 -
63.《清平乐》 宋·李莱老
绿窗初晓。
枕上闻啼鸟。
不恨王孙归不早。
只恨天涯芳草。
锦书红泪千行。
一春无限思量。
折得垂杨寄与,丝丝都是愁肠。 -
64.《鹧鸪天(清明)》 宋·周密
燕子时时度翠帘。
柳寒犹未褪香绵。
落花门巷家家雨,新火楼台处处烟。
情默默,恨恹恹。
东风吹动画秋千。
拆桐开尽莺声老,无奈春何只醉眠。 -
65.《清平乐(横玉亭秋倚)》 宋·周密
诗情画意。
只在阑干外。
雨露天低生爽气。
一片吴山越水。
宫烟醉柳春晴。
海风洗月秋明。
唤取九霞飞佩,夜凉跨鹤吹笙。 -
66.《意难忘(咸淳癸酉用清真韵)》 宋·刘埙
汀柳初黄。
送流车出陌,别酒浮觞。
乱山迷去路,空阁带余香。
人渐远,意凄凉。 -
67.《清平乐(雨中春怀呈准轩)》 宋·黎廷瑞
清明寒食。
过了空相忆。
千里音书无处觅。
渺渺乱芜摇碧。
苍天雨细风斜。
小楼燕子谁家。
只道春寒都尽,一分犹在桐花。 -
68.《清平乐·候蛩凄断》 宋·张炎
候蛩凄断。
人语西风岸。
月落沙平江似练。
望尽芦花无雁。
暗教愁损兰成,可怜夜夜关情。
只有一枝梧叶,不知多少秋声。 -
69.《清平乐》 宋·张炎
兰曰国香,为哲人出,不以色香自炫,乃得天之清者也。
楚子不作,兰今安在?得见所南翁枝上数笔,斯可矣。
赋此以纪情事云。
孤花一叶,比似前时别。 -
70.《清平乐(题平沙落雁图)》 宋·张炎
平沙流水。
叶老芦花未。
落雁无声还有字。
一片潇湘古意。
扁舟记得幽寻。
相寻只在□□。
莫趁春风飞去,玉关夜雪犹深。 -
71.《清平乐(过金桂轩坟园)》 宋·张炎
□□晴树。
寒食无风雨。
记得当时游冶处。
桂底一身香露。
神仙只在蓬莱。
不知白鹤飞来。
乘兴飘然归去,瞋人踏破苍苔。 -
72.《清平乐》 宋·邵某
阿朗去日。
不道长为客。
底事桐庐无处觅。
却得广州消息。
江头一只兰船。
风雨湘妃庙前。
死恨无情江水,送郎一去三年。 -
73.《清平乐(嘲人)》 宋·戴复古
醉狂痴作。
误信青楼约。
酒醒梅花吹画角。
翻得一场寂寞。
相如谩赋凌雪。
琴台不遇文君。
江上琵琶旧曲,只堪分付商人。 -
74.《月华清(春夜对月)》 宋·洪茶
花影摇春,虫声吟暮,九霄云幕初卷。
谁驾冰蟾,拥出桂轮天半。
素魄映、青琐窗前,皓彩散、画阑干畔。
凝眄。 -
75.《水龙吟(和邵清溪咏梅见寿)》 宋·吴季子
分知白首天寒,千林摇落寻真隐。
天工付与,冰肌雪骨,暗香寒凝。
自许贞心,肯教色界,软红尘近。
怅绿衣舞断,参横梦觉,依稀旧家犹认。 -
76.《满江红(重九登增江凤台望崔清献故居)》 宋·陈纪
凤去台空,庭叶下、嫩寒初透。
人世上、几番风雨,几番重九。
列岫迢供远目,晴空荡荡容长袖。
把中年、怀抱更登台,秋知否。 -
77.《贺新郎(文总管之清江任)》 宋·邵桂子
新雨黄花路。
看清江、旌旗千骑,使君东去。
万里归来城头角,吹彻家山旧处。
惜洲鹭、留君不驻。 -
78.《清平乐·风鬟雨鬓》 清·纳兰性德
风鬟雨鬓,偏是来无准。
倦倚玉兰看月晕,容易语低香近。
软风吹遍窗纱,心期便隔天涯。
从此伤春伤别,黄昏只对梨花。 -
79.《清明》 宋·黄庭坚
佳节清明桃李笑,野田荒冢只生愁。
雷惊天地龙蛇蛰,雨足郊原草木柔。
人乞祭余骄妾妇,士甘焚死不公侯。
贤愚千载知谁是,满眼蓬蒿共一丘。 -
80.《虞美人·槐阴别院宜清昼》 金朝·元好问
槐阴别院宜清昼,入座春风秀。
美人图子阿谁留。
都是宣和名笔,内家收。
莺莺燕燕分飞后,粉淡梨花瘦。
只除苏小不风流。
斜插一枝萱草,凤钗头。