-
21.《危金仙示容斋清晖堂诗求跋洪景庐乃骊塘之座》 宋·陆文圭
清晖何处有园堂,消得先生句发扬。
百世空留遗墨在,后生并不识骊君。 -
22.《己已秋七月不雨人心焦然乃戊午斋宿致城隍清》 宋·牟巘五
神佑薛惟及物深,中间感应妙精勤。
要知应处还为感,终始惟当秉一心。 -
23.《己已秋七月不雨人心焦然乃戊午斋宿致城隍清》 宋·牟巘五
几度看云眼欲穿,不应气数总关天。
去年兵又今年旱,守也於民自豪缘。 -
24.《己已秋七月不雨人心焦然乃戊午斋宿致城隍清》 宋·牟巘五
五神萃止足精神,迅发风霆一欠伸。
能事莫嫌相迫促,门前多少望霓人。 -
25.《己已秋七月不雨人心焦然乃戊午斋宿致城隍清》 宋·牟巘五
休休早稻已焦卷,晚稻摇风更可怜。
枯尽百源无一滴,老龙何处卷云眠。 -
26.《己已秋七月不雨人心焦然乃戊午斋宿致城隍清》 宋·牟巘五
眼前物意颇昭苏,未省郊原遍也无。
更觅洗车三日雨,普教大地活焦枯。 -
27.《己已秋七月不雨人心焦然乃戊午斋宿致城隍清》 宋·牟巘五
老火犹骄气蕴隆,炉香爇罢日方中。
片云忽卷天河落,顷刻难名造化功。 -
28.《己已秋七月不雨人心焦然乃戊午斋宿致城隍清》 宋·牟巘五
龙辀欲驾已多时,父老遮留一日迟。
秋菊寒拉何心报,精勤更写送神诗。 -
29.《元日倦卧书斋闻僧食未敢歌鼓作继以清唱感而》 宋·王洋
蚤莺声转杂危弦,惊散书窗牛枕眠。
大法鼓声胡部曲,摩登伽戏野狐禅。
眼中颠倒迷情事,世上纵横使鬼钱。
烂煮瓠壶钟鼎食,山堂谁道独悠然。 -
30.《题张德清悦斋》 宋·曾丰
君不见胸中义利交战初,胜负未分子夏臞。
又不见胸中义利交战余,胜负已决子夏腴。
臞腴之变何须臾,一忻一戚相乘除。
初枉德清来致敬,盛年已有臞之证。