-
61.《和运使王学士舟次德清见寄》 宋·蔡襄
洛阳平昔夸文会,君已胜冠我壮圾。
谈道最先称贾谊,忧时曾见哭唐衢。
敢将胶漆论同志,幸得湖山可共娱。
须向余春回马足,柳堤相逐踏青芜。 -
62.《已亥出南康宫伯称以诗赠行次韵三首》 宋·李吕
丹枫摄摄挂晨霜,笑指匡庐路许长。
且喜眼中无逐臭,自然心地发清香。 -
63.《涧上清吟图》 明·唐寅
三朋古称寿,七秩世云稀。
洗爵传浮白,悬鱼看赐绯。
华筵盛宾从,诞节好春晖。
不醉歌毋返,无强共所祈。 -
64.《奉和御製玉清昭应宫甘露歌》 宋·夏竦
祝圣清场初展礼,鸿都向晓彰繁祉。
郁郁织枝正后凋,瀼瀼瑞采俄雰委。
吉云五色比还疏,况是严冬岁律馀。
承以玉杯甘若蜜,凝于翠幄皎如珠。 -
65.《奉同冲卿元日雪霁朝会称觞》 宋·韩维
汉家万国朝元正,帝呵风师洒其廷。
雨寒成花皆六出,一洗天地尘埃清。
高风半天卷云去,空色绀碧惟华星。
金鸟东来照宫殿,瑞气著物皆光荣。 -
66.《清平乐·万花如绣》 宋·史浩
万花如绣。
淑景熏晴昼。
一曲齐称千岁寿。
欢拥两行红袖。
当年西府横翔。
急流稳上仙乡。
笑阅石番溪日月,行看尚父鹰扬。 -
67.《次子清贫居十韵因以述志》 宋·李洪
贫病同原宪,轻肥诮子华。
耽书只糟粕,学海淼津涯。
孤屿亭何远,葵丘戌复赊。
捄穷无髻宝,绝粒饵胡麻。 -
68.《清晖亭》 宋·李洪
溪山佳处称题诗,终日篮舆绕翠微。
夹路苍官管迎送,客情那得澹忘归。 -
69.《钱清王千里得王大令保母砖刻为赋长句》 宋·楼钥
书家千载称兰亭,兰亭真迹藏昭陵。
只今定本夸第一,贞观临写镌瑶琼。
黄閍冈下得宝墨,古人烧砖坚於石。
大令亲书保母铭,况是当时晋人刻。 -
70.《和清明后即事》 宋·廖行之
柳阴嫩绿藏莺语,花径余香著燕泥。
南亩十分农事好,平畴野水称耕犁。 -
71.《出郊劝耕因游吴山清隐》 宋·虞俦
第一林泉得纵观,春风随步着栏干。
山园梅雪千株在,门纳湖光十里宽。
水上湿红云片段,亭前鲜碧玉檀栾。
主人才调浑相称,题柱诗篇一一刊。 -
72.《清平阁》 宋·虞俦
律身端合励冰清,莅政尤须称物平。
知是夫君深寓意,雅宜斯阁遂安名。
池幽自足龟鱼乐,林静休教虫鸟鸣。
况复官间州似斗,不妨时此濯尘缨。 -
73.《和眉山杨清龙渊小舫四绝句》 宋·程公许
谁能投笔规万户,但可短篷称散人。
逼侧世途何处避,千金难买是间身。 -
74.《予自武昌携二猿归夜闻清啸偶成》 宋·岳珂
乐天听琵五,尝赋猿哀鸣。
物产无古今,均此浔阳城。
我居庐山趾,日夕游郊坰。
步足历幽谷,登山穷绝陉。 -
75.《赵清献勤洁帖赞》 宋·岳珂
为御史而称其铁面,宜笔力之健。
尹成都而琴鹤以行,宜字体之清。
书法何出,心即其物,可以比魏公之笏。 -
76.《哭清远权宰楼海司法二首》 宋·李昴英
百里称廉吏,谁欤起釁端。
州符需赋急,军饷及期难。
节义扶浇俗,朝廷赠大官。
邑人崇庙像,犹似发冲冠。 -
77.《方氏临清堂二首》 宋·马廷鸾
陶翁归计已成迟,未折腰前好赋诗。
到底尚称千载士,高人拈向此中题。 -
78.《和何元清韵九绝》 宋·王炎
觅官安用羡登仙,求富何须愿执鞭。
洙泗从游多达者,箪瓢颜子独称贤。 -
79.《清老画双溪壁以诗谢之》 宋·王炎
老夫哦诗耸两肩,落笔不停称腹稿。
缘诗写出无声句,画史追之谁得到。
为予壁上留真迹,水墨纖穠任挥扫。
石根竹树极萧森,中著羽虫疑叫噪。 -
80.《清心镜 戒捏怪》 元·马钰
做风狂,脱家累。
脱了家缘,要清心地。
休捏怪、诈做好人,莫谩神唬鬼。
寒与暑,须当避。
志道休耻,恶衣恶食。
遵国法、莫犯天条。
称修