-
161.《寒食后一日赵国携具拉游清风峡登一览亭分韵》 宋·陈文蔚
家家趁寒食,看花雒城里。
孰知我辈人,屐去登山齿。
千峰据其高,一览无馀美。
小溪山下来,青烟林末起。
俯瞰阛阓居,总在尘埃底。
洒樽遽移下,诗兴良未已。
恩念读书人,故事为重纪。 -
162.《昼坐东轩忽十三蝴蝶颜色鲜碧飞舞近人移时方》 宋·李复
天上宝玉琴,星徽点瑟瑟。
仙人手摩拂,变化通灵术。
忽随琴声起,委蜕如蝉质。
飞翔下绿云,风翅含寒碧。 -
163.《送知县苏祕丞移英州》 宋·李覯
大邑曰南城,唯君治道行。
何曾设鉤距,到底是聪明。
鼎在神奸伏,鹰来鸟雀惊。
诈穷多自笑,刑重亦知平。 -
164.《移居》 宋·丘葵
移居山北向山南,天遣青风接笑谈。
无数凫雏穿稻塍,一群滩鹜语茭潭。
鹭临清沚贪心起,莲到黄昏笑靥含。
却忆姚家古藤下,鸟巾挂了旦眠酣。 -
165.《即席分得秋字送张吉老学士移使京西》 宋·苏颂
赐对中楹喜暂留,驻旌聊复到蓬丘。
朋游少别三周岁,尊酒相逢半白头。
频拜恩光龙铸节,屡宣风力隼横秋。
二邦已见澄清效,更尽宽平缓主忧。 -
166.《次韵签判张太博移竹》 宋·苏颂
梁苑有修竹,移来正得时。
新开一斋馆,分植两轩墀。
璅碎青金影,纤圆碧玉枝。
物应人共美,性与地兼宜。 -
167.《清晖茅亭》 宋·苏颂
山僧构亭山之麓,旋结茅蓬架园竹。
千年岩树怪枝虬,十亩龙池春水绿。
间移宾榻向松轩,一坐清风香馥郁。
谁为潄石枕流人,老此优游避喧俗。 -
168.《咸阳县令求清渭楼诗和何子应长句》 宋·苏籀
秦如蒹葭未饱霜,四维不举空豪强。
神疲鬼乏赴功利,兆自襄公终始皇。
富极薰天力斡地,诸侯西来谁敢当。
范雎李斯乘利势,蒙骜白起先戎行。 -
169.《哭李清卿侍郎》 宋·王洋
薄壘毡车咽,危台斥候移。
孤忠万夫望。
独许寸心知。
义动乾坤正,生残日月亏。
南山竹有限,难尽泣君辞。 -
170.《哭李清卿侍郎》 宋·王洋
金石虽云久,精诚谅不移。
但期忠可仗,谁谓敌谁知。
吁极天应泣,难谌信有亏。
报君如不尽,祸福定虚辞。 -
171.《哭李清卿侍郎》 宋·王洋
皇泽淹时久,人怀孝可移。
不应当后患,端恨未前知。
国破言犹壮,身亡义不亏。
青编照千古,昭代有芳辞。 -
172.《哭李清卿侍郎》 宋·王洋
眼见盟城筑,俄闻钟鼎移。
忆君还抆泪,胡尔大无知。
名擅千钧重,功无一篑亏。
杀身因主辱,独为实前辞。 -
173.《借汪路教韵题赵东麓判丞临清堂》 宋·杨公远
结屋俯清溪,萧然迥出奇。
书藏千万卷,梅浸两三枝。
入竹风声细,移花日影迟。
乐山仍乐水,何虑复何思。 -
174.《送孙莘老移知南京》 宋·曾丰
稚年曾未睹风标,瀚海初闻拔俊髦。
国子先生曾并席,蓬莱学士看挥毫。
量涵万顷沧溟阔,气吐千寻太华高。
述性妙思穷孔孟,指南余藻屈雄褒。 -
175.《陈君举饭余仓司之五峰阁移坐临檐口占举似》 宋·曾丰
杰阁峥嵘着树间,门从好色未尝关。
檐前珠箔开平远,坐上清尊答燕閒。
能卷尘心三曲水,欲迷客眼九嶷山。
主人胸次俱收拾,笔力虽饶万象悭。 -
176.《送陆丈移官海丰丞》 明·王稚登
官舍有余清,无言政未成。
头从湖上白,水在橐中轻。
过鲁无鱼食,归吴借马行。
簿书期傥暇,一问济南生。 -
177.《钱象先移居》 明·王稚登
三年并舍接清言,一日移家避俗喧。
僦庑桥边真隐士,射潮江上旧王孙。
垂帘柳不遮邻巷,盖瓦藤才隔对门。
此去墙东元咫尺,相过莫厌倒芳樽。 -
178.《帝京篇十首》 唐·李世民
秦川雄帝宅,函谷壮皇居。
绮殿千寻起,离宫百雉馀。
连薨遥接汉,飞观迥凌虚。
云日隐层阙,风烟出绮疏。 -
179.《冬狩》 唐·李世民
烈烈寒风起,惨惨飞云浮。
霜浓凝广隰,冰厚结清流。
金鞍移上苑,玉勒骋平畴。
旌旗四望合,罝罗一面求。 -
180.《梅花》 唐·李煜
殷勤移植地,曲槛小栏边。
共约重芳日,还忧不盛妍。
阻风开步障,乘月溉寒泉。
谁料花前后,蛾眉却不全。
失却烟花主,东君自不知。
清香更何用,犹发去年枝。