-
261.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。 -
262.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
263.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
264.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。 -
265.《大鹏赋·并序》 唐·李白
余昔于江陵,见天台司马子微,谓余有仙风道骨,可与神游八极之表。
因著大鹏遇希有鸟赋以自广。
此赋已传于世,往往人间见之。
悔其少作,未穷宏达之旨,中年弃之。 -
266.《赠白马王彪》 魏晋·曹植
序曰:黄初四年五月,白马王、任城王与余俱朝师,会节气。
到洛阳,任城王薨。
至七月与白马王还国。
后有司以二王归藩,道路宜异宿止。 -
267.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
268.《次黄侍讲赠陈性初诗韵》 明·宋濂
忆昔游虎林,年壮已非冠。
旅食叹酸辛,敢望诸侯传。
捉衿肘已露,纳履踵成穿。
甘从原思贫,耻学毛遂荐。 -
269.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
270.《效晋乐志拂舞歌淮南王二篇》 宋·邓林
唐明皇,自言荣,金舆翠辇游华清。
广寒宫殿凝水晶,霓裳羽衣沈香亭。 -
271.《挽陈东湖先生》 未知·张衡
四大假合相,六根清净缘。
祗知心是佛,不惜药成仙。
鱼泣衔沙立,鸥疑侧脑眠。
凄其野人奠,秋菊荐寒泉。 -
272.《汴京纪事二十首 其六》 宋·刘子翚
内苑珍林蔚绛霄,围城不复禁刍荛。
舳舻岁岁衔清汴,才足都人几炬烧。 -
273.《十月诞辰内殿宴群臣效柏梁体联句》 唐·李显
润色鸿业寄贤才,--李显
叨居右弼愧盐梅。
--李峤
运筹帷幄荷时来,--宗楚客 -
274.《念奴娇·暗黄著柳》 宋·连仲宣
暗黄著柳,渐寒威收敛,日和风细。
□□端门初锡宴,郁郁葱葱佳气。
太一行春,青藜照夜,夜色明如水。
鳌山彩结,恍然移在平地。 -
275.《春兴》 宋·陈以庄
轻衫短帽久尘埃,零落香篝愧麝煤。
春半工夫花绣了,社边消息燕衔来。
岂无绿野供千骑,幸有黄封可一杯。
明日清明能出否,凭谁先为扫莓苔。 -
276.《念奴娇·山之天目》 宋·牟巘
山之天目,蔚苕嶢、第一最佳泉石。
见说老龙高卧处,正拥深深寒碧。
独閟云扉,人思霖雨,未许无心出。
苍崖赤子,而今谁为苏息。 -
277.《满江红·翠袖馀寒》 宋·彭元逊
翠袖馀寒,早添得、铢衣几重。
何须怪、妍华都谢,更为谁容。
衔尽吴花成鹿苑,人间不恨雨和风。
便一枝、流落到人家,清泪红。 -
278.《满江红 为双溪丞相寿》 元·魏初
借问中朝,谁得似、相公勋旧。
记前日、风云惨淡,雷霆奔走。
万里野烟空绿树,旌旗莫卷熊罢吼。
更挺身、飞出虎狼群,人能否。 -
279.《摸鱼儿 答程雪楼见寄 附见雪楼乐府内》 元·燕公楠
又浮生、平头六十,登楼怅荆楚。
出山小草成何事,闲却竹烟松雨。
空自许。
早摇落江潭,一似琅琊树。 -
280.《贺新郎 次范君铎诏后喜雨韵》 元·王结
露下天如洗。
正新晴、明河如练,月华如水。
独据胡床秋夜永,耿耿佳人千里。
空怅望、丰容旖旎。