-
121.《酆都观》 宋·晁公武
胜绝平都观,盘纡石磴长。
崇岗虎蹲踞,古柏雁分张。
殿阁刚风外,轩墀灏气旁。
烟华迎碧瓦,云叶覆雕墙。 -
122.《贺人生子》 宋·王大烈
蚌胎未老出明珠,或表高门庆有余。
我病阻为汤饼客,人言的是凤凰雏。
硗硗头角奇男子,衮衮公侯大丈夫。
寄语王浑防跨灶,阿戎清赏只须臾。 -
123.《齿疾未平灸疮正作新诗又至奇韵难当暗忍呻吟》 宋·李昉
春早移来渐渐芳,童儿盗笋最须防。
清阴羃羃低笼槛,翠影森森半出墙。
今对小窗殊不厌,长侵幽迳亦何妨。
十篇嘉句形褒咏,多谢高才秘阁郎。 -
124.《沁园春 佳人》 元·杨弘道
揩汗残妆,咀梅颦黛,楚腰如束。
为蔗浆频饮,全疏绿蚁,绣床慵傍,闲倚青奴。
解愠风来,忘忧花发,庭树扶疏如画图。
凌波袜,步兰堂欲下,犹自踟蹰。 -
125.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
126.《西园》 明·王守仁
方园不盈亩,蔬卉颇成列。
分溪免瓮灌,补篱防豕蹢。
芜草稍焚薙,清雨夜来歇。
濯濯新叶敷,荧荧夜花发。 -
127.《峡山古调》 宋·杜曾
滥觞岷山侧,朝宗盖自然。
沸沸出幽窦,滔滔成巨川。
深流疑彻地,远势欲浮天。
万石攒若斗,一流泻如悬。 -
128.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
129.《促织歌》 宋·贾似道
新虫调理要相当,残暑盆窝须近凉。
渐到秋深畏风冷,不宜频浴恐防伤。
养时盆罐须宽阔,下食依时要审详。
水食调匀蛩必旺,看时切莫对阳光。 -
130.《奉送白岩相公扈跸凯旋三十韵》 明·蒋山卿
帝室何多故,亲藩自取亡。
从教赐几杖,讵意缺锜斨。
氛祲霾彭蠡,妖星孛豫章。
官寮甘就戮,郡县泣罹殃。 -
131.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
132.《咏酒》 宋·徐文澜
才倾一盏碧澄澄,自是山妻手法成。
不遣水多防味薄,要令曲少得香清。
凉从荷叶风边起,暖向梅花月里生。
世味总无如此味,深知此味即渊明。 -
133.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
134.《歌两淮》 宋·员兴宗
君不见北风吹淮风浪黑,铁马千群凝一色。
当时庙论孰经济,将相无言潜动魄。
或云南纪当何忧,今代诸葛身姓刘。
陆下唤取守淮甸,彼有胜算逾干矛。 -
135.《寄题径山怀郎简侍郎》 宋·张环
天地一洲渚,北平南欹危。
幽并深又厚,江浙清且奇。
武林颇英秀,川汇仍山卑。
应接殚天巧,类非人力为。 -
136.《题赖若谷存斋》 宋·赵汝回
湛湛方寸天,清泠如止水。
其止涵空明,其溃汩泥滓。
操这恍若遗,舍之渺何倚。
瞬息苟不诚,愚智从此始。
一篇中庸书,千古防意壘。
吾子善守之,勉勉集众美。
独不见邻家翁,驱鸡呼犬斜阳中。 -
137.《山城月夜自和东行集句韵》 明·陈循
蟾光如水浸清秋,防塞将军在戍楼。
千里无尘烽火寂,夜深犹起看旄头。 -
138.《斋中》 明·范景文
颇嫌多事是尊生,但得心闲近道情。
长与疏梅耐幽独,更教瘦鹤伴凄清。
扫花欲便亲苔坐,删竹当防碍月行。
片石颓然无位置,也同老懒畏经营。 -
139.《得也字戏为解嘲六言二十八韵示汝载》 明·韩上桂
卿相事业彼哉,簟瓢道味回也。
关门仙客骑牛,塞上老翁失马。
夷甫立名非真,偃师构象是假。
机性能忘灌畦,忮心不怨飘瓦。 -
140.《哀江头》 明·何白
飞云渡口西风急,津吏停桡刺船立。
始阳公子方垂髫,掩抑依依向余泣。
为言阿父守南康,双旌五马烂生光。
宁知廉吏反成罪,诸孤藐尔身凄凉。