-
181.《旦起理发》 宋·苏轼
安眠海自运,浩浩潮黄宫。
日出露未晞,郁郁濛霜松。
老栉従我久,齿疏含清风。
一洗耳目明,习习万窍通。 -
182.《观湖二首》 宋·苏轼
乘槎远引神仙客,万里清风上海涛。
回首不知沙界小,飘衣犹觉色尘高。
须弥有顶低垂日,兜率无根下戴鳌。
释梵茫然齐劫火,飞云不觉醉陶陶。 -
183.《寒食》 宋·文天祥
苦海周遭断去帆,东风吹泪向天南。
龙蛇泽里清明五,燕雀笼中寒食三。
扑面风沙惊我在,满襟霜露痛谁堪。
何当归骨先人墓,千古不为丘首惭。 -
184.《次韵答张沙河》 宋·黄庭坚
张侯堂堂身八尺,老大无机如汉阴。
猛摩虎牙取吞噬,自叹日月不照临。
策名日已污轩冕,逃去未必焚山林。
我评君才甚高妙,孤竹截管空桑琴。 -
185.《十月十三日泊舟白沙江口》 宋·黄庭坚
岸江倚帆樯,已专北风权。
飞霜挟月下,百笮直如弦。
绿水去清夜,黄芦摇白烟。
篙人持更柝,相语闻并船。 -
186.《游玉仙观以春风吹倒人为韵得吹字》 宋·陈与义
清游天不借,破帽沙疾吹。
下马榱桷鸣,未恨十里陂。
风余檐铎语,坐定炉烟迟。
新春碧瓦丽,古意乔木奇。 -
187.《庭前梨桃二花方盛为暴风所吹感事成篇》 宋·强至
梨白桃红才可嘉,风前乱雪趁残霞。
提壶有口只唤酒,鸣鴃何心专妒花。
九陌乐游非往昔,五陵豪气漫尘沙。
清樽倒尽却兴感,席上馀春天畔家。 -
188.《郢州守风二首》 宋·陈造
惊风清旦卷黄沙,薄暮蜚云尚砲车。
今夜石城楼上角,不妨重听小梅花。 -
189.《清明风雪小酌庄舍示黎才翁》 宋·胡寅
月压梨花坠,风扶柳絮新。
故园寒食路,回首踏青人。
万窍方号籁,千山忽涌银。
拥衾听窈眇,举盏寄经纶。 -
190.《临江仙 黎江万梅方吐,而予来沙,风雪十日》 元·许有壬
十日恶风三尺雪,繁霜又满人间。
梅花谁与问平安。
玉肌清似削,争柰许多寒。
梦绕琅璃江上路,竹篱茅舍青山。
莫教芳酒滞归鞍。
黄昏无限月,待我倚阑干。 -
191.《昭君曲》 宋·刘宰
朝日曜兮香春花,玉壶炯兮清冰。
耿余心兮不斯,付妍丑兮丹青。
君王兮宵衣,壮土悲歌兮战死。
岂余身兮惮殃,抗风沙兮万里。 -
192.《剑篇次元汝功韵》 宋·郭印
阳金为魂阴为魄,百炼宁容垢腻蚀。
出匣风云凛凛寒,观者堵墙皆辟易。
发硎利刃思一试,佩刀匕首都弃置。
鲸鲵戮尽四海清,英豪始慰平生志。 -
193.《早入清远峡(一作下桂江龙目滩)》 唐·宋之问
传闻峡山好,旭日棹前沂。
雨色摇丹嶂,泉声聒翠微。
两岩天作带,万壑树披衣。
秋菊迎霜序,春藤碍日辉。 -
194.《药园宴武辂沙将军赋得洛字》 唐·张说
东第乘馀兴,南园宴清洛。
文学引邹枚,歌钟陈卫霍。
风高大夫树,露下将军药。
待闻出塞还,丹青上麟阁。 -
195.《和燕公岳州山城》 唐·赵冬曦
为吏恩犹旧,投沙惠此蒙。
江边悠尔处,泗上宛然同。
访道精言合,论经大义通。
鸣琴有真气,况已沐清风。 -
196.《送从弟亚赴安西判官》 唐·杜甫
南风作秋声,杀气薄炎炽。
盛夏鹰隼击,时危异人至。
令弟草中来,苍然请论事。
诏书引上殿,奋舌动天意。 -
197.《木皮岭》 唐·杜甫
首路栗亭西,尚想凤凰村。
季冬携童稚,辛苦赴蜀门。
南登木皮岭,艰险不易论。
汗流被我体,祁寒为之暄。 -
198.《送王副使还并州》 唐·李端
并州近胡地,此去事风沙。
铁马垂金络,貂裘犯雪花。
曾持两郡印,多比五侯家。
继世新恩厚,从军旧国赊。
戍烟千里直,边雁一行斜。
想到清油幕,长谋出左车。 -
199.《题江陵临沙驿楼》 唐·司空曙
江天清更愁,风柳入江楼。
雁惜楚山晚,蝉知秦树秋。
凄凉多独醉,零落半同游。
岂复平生意,苍然兰杜洲。 -
200.《和段相公登武担寺西台》 唐·姚康
松径引清风,登台古寺中。
江平沙岸白,日下锦川红。
疏树山根净,深云鸟迹穷。
自惭陪末席,便与九霄通。