-
241.《浣溪沙(简王景源、元渤伯仲)》 宋·向子諲
南国风烟深更深。
清江相接是庐陵。
甘棠两地绿成阴。
九日黄花兄弟会,中秋明月故人心。
悲欢离合古犹今。 -
242.《浣溪沙》 宋·沈与求
花信催春入帝关。
玉霙争腊去留间。
不禁风力又吹残。
客舍不眠清夜冷,萦愁一缕袅檀,空庭月落斗阑干。 -
243.《浣溪沙》 宋·蔡伸
叶剪玻璃蕊糁金。
清香端不数琼沈。
独将高韵冠芗林。
千里江山新梦后,一天风露小庭深。
主人归兴已骎骎。
伯恭时守平江府,署中亦有木犀,开时大起归兴,余故有后词末韵。
不数月,得请,归芗林旧隐。 -
244.《浣溪沙·离杭日梁仲谋惠酒极清而美》 宋·陈与义
七月十二日晚卧小阁,已而月上,独酌数杯
送了栖鸦复暮钟。
栏干生影曲屏东。
卧看孤鹤驾天风。
起舞一尊明月下,秋空如水酒如空。
谪仙已去与谁同。 -
245.《浣溪沙(王仲时席上赋木犀)》 宋·张元干
翡翠钗头缀玉虫。
秋蟾飘下广寒宫。
数枝金粟露华浓。
花底清歌生皓齿,烛边疏影映酥胸。
恼人风味冷香中。 -
246.《浣溪沙(笃耨香)》 宋·张元干
花气天然百和芬。
仙风吹过海中春。
龙涎沈水总销魂。
清润巧萦金缕细,氤氲偏傍玉脂温。
别来长是惜余熏。 -
247.《浣溪沙(八之六)》 宋·邓肃
二八佳人宴九仙。
华堂清静斗春妍。
琼枝相倚妙无前。
良夜黄云来缥缈,东风碧酒意留连。
花间蝶梦想翩翩。 -
248.《浣溪沙(和张文伯海棠)》 宋·王之道
过雨花容杂笑啼。
淡妆深注半开时。
娇娆情态自天姿。
新浴太真增艳丽,微风新燕斗清奇。
绿窗朱户雅相宜。 -
249.《浪淘沙(木樨开时雨)》 宋·曹勋
秋杪喜新凉。
烟淡池塘。
团团岩桂作风光。
多少水云萧散意,都付芬芳。
雨逐漏声长。
小院回廊。
枕边清梦几悠扬。
只恐四檐声未断,洗褪幽香。 -
250.《浣溪沙(示孟氏女)》 宋·仲并
举案家风未肯低。
清心端自秀深闺。
芝兰玉树宁馨儿。
早岁安禅灵照女,静中经卷手常携。
声名要与断机齐。 -
251.《浪淘沙(观潮作)》 宋·曾觌
一线海门来。
雪喷云开。
昆山移玉下瑶台。
卷地西风吹不断,直到蓬莱。
羯鼓噪春雷。
鼍舞蛟回。
歌楼鼓吹夕阳催。
今古清愁流不尽,都一樽罍。 -
252.《浣溪沙(时在西园偶成)》 宋·黄公度
风送清香过短墙。
烟笼晚色近修篁。
夕阳楼外角声长。
欲去还留无限思,轻匀淡抹不成妆。
一尊相对月生凉。 -
253.《浣溪沙(以鸳鸯梅送曾守,是日,曾守携家游南园)》 宋·洪适
报道倾城出洞房。
水边疏影弄清香。
风流更有小鸳鸯。
蝉鬓半含花下笑,蛾眉相映醉时妆。
梦魂不到白云乡。 -
254.《浣溪沙(次韵曾吉甫席上)》 宋·韩元吉
莫惜清尊领客同。
已无花伴舞衣红。
强歌归去莫匆匆。
细雨弄烟烟弄日,断云黏水水黏空。
酴醿飞下晚来风。 -
255.《浣溪沙(梅)》 宋·袁去华
玉骨冰肌比似谁。
淡妆浅笑总相宜。
一枝清绝照涟漪。
客意无聊花亦老,风烟错莫雨垂垂。
溪边立马断肠时。 -
256.《浣溪沙》 宋·朱雍
残日凭阑目断霞。
寒林人静每归鸦。
小梅春早压群花。
一槛风声清玉管,数枝月影到窗纱。
隔帘时度暗香些。 -
257.《浣溪沙》 宋·程大昌
水递迢迢到日边。
清甘夸说与茶便。
谁知绝品了非泉。
旋挹天花融湩液,净无土脉污芳鲜。
乞君风腋作飞仙。 -
258.《浣溪沙》 宋·管鉴
秾李花开雪满空。
缟裙香袂俨春容。
艳妆一笑喜相逢。
拟倩清歌留白日,且扶残醉殢东风。
好迟留处却匆匆。 -
259.《清平乐》 宋·范成大
降嵩储昴,仙驭来尘表。
身佩安危人不老。
化国风光长好。
功名南北天涯,欢声蛮峤胡沙。
草木何□□露,小春桃李都花。 -
260.《清平乐(感怀)》 宋·王质
江沙带湿。
莎露和烟泣。
落日欲低红未入。
悄悄暮峰凝立。
疏林秀色荒寒。
频频驻骑回看。
应是梧桐影下,秋风蹙碎眉山。