-
321.《沙沱晚行》 明·祝颢
野旷天清落日黄,西风衰草白茫茫。
停骖四望行人绝,一片寒云逐雁行。 -
322.《佛日山荣长老方丈五绝》 宋·苏轼
陶令思归久未成,远公不出但闻名。
山中只有苍髯叟,数里萧萧管送迎。
千株玉槊搀云立,一穗珠旒落镜寒。
何处霜眉碧眼客,结为三友冷相看。 -
323.《观杭州钤辖欧育刀剑战袍》 宋·苏轼
青绫衲衫暖衬甲,红线勒巾光绕肋。
秃襟小袖雕鹘盘,大刀长剑龙蛇插。
两军鼓噪屋瓦坠,红尘白羽纷相戛。
将军恩重此身轻,笑履锋铓如一掐。 -
324.《武昌铜剑歌》 宋·苏轼
雨余江清风卷沙,雷公蹑云捕黄蛇。
蛇行空中如枉矢,电光煜煜烧蛇尾。
或投以块铿有声,雷飞上天蛇入水。
水上青山如削铁,神物欲出山自裂。 -
325.《武昌铜剑歌(并叙)》 宋·苏轼
供奉官郑文,尝官于武昌。
江岸裂,出古铜剑,文得之以遗余。
冶铸精巧,非锻冶所成者。
雨余江清风卷沙,雷公蹑云捕黄蛇。 -
326.《癸亥日泊舟吴会亭》 宋·范成大
去年春盘浙江驿,湛湛清波动浮石。
今年春盘吴会亭,冥冥细雨湿高城。
天边作客风沙里,今年去年成老矣!
客心古井冷无波,过眼人情亦如水。
忆昔三生住翠微,偶来平地著征衣。
山中故人应大笑,扁舟坐稳何当归? -
327.《送王成之给事》 宋·陆游
我昔扬帆掠吴楚,夜泊秦淮听春雨。
明朝冠盖拥长亭,误辱诸公问良苦。
是时众中初识公,天骥蹴踏万马空。
知心投分财数语,玉麈谡谡生清风。 -
328.《过鱼蛇市小寺》 宋·陆游
六月苦多雨,肩舆走江村。
过市居人集,陟险兵子喧。
日昳休野寺,汛扫开北轩。
雾气如苍虯,夭矫出洞门。 -
329.《九日落莫忆同施少才集长沙》 宋·杨万里
九月九日今朝是,五里十里正未已。
良辰美景只自美,不如且著黑棋子。
浊醪不贱有如无,黄花新寄绝交书。
三年客里两重九,去年却得登高友。 -
330.《寄题萧国贤佚我堂》 宋·杨万里
软红尘里几时休,重碧杯中且拍浮。
坐看痴儿夸绝足,可怜到老不回头。
幅巾蔾枝聊三径,明月清风自一丘。
我亦年来厌奔走,梦骑野鹤访沙鸥。 -
331.《题息轩》 宋·黄庭坚
僧开小槛笼沙界,郁郁参天翠竹丛。
万籁参差写明月,一家寥落共清风。
蒲团禅板无人付,茶鼎薰炉与客同。
万水千山寻祖意,归来笑杀旧时翁。 -
332.《卫南》 宋·黄庭坚
今年畚锸弃春耕,折苇枯荷绕坏城。
白鸟自多人自少,污泥终浊水终清。
沙场旗鼓千人集,渔户风烟一笛横。
惟有鸣鸱古祠柏,对人犹是向时情。 -
333.《送沙学正归松江》 元·王冕
范蠡岩前云似锦,吴松江上水如天。
送君去去青霄近,老我萧萧白发悬。
杨柳风清千里梦,梅花雪落五更船。
对人休说儒官冷,圣主于今正待贤。 -
334.《题太原能判杨郎中新买水北园》 宋·司马光
洛阳名完不胜纪,门巷相连如栉齿。
修竹长杨深径迂,令人邑邑气不舒。
爱君买园中桥北,堂压崖端跨空碧。
满川桃李皆目前,近水远山一朝得。 -
335.《浣溪沙》 宋·晏几道
团扇初随碧簟收,画檐归燕尚迟留。
靥朱眉翠喜清秋。
风意未应迷狭路,灯痕犹自记高楼。
露花烟叶与人愁。 -
336.《踏沙行》 宋·晏几道
雪尽寒轻,月斜烟重,清欢犹记前时共。
迎风朱户背灯开,拂檐花影侵帘动。
绣枕双鸳,香苞翠凤,从来往事都如梦。
伤心最是醉归时,眼前少个人人送。 -
337.《浣溪沙》 元·元好问
画出清明二月天。
山城三月只萧然。
闲门日日枕书眠。
川下杏花浑欲雪,山中杨柳不成烟。
春风回首又明年。 -
338.《浣溪沙》 元·元好问
修竹移阴未出墙。
好风斜绰露荷香。
壶中六月也清凉。
不放灵椿仙客□,要有丹桂满林芳。
天教光景为人长。 -
339.《定风波·又是春归烟雨村》 宋·无名氏
又是春归烟雨村。
一枝香雪度黄昏。
竹外云低疏影亚。
潇洒。
水清沙浅见天真。
瘦玉欺寒香不暖。
堪羡。
冰姿照夜月无痕。
楼上笛声休听取。
说与。
江南人远易销魂。 -
340.《添字浣溪沙/山花子》 宋·无名氏
取次匀妆粉有痕。
参差玉软淡精神。
姑射重绡风卷乱,喜相迎。
蝶戏飞层双翅重,清中富贵最多情。
全似寿阳当日事,点残英。