-
21.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
22.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
23.《扶风歌》 魏晋·刘琨
朝发广莫门。
暮宿丹水山。
左手弯繁弱。
右手挥龙渊。 -
24.《忆山送人》 宋·苏洵
少年喜奇迹,落拓鞍马间。
纵目视天下,爱此宇宙宽。
山川看不厌,浩然遂忘还。
岷峨最先见,晴光厌西川。 -
25.《答寄尧夫先生》 宋·韩绛
君子志於道,出处非一端。
伊尹负鼎俎,颜渊东瓢箪。
斯自理适当,匪缘情所安。
超然达者致,邈矣谁可攀。 -
26.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
27.《题圣果寺介亭诗》 宋·丘濬
金商肃肃淬龙渊,白晓挥开东北天。
天孙引下翡翠烟,层层堆列参井边。
便於裸壤蟠危巅,城雉岧峣暗接连。
地祇欲誇融结权,藓花斸破蛰虫迁。 -
28.《寿俞尚书七十九》 宋·尹直卿
后皇深助顺,命世烨生贤。
临汝葱佳气,罗浮降散仙。
春兰早无圣,秋竹晚弥坚。
稳击三千水,高腾尺五天。 -
29.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
30.《蜀府命题所藏唐十八学士瀛洲图》 明·蒲庵禅师
十八学士瀛洲仙,文彩照世皆貂蝉。
庙堂论道豁胸臆,作藩开辟神尧天。
烈烈房与杜,树业光联翩。
雅爱虞永兴,健笔铁可穿。 -
31.《赠宋道人》 宋·陆游
我不如昔人骑鹤上九天,玉简奏事虚皇前。
平生啬养气麤全,两脚驰走轻如烟。
鸟道悬崖忽飞骞,戏掷短剑声铿然。
转盼跳下千仞渊,已复取剑升层巅。 -
32.《高沙道中》 宋·文天祥
三月初五日,索马平山边。
疾驰趋高沙,如走阪上圆。
夜行二百里,望望无人烟。
迷途呼不应,如在盘中旋。 -
33.《登高》 宋·张耒
怀不展兮居无聊,默谇语兮浩长谣。
写我心兮登彼高,陟万仞兮扪九霄。
命清风兮披浮云,瞰四荒兮视天垠。
大海荡潏兮潜龙鲲,吐吞日月兮制明昏。 -
34.《次韵子瞻书黄庭经尾付蹇道士》 宋·黄庭坚
琅函绛简蕊珠篇,寸田尺宅可蕲仙。
高真接手玉宸前,女丁来谒粲六妍。
金龠闭欲形完坚,万物荡尽正秋天。
使形如是何尘缘,苏李笔墨妙自然。 -
35.《黄庭画赞》 宋·黄庭坚
君诵黄庭内外篇,本欲洗心不求仙。
夜眎片月堕我前,黑气剥尽朝日鲜。
一暑一寒久自坚,体中风行上通天,亭亭孤立孰旁缘。
至哉道师昔云然,既已得之戒不传。 -
36.《杂题十首》 宋·刘克庄
父魄下沉渊,儿声上彻天。
向令逢孔氏,是亦女参骞。 -
37.《龙泉项汝弼字唐卿卢溪书院》 宋·周必大
往闻澹庵评乡贤,有朋曰项如箎埙。
是非褒贬乃枝叶,孝友忠信为本根。
姓名不愿唱上第,诏旨特许旌高门。
化行同邑得模楷,经授犹子留渊源。 -
38.《答及甫和》 宋·洪咨夔
束发读连山,端倪识乾坤。
欲辨南北戒,须窥越胡门。
藏书探禹穴,乘槎穷灵源。
平生蓬矢志,到处屐齿痕。 -
39.《圣节日望拜黄牛祠前退读众碑感而有作》 宋·洪咨夔
蜀在八极间,卦位西南坤。
万里泝天险,三峡为坤门。
巨灵擘太华,飞出黄河源。
余刃落巴山,巉绝雷斧痕。 -
40.《次韵子瞻书黄庭内景卷后赠蹇道士拱辰》 宋·苏辙
君诵《黄庭》内外篇,本欲洗心不求仙。
夜视片月堕我前,黑氛剥警日妍。
一暑一寒久自坚,体中风行上通天。
亭亭孤立孰傍缘,至哉道师昔云然。