-
1.《春晚喜晴》 元·杨载
积雨俄经月,新晴始见春。
苍苔侵别墅,绿水过比邻。
性僻居宜远,身闲景易亲。
无诗排世累,有酒纵天真。 -
2.《喜雨》 宋·陈藻
年登犹藉米船通,去岁那堪一大凶。
人死多因饥后疫,秧焦争值北来风。
晴空又似骄阳起,罄室谁支此患重。
甘雨连望虽未洽,莳田渐喜泽边农。 -
3.《喜弟及第》 宋·蔡襄
里閈高高祖德新,鲁庭诗礼孟家邻。
连登桂籍青袍客,共拜萱堂白首亲。
倚国精诚明火玉,照人清节对霜筠。
童襟开慧盈书馆,渐喜芝兰在处春。 -
4.《答金元鼎喜雨》 宋·韩元吉
几日云阴合又开,良田秋近起黄埃。
一觞未致灵祠祷,半夜先欣好雨来。
政拙自知容我懒,诗清要是得君催。
不妨咳唾皆珠玉,渐喜新凉入酒杯。 -
5.《归王宫次年作》 唐·司马图
乱后烧残数卷书,峰前犹自峦吾庐。
忘机渐喜逢人少,览镜空怜待鹤疏。
孤屿池痕春涨满,小栏花韵午晴初。
酣歌自适逃名久,不必门多长者车。 -
6.《遣意二首》 唐·杜甫
啭枝黄鸟近,泛渚白鸥轻。
一径野花落,孤村春水生。
衰年催酿黍,细雨更移橙。
渐喜交游绝,幽居不用名。 -
7.《城南》 唐·张籍
漾漾南涧水,来作曲池流。
言寻参差岛,晓榜轻盈舟。
万绕不再止,千寻尽孤幽。
藻涩讶人重,萍分指鱼游。 -
8.《弹秋思》 唐·白居易
信意闲弹秋思时,调清声直韵疏迟。
近来渐喜无人听,琴格高低心自知。 -
9.《弹秋思》 唐·白居易
信意闲弹秋思时,调清声直韵疏迟。
近来渐喜无人听,琴格高低心自知。 -
10.《老慵》 唐·白居易
岂是交亲向我疏,老慵自爱闭门居。
近来渐喜知闻断,免恼嵇康索报书。