-
101.《暮春自南台丞再除给事中(仍是本厅几榻杖履宛然如旧)》 唐·薛存诚
再入青锁闱,忝官诚自非。
拂尘惊物在,开户似僧归。
积草渐无径,残花犹洒衣。
禁垣偏日近,行坐是恩辉。 -
102.《到宣武三十韵》 唐·李绅
七月趋梁苑,三年谢尹京。
旧风除物蠹,新律奉师贞。
龙节双油重,蛇矛百练明。
跃鱼连后旆,腾虎耀前旌。 -
103.《辞辇行》 唐·鲍溶
汉家代久淳风薄,帝重微行极荒乐。
青娥三千奉一人,班女不以色事君。
朝停玉辇诏同载,三十六宫皆眄睐。 -
104.《寄许浑秀才》 唐·殷尧藩
万木惊秋叶渐稀,静探造化见玄机。
眼前谁悟先天理,去后还知今日非。
树拥秣陵千嶂合,云开萧寺一僧归。
汉廷累下征贤诏,未许严陵老钓矶。 -
105.《武功县中作三十首(一作武功县闲居)》 唐·姚合
县去帝城远,为官与隐齐。
马随山鹿放,鸡杂野禽栖。
绕舍惟藤架,侵阶是药畦。
更师嵇叔夜,不拟作书题。 -
106.《过灵泉寺》 唐·姚合
偶寻灵迹去,幽径入氲氛。
转壑惊飞鸟,穿山踏乱云。
水从岩下落,溪向寺前分。
释子游何处,空堂日渐曛。 -
107.《杭州郡斋南亭》 唐·姚合
符印悬腰下,东山不得归。
独行南北近,渐老往还稀。
迸笋侵窗长,惊蝉出树飞。
田田池上叶,长是使君衣。 -
108.《过灵泉寺》 唐·姚合
偶寻灵迹去,幽径入氲氛。
转壑惊飞鸟,穿山踏乱云。
水从岩下落,溪向寺前分。
释子游何处,空堂日渐曛。 -
109.《杭州郡斋南亭》 唐·姚合
符印悬腰下,东山不得归。
独行南北近,渐老往还稀。
迸笋侵窗长,惊蝉出树飞。
田田池上叶,长是使君衣。 -
110.《酬光禄田卿末伏见寄》 唐·姚合
下伏秋期近,还知扇渐疏。
惊飙坠邻果,暴雨落江鱼。
贵寺虽同秩,闲曹只管书。
朝朝廊下食,相庇在肴菹。 -
111.《初及第归酬孟元翊见赠》 唐·章孝标
六年衣破帝城尘,一日天池水脱鳞。
未有片言惊后辈,不无惭色见同人。
每登公宴思来日,渐听乡音认本身。
何幸致诗相慰贺,东归花发杏桃春。 -
112.《暮春早起》 唐·顾非熊
柳梢暗露滴清晨,帘下偏惊独起人。
鶗鴂数声花渐落,园林是处总残春。 -
113.《宿江馆》 唐·朱庆馀
江馆迢遥处,知音信渐赊。
夜深乡梦觉,窗下月明斜。
起雁看荒草,惊波尚白沙。
那堪动乡思,故国在天涯。 -
114.《缑山月夜闻王子晋吹笙(与厉玄同题)》 唐·钟辂
月满缑山夜,风传子晋笙。
初闻盈谷远,渐听入云清。
杳异人间曲,遥分鹤上情。
孤鸾惊欲舞,万籁寂无声。
此夕留烟驾,何时返玉京。
唯愁音响绝,晓色出都城。 -
115.《秋露》 唐·雍陶
白露暧秋色,月明清漏中。
痕沾珠箔重,点落玉盘空。
竹动时惊鸟,莎寒暗滴虫。
满园生永夜,渐欲与霜同。 -
116.《闻雁》 唐·杜牧
带霜南去雁,夜好宿汀沙。
惊起向何处,高飞极海涯。
入云声渐远,离岳路由赊。
归梦当时断,参差欲到家。 -
117.《闻雁》 唐·许浑
带霜南去雁,夜好宿汀沙。
惊起向何处,高飞极海涯。
入云声渐远,离岳路犹赊。
归梦当时断,参差欲到家。 -
118.《四年冬以退居蒲之永乐渴然有农夫望岁之志…游旧·残雪》 唐·李商隐
旭日开晴色,寒空失素尘。
绕墙全剥粉,傍井渐消银。
刻兽摧盐虎,为山倒玉人。
珠还犹照魏,璧碎尚留秦。 -
119.《灵台家兄古镜歌》 唐·薛逢
一尺圆潭深黑色,篆文如丝人不识。
耕夫云住赫连城,赫连城下亲耕得。
镜上磨莹一月馀,日中渐见菱花舒。 -
120.《咏柳》 唐·薛逢
弱植惊风急自伤,暮来翻遣思悠扬。
曾飘紫陌随高下,敢拂朱阑竞短长。
萦砌乍飞还乍舞,扑池如雪又如霜。
莫令岐路频攀折,渐拟垂阴到画堂。