-
1.《鄞江渔者歌赠陈仲谦》 明·王彝
我昔采药华山峰,群山一视青童童。
或从暮霭见一线,知是鄞江源甬东。
娄东今见披裘者,浮江昔在鄞江中。
钓竿每裁鄮山竹,台笠独染蓬莱松。 -
2.《不愿渔》 宋·王令
终焉可百为,不愿为渔子。
当时渭阳人,自是直钓耳。
今非结网身,岂有得鱼喜。
试身风波间,等用豢妻子。 -
3.《古意六首》 唐·王绩
幽人在何所,紫岩有仙躅。
月下横宝琴,此外将安欲。
材抽峄山干,徽点昆丘玉。
漆抱蛟龙唇,丝缠凤凰足。 -
4.《水调歌头·渔钓有遗逸》 宋·孙锐
渔钓有遗逸,天子宠元真。
赐之奴仆,得随妫艳下神京。
几度苹汀蓼岸,不问金钩无饵,谈笑取冰鳞。
珍重主人意,名我曰樵青。 -
5.《渔家傲》 宋·吕胜己
特为梅花来渭水。
有人折得横梢至。
粉毖香慳春意未。
多应是。
江南信息争先寄。
水绿山青风日美。
此时正惬幽人意。
驱使风光佳句里。
□满纸。
却将旧日诗词比。 -
6.《古意》 宋·宋祁
持鹬蚌谋壮,贪蝉鹊意深。
渔人一拱手,弹者笑依林。 -
7.《好事近(和人题渭川钓渔图韵)》 宋·吕胜己
风景好樵川,郭外三洲烟渚。
过尽古今清逸,奈天公不与。
地灵人意曾符同,留待烟霞侣。
一棹轻舟开岸,弄滩声风雨。 -
8.《赠钱季梁进士省觐归寿其太夫人八十》 明·杨承鲲
高皇手提三尺剑,坐麾四海如委翎。
凌烟功成赐铁券,诏谓宇内求真形。
钱王古铁渔人得,紫绣遍蚀波涛腥。
熟看带砺隐玄玉,金书细镂鱼龙青。 -
9.《长沙早春雪后临湘水,呈同游诸子》 唐·刘长卿
汀洲暖渐渌,烟景淡相和。
举目方如此,归心岂奈何。
日华浮野雪,春色染湘波。
北渚生芳草,东风变旧柯。
江山古思远,猿鸟暮情多。
君问渔人意,沧浪自有歌。 -
10.《渔家傲·秋思》 宋·范仲淹
塞下秋来风景异,衡阳雁去无留意。
四面边声连角起,千嶂里,长烟落日孤城闭。
浊酒一杯家万里,燕然未勒归无计。
羌管悠悠霜满地,人不寐,将军白发征夫泪。 -
11.《渔父·浪花有意千里雪》 五代·李煜
浪花有意千里雪,桃花无言一队春。
一壶酒,一竿身,快活如侬有几人。 -
12.《渔家傲·雪里已知春信至》 宋·李清照
雪里已知春信至,寒梅点缀琼枝腻。
香脸半开娇旖旎,当庭际,玉人浴出新妆洗。
造化可能偏有意,故教明月玲珑地。
共赏金尊沈绿蚁,莫辞醉,此花不与群花比。 -
13.《渔家傲·独木小舟烟雨湿》 宋·程垓
独木小舟烟雨湿。
燕儿乱点春江碧。
江上青山随意觅。
人寂寂。
落花芳草催寒食。
昨夜青楼今日客。
吹愁不得东风力。
细拾残红书怨泣。
流水急。
不知那个传消息。 -
14.《渔父舞》 宋·史浩
不是神仙那得到。
万顷澄波舞镜鸾,千寻叠嶂环旌蚕。
光天圆玉夜长清,衬地湿红朝不扫。
宾主相逢欲尽欢,升平一曲渔家傲。 -
15.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
16.《野老》 唐·杜甫
野老篱前江岸回,柴门不正逐江开。
渔人网集澄潭下,贾客船随返照来。
长路关心悲剑阁,片云何意傍琴台。
王师未报收东郡,城阙秋生画角哀。 -
17.《南泾渔父》 唐·陆龟蒙
予方任疏慵,地僻即所好。
江流背村落,偶往心已嫪。
田家相去远,岑寂且纵傲。
出户手先筇,见人头未帽。 -
18.《水调歌头(玄真子吟)》 宋·孙锐
玄真子隐居江湖,自号烟波钓徒。
肃宗赐之奴曰渔童,婢曰樵青。
人问其故。
曰:渔童使捧钓收纶,芦中鼓枻;樵青使苏兰薪桂,竹里煎茶。 -
19.《桃源图》 宋·楼钥
桃源初传武陵谿,靖节作记人不疑。
其先深避嬴政虐,嘉遯与世真相违。
尚不知汉况晋魏,子孙绵远无终期。
正如三韩有秦语,传为神仙愈难知。 -
20.《依韵修睦上人山居十首》 唐·李咸用
生身便在乱离间,遇柳寻花作麽看。
老去转谙无是事,本来何处有多般。
长怜蠛蠓能随暖,独笑梧桐不耐寒。