-
61.《诗一首》 宋·王禹偁
尽怪吴苏地,琼花冷不销。
时贤临水国,天气似中朝。
密逐江云堕,轻随海吹飘。
影沉松坞乱,片响苇蓬焦。 -
62.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
63.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
64.《有感》 宋·陈普
后人百事不如古,创立造为难悉数。
一百苟且万千年,一夫阿狥弥九土。
神仙不死岂有之。
起自秦皇并汉武。 -
65.《览古四十二首 其四》 元·杨维桢
单父七弦琴,为治务感兴。
十金南门木,立令务必行。
单父有成效,夜渔若严刑。
南门能徙木,不能徙民情。
以此知巧信,不如拙而诚。 -
66.《题画》 宋·徐霖
香炉峰高天削出,湖面蒸云欲吞日。
列仙上凿炼丹台,高人下筑藏书室。
盘纡一道行者通,民居僧寺有无中。
斜阳影射樵斧白,疏星光杂渔灯红。 -
67.《太常引·水文湘簟织霜筠》 元·许有孚
水文湘簟织霜筠。
座客句清新。
何物是红尘。
更着个、渔舟写真。
赵公琴鹤,谢家丝竹,漉酒又陶巾。
不独太平民。
好凤阁、鸾坡旧人。 -
68.《太常引·水文湘簟织霜筠》 元·许有孚
水文湘簟织霜筠。
座客句清新。
何物是红尘。
更着个、渔舟写真。
赵公琴鹤,谢家丝竹,漉酒又陶巾。
不独太平民。
好凤阁、鸾坡旧人。 -
69.《木兰花慢 桃源》 元·梁寅
爱山中日月,春渐去,又还来。
望水绕人家,云生窗户,岫转峰回。
层层绛桃千树,似丹霞、散绮映楼台。
世上从教桑海,人间自有蓬莱。 -
70.《木兰花慢 桃源》 元·梁寅
爱山中日月,春渐去,又还来。
望水绕人家,云生窗户,岫转峰回。
层层绛桃千树,似丹霞、散绮映楼台。
世上从教桑海,人间自有蓬莱。 -
71.《鹦鹉曲 阳春白雪后集卷一案鹦鹉曲原名?》 元·白贲
侬家鹦鹉洲边住。
是个不识字渔父。
浪花中一叶扁舟。
睡煞江南烟雨。 -
72.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
73.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
74.《国师南岩诗》 宋·蔡如松
七闽山秀江逾碧,俗知礼义亡奸慝。
贼潮何事率淮民,拥众南来稍蚕食。
椎埋却冢荒径里,醉饱呼天烂渔弋。
孽驹蹑迹逞神怪,河海波腾云泼墨。 -
75.《读张文潜黄鲁真中兴颂有作》 宋·陈长方
文皇光明大式围,招来群策常低眉。
恩流动植到肌骨,民心与作邦家基。
岁月日逝阅天宝,樁撞家居恣纖儿。
妇后一日投三子,内间更纳寿王妃。 -
76.《题苍梧部》 宋·陈执中
莫讶南方景物疏,为君聊且话苍梧。
地倾二面城池壮,江迸三流气色麄。
山畜火光因政出,石藏牛影为仙呼。
官厅传自唐丞相,民颂思從汉大夫。 -
77.《寿时相》 宋·李商叟
龙盘虎踞王金陵,杰出天人致太平。
千载精神真会聚,一朝文物益彰明。
扶持直使乾坤正,指顾能令海岱清。
二纪同□□□□,□□□□□肥民。 -
78.《蓬莱行》 宋·钱公辅
蓬莱谪居香案吏,此语昔自微之始。
后人慷慨慕前芬,高阁雄名由此起。
一从圮废知几年,栋摧礎断埋空山。
遗踪馀址杳何处,惟有竹树荒芜閒。 -
79.《越问·隐逸》 宋·孙因
谢隐士当少微兮,精神见乎天文。
严子陵应客星兮,光芒动夫至尊。
居剡下以高洁兮,戴安道之父子。
游嵩岳以偕隐兮,孔述壑之弟昆。 -
80.《桃源行》 宋·王景月
秦皇有地包沙漠,秦民无地堪托足。
民心咫尺不戴秦,秦令安能到空谷。
商山紫芝青门瓜,武陵洞底栽桃花。
草木不共人逃去,虞妃山赭良堪嗟。