-
201.《贺新郎(寿右史·正月初七)》 宋·王迈
曾侍螭头立。
吐危言、婴鳞编虎,扶持熬极。
谁炼精金铸刚卯,气节毅然镇国。
肯顾恋、眼前官职。 -
202.《贺新郎(寿县宰)》 宋·程正同
久矣无循吏。
自当年、弘宽去后,风流谁继。
律令喜为鹰击勇,无复柔桑驯雉。
何幸见、真儒小试。 -
203.《朝中措》 宋·王玉
杨花绕书暖风多。
晴云点池波。
戏数翠萍几靥,零星未碍圆荷。
软人天气,半如溽暑,半似清和。
说与香篝温火,酒痕梅却衣罗。 -
204.《踏莎行》 宋·丁求安
风卷霜浓,寒销冰谢。
一年皎月惟今夜。
桑弧蓬矢庆门阑,云旌羽盖连车马。
命服新翻,恩波如泻。
海沂致锦传声价。
晓来和和气着梅梢,春随温诏看看下。 -
205.《水调歌头(冬至)》 宋·汪宗臣
候应黄钟动,吹出白葭灰。
五云重压头,潜蛰地中雷。
莫道希声妙寂,嶰竹雄鸣合凤,九寸律初裁。
欲识天心处,请问学颜回。 -
206.《沁园春(寿许宰二月初一)》 宋·程节齐
三百篇诗,三十六篇,以祈寿言。
惟上天所佑,锡之君子,中心岂弟,盖有仁存。
允矣我公,韦平世胄,学问于兹有本原。
临民处,看精神秋彻,气宇春温。 -
207.《水调歌头(寿隐者·十一月初七)》 宋·梁大年
南极寿星现,佳气蔼庭除。
谁为绛人甲子,为我一轩渠。
恰喜亥成二首,还庆阳来七日,和气渐舒徐。
敬为图南祝,一瓣问兴居。 -
208.《水调歌头(呈判府宣机先生乞赐笑览)》 宋·贾应
晚日浴鲸海,璧月挂鳌峰。
不知今夕何夕,灯火万家同。
楼外芙渠开遍,人在琉璃影里,语笑隔帘重。
对景且行乐,一醉任东风。 -
209.《城南感怀呈永叔》 宋·苏舜钦
春阳泛野动,春阴与天低。
远林气蔼蔼,长道风依依。
览物虽暂适,感怀翻然移。
所见既可骇,所闻良可悲。 -
210.《颐和园词》 清·王国维
汉家七叶钟阳九,澒洞风埃昏九有。
南国潢池正弄兵,北沽门户仍飞牡。
仓皇万乘向金微,一去宫车不复归。
提挈嗣皇绥旧服,万几从此出宫闱。 -
211.《山中与裴秀才迪书》 唐·王维
近腊月下,景气和畅,故山殊可过。
足下方温经,猥不敢相烦,辄便往山中,憩感配寺,与山僧饭讫而去。
北涉玄灞,清月映郭。
夜登华子冈,辋水沦涟,与月上下。 -
212.《人间词话七则》 清·王国维
有有我之境,有无我之境。
“泪眼问花花不语,乱红飞过秋千去。
”“可堪孤馆闭春寒,杜鹃声里斜阳暮。
”有我之境也。 -
213.《冀州道中》 元·王冕
我行冀州路,默想古帝都。
水土或匪昔,禹贡书亦殊。
城郭类村坞,雨雪苦载涂。
丛薄聚冻禽,狐狸啸枯株。 -
214.《吊古战场文》 唐·李华
浩浩乎,平沙无垠,夐不见人。
河水萦带,群山纠纷。
黯兮惨悴,风悲日曛。
蓬断草枯,凛若霜晨。 -
215.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。 -
216.《闲情赋》 魏晋·陶渊明
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。
将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。
缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。
余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。 -
217.《风山怀古三首》 元·孙华孙
宋家事业如汉晋,遗史班班今尚存。
南渡衣冠元帝纪,中山庙社靖王孙。
海门龙去秋潮横,宫阙乌啼夕燐繁。
已恨无人似诸葛,生憎何物学桓温。 -
218.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
219.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
220.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。