-
121.《通判孙宗丞分饷温柑次马抚干咏橘韵作诗为谢》 宋·喻良能
珍果分柑不作疏,李衡千颗直堪奴。
初尝蔌蔌泉流齿,未摘青青香满株。
可是骚人怜楚树,只应仙种自蓬壶。
龙城当日亲封殖,还有霜苞似此无。 -
122.《葬花吟》 清·曹雪芹
花谢花飞花满天,红消香断有谁怜?
游丝软系飘春榭,落絮轻沾扑绣帘。
闺中女儿惜春暮,愁绪满怀无释处。
手把花锄出绣帘,忍踏落花来复去。 -
123.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
124.《满江红·夜雨凉甚忽动从戎之兴》 宋·刘克庄
金甲雕戈,记当日、辕门初立。
磨盾鼻、一挥千纸,龙蛇犹湿。
铁马晓嘶营壁冷,楼船夜渡风涛急。
有谁怜、猿臂故将军,无功级。 -
125.《柳梢青·七夕》 宋·刘镇
干鹊收声,湿萤度影,庭院深香。
步月移阴,梳云约翠,人在回廊。
醺醺宿酒残妆。
待付与、温柔醉乡。
却扇藏娇,牵衣索笑,今夜差凉。 -
126.《秋雨夜眠》 唐·白居易
凉冷三秋夜,安闲一老翁。
卧迟灯灭后,睡美雨声中。
灰宿温瓶火,香添暖被笼。
晓晴寒未起,霜叶满阶红。 -
127.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
128.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
129.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
130.《念奴娇·梅》 宋·辛弃疾
疏疏淡淡,问阿谁、堪比天真颜色。
笑杀东君虚占断,多少朱朱白白。
雪里温柔,水边明秀,不借春工力。
骨清香嫩,迥然天与奇绝。 -
131.《清平乐·赠陈参议师文侍儿》 宋·刘克庄
宫腰束素。
只怕能轻举。
好筑避风台护取。
莫遣惊鸿飞去。
一团香玉温柔。
笑颦俱有风流。
贪与萧郎眉语,不知舞错伊州。 -
132.《菩萨蛮(春闺)》 宋·梅窗
碧窗纱透春寒极。
极寒春透纱窗碧。
谁送缕金衣。
衣金缕送谁。
玉肌生嫩粟。
粟嫩生肌玉。
温处坐香茵。
茵香坐处温。 -
133.《贺新郎(海棠次刘草窗韵)》 宋·曹休齐
旧事凭谁诉。
记锦宫、初试农妆,前身天女。
玉辇行春娇待夜,浴殿温泉轻注。
一点点、猩红啼吐。 -
134.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
135.《咏梅九首》 明·高启
琼姿只合在瑶台,谁向江南处处栽?
雪满山中高士卧,月明林下美人来。
寒依疏影萧萧竹,春掩残香漠漠苔。
自去何郎无好咏,东风愁寂几回开。 -
136.《十二月乐章》 未知·李德
正月东方日出香茸茸,长条短条花眼红。
柔云弱雨暗填空,茫茫蝴蝶破春风。
鸾帕抹烟山梦浓,萧飒愁思开暝容。
江头溘溘水声动,微和着柳黄金重。 -
137.《红线毯》 唐·白居易
红线毯,择茧缲丝清水煮,拣丝练线红蓝染。
染为红线红于蓝,织作披香殿上毯。
披香殿广十丈馀,红线织成可殿铺。
彩丝茸茸香拂拂,线软花虚不胜物。 -
138.《青毡帐二十韵》 唐·白居易
合聚千羊毳,施张百子弮。
骨盘边柳健,色染塞蓝鲜。
北制因戎创,南移逐虏迁。
汰风吹不动,御雨湿弥坚。 -
139.《夜合花·自鹤江入京泊葑门外有感》 宋·吴文英
柳暝河桥,莺晴台苑,短策频惹春香。
当时夜泊,温柔便入深乡。
词韵窄,酒杯长。
翦蜡花、壶箭催忙。 -
140.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。