-
41.《迎送神辞》 宋·李洪
惟龙湫兮其源莫穷,利万物兮精神可通。
岁大旱兮我民之恫,酌彼泉兮神听孔聪。
击鼓坎坎兮于神之宫,薄采溪毛兮馈进两公。
神欣欣兮鉴我民衷,神之来兮雨其蒙。 -
42.《山居作报书竟夜有感戏成》 宋·岳珂
山居逾五旬,天以厌烦故。
谁持故人书,剥啄扣我户。
奁篚旅庭砌,缸罂列{左木右呈}庑。
启缄读风檐,盈幅字如缕。 -
43.《答颐斋诗筒走寄》 宋·胡仲弓
才听檐花点滴声,锦囊入手便欣情。
啼乾杜宇春言别,赋到牡丹诗改盟。
洗涤愁肠凭酒遣,揄扬心事借琴鸣,诘朝紫翠栏边约,喜有溪毛可絮羹。 -
44.《晚出池上》 宋·宋庠
憭慄梧楸似楚骚,霜馀寒水失溪毛。
游鳞泼泼心应乐,乱雀飞飞意不高。
平世功名难强立,昔贤卿相是真逃。
人间万事无涯际,争得先生一藉糟。 -
45.《挽新昌吕修职》 宋·陈傅良
顷作庵庐客,看公手种莳。
溪毛无乱理,宰木有连枝。
久欲鑱他石,今还赋此诗。
黯然怀宿昔,絮酒定何时。 -
46.《大享先玄酒》 宋·陈杰
大享先玄酒,嘉宾贵食蒿。
不无笾豆实,正有涧溪毛。
岁未登三鬴,家安取百牢。
充庭君试数,一一是民膏。 -
47.《胡义修推官再招彦桓与予同游龙泉寺》 宋·李复
江曲花开恼醉翁,经旬出饮独床空。
芳羹间筋溪毛碧,异果堆盘海药红。
尽晚莫辞千日酒,余春已怨几番风。
主人清韵家声在,伯始源流到眼中。 -
48.《晓晴》 宋·孙应时
君行定何许,舍棹越林丘。
社瓮不容挽,溪毛聊可羞。
禅床应濯足,衲被径蒙头。
静境有赵趣,乐哉何所忧。 -
49.《忆汪氏山亭旧游并简》 宋·薛嵎
因山为址屋无多,中有幽人衣薜萝。
自撷溪毛充野腹,频敲牛角和渔歌。
舟车相过情难数,姓安长留石可磨。
遥想对床风雨际。
一灯终夜照吟哦。 -
50.《雨馀》 宋·喻良能
雨馀平野绿,耕种满东皋。
处处鞭黄犊,家家卖孟劳。
筠盘馈糠籺,瓦盌荐溪毛。
所愿甘霖足,梁间挂桔槔。 -
51.《仙谷遇毛女意知是秦宫人》 唐·常建
溪口水石浅,泠泠明药丛。
入溪双峰峻,松栝疏幽风。
垂岭枝袅袅,翳泉花濛濛。
夤缘斋人目,路尽心弥通。 -
52.《太白东溪张老舍即事,寄舍弟侄等》 唐·岑参
渭上秋雨过,北风何骚骚。
天晴诸山出,太白峰最高。
主人东溪老,两耳生长毫。
远近知百岁,子孙皆二毛。 -
53.《游灵溪观》 唐·卢士衡
云藏宝殿风尘外,粉壁松轩入看初。
话久仙童颜色老,病来玄鹤羽毛疏。
樵翁接引寻红术,道士留连说紫书。
不为壮心降未得,便堪从此玩清虚。 -
54.《霅溪夜宴诗(松江神歌)》 唐·水神
君不见夜来渡口拥千艘,中载万姓之脂膏。
当楼船泛泛于叠浪,恨珠贝又轻于鸿毛。
又不见朝来津亭维一舠,中有一士青其袍。
赴宰邑之良日,任波吼而风号。
是知溺名溺利者,不免为水府之腥臊。 -
55.《蓦山溪》 宋·晁补之
金樽玉酒,佳味名仙桧。
恐是九龙泉,堪一饮、霜毛却翠。
何须说此,只但饮陶陶,灯光底,百花春,自是仙家地。
星郎早贵,惯见风流事。 -
56.《浣溪沙(意在亭)》 宋·叶梦得
休笑山翁不住山。
二年偷向此中闲。
归来赢得鬓毛斑。
瓮底新醅供酩酊,城头曲槛俯淙潺。
山翁老去此山间。 -
57.《蓦山溪(绍兴乙卯,大雪行鄱阳道中)》 宋·向子諲
瑶田银海。
浩色难为对。
琪树照人间,晓然是、华严境界。
万年松径,一带旧峰峦,深掩覆,密遮藏,三昧光无碍。 -
58.《浣溪沙》 宋·王之道
体粟须烦鼎力苏。
流涎正值麹盈车。
坐来兽炭拨还无。
一阕可能酬一绝,双银端不换双珠。
松毛粉白老翁须。 -
59.《浣溪沙》 宋·王千秋
亲染柔毛擘彩笺。
自怜探得恶因缘。
一尊重许笑凭肩。
往事已同花屡褪,新欢闻似月常圆。
休休休更苦萦牵。 -
60.《越女镜心(别席毛莹)》 宋·姜夔
风竹吹香,水枫鸣绿,睡觉凉生金缕。
镜底同心,枕前双玉,相看转伤幽素。
傍绮阁、轻阴度。
飞来鉴湖雨。