-
41.《蓦山溪》 宋·周邦彦
楼前疏柳,柳外无穷路。
翠色四天垂,数峰青、高城阔处。
江湖病眼,偏向此山明,愁无语。
空凝伫。 -
42.《蓦山溪》 宋·朱敦儒
元来尘世。
放著希奇事。
行到路穷时,果别有、真山真水。
登临任意,随步白云生,三秀草,九花藤,满袖琼瑶蕊。 -
43.《浣溪沙》 宋·蔡伸
玉趾弯弯一折弓。
秋波剪碧滟双瞳。
浅颦轻笑意无穷。
夜静拥炉熏督耨,月明飞棹采芙蓉。
别来欢事少人同。 -
44.《蓦山溪(同前)》 宋·杨无咎
玉英檀蕊,细意凭君看。
青帝忒多情,费几许、春风暗剪。
晓来欹枕,不觉嫩香飘,披宿雾,启幽窗,不道开初遍。
无穷风味,乍可蜂莺占。 -
45.《满庭芳(自宛陵易倅东阳,留别诸同寮世事难穷,人生无定偶然蓬转萍)》 宋·毛幵
世事难穷,人生无定,偶然蓬转萍浮。
为谁教我,从宦到东州。
还似翩翩海燕,乘春至、归及凉秋。
回头笑,浑家数口,又泛五湖舟。 -
46.《风入松(双溪阁观水)》 宋·曹冠
瑶烟敛散媚晴空。
云淡奇峰。
澄江金斗平波面,扁舟载、蓑笠渔翁。
仿佛辋川图上,依稀苕_溪中。 -
47.《蓦山溪(九日)》 宋·曹冠
年年九日,萸菊登高宴。
今岁旅新丰,听征雁、吟蛩幽怨。
行行游赏,邂逅得诗人,呼斗酒,发清吟,豪气凌霄汉。
穷通默定,志士那兴叹。 -
48.《蓦山溪(游三荣龙洞)》 宋·陆游
穷山孤垒,腊尽春初破。
寂寞掩空斋,好一个、无聊底我。
啸台龙岫,随分有云山,临浅濑,荫长松,闲据胡床坐。
三杯径醉,不觉纱巾堕。 -
49.《蓦山溪(忆古人诗云“满城风雨近重阳”因成此词)》 宋·赵长卿
满城风雨,又是重阳近。
黄菊媚清秋,倚东篱、商量开尽。
红萸白酒,景物一年年,人渐远,梦还稀,赢得无穷恨。
钗分镜破,一一关方寸。 -
50.《蓦山溪(秋日贺张公生辰)》 宋·赵长卿
木犀开了。
还是生辰到。
一笑对西风,喜人与、花容俱好。
寿筵开处,香雾扑帘帏,笙簧奏,星河晓,拚取金垒倒。 -
51.《浣溪沙(种松竹未成)》 宋·辛弃疾
草木於人也作疏。
秋来咫尺共荣枯。
空山晚翠孰华余。
孤竹君穷犹抱节,赤松子嫩已生须。
主人相爱肯留无。 -
52.《行香子·腊八日与洪仲简溪行其夜雪作》 宋·汪莘
野店残冬。
绿酒春浓。
念如今、此意谁同。
溪光不尽,山翠无穷。
有几枝梅,几竿竹,几株松。
篮举乘兴,薄暮疏钟。
望孤村、斜日匆匆。
夜窗雪阵,晓枕云峰。
便拥渔蓑,顶渔笠,作渔翁。 -
53.《沁园春(赋静斋叔溪堂)》 宋·李曾伯
我爱临川,簪绂丛林,有宅一区。
记谢墩名字,百年犹在,平泉孙子,三世重居。
皂盖新营,青毡旧识,此复古春秋宜大书。
奇哉事,信当时种子,下到工夫。 -
54.《浣溪沙》 宋·曾惇
无数春山展画屏。
无穷烟柳照溪明。
花枝缺处小舟横。
紫禁正须红药句,清江莫与白鸥盟。
主人元自是仙卿。 -
55.《蓦山溪》 宋·俞国宝
江天霜晓,梅粉参差吐。
剪剪暗香风,自吹到、瑶台仙路。
辎軿缥缈,昨夜出蓬莱,云鬓薄,月眉纤,元是飞琼侣。
知书识字,书带先生女。 -
56.《蓦山溪》 宋·俞国宝
江天霜晓,梅粉参差吐。
剪剪暗香风,自吹到、瑶台仙路。
辎軿缥缈,昨夜出蓬莱,云鬓薄,月眉纤,元是飞琼侣。
知书识字,书带先生女。 -
57.《蓦山溪(早春寿京尹)》 宋·傅自得
洪钧转处,都在薰陶内。
瑞世得奇才,赞化工,协调和气。
雄词健笔,谈笑斡千钧,余闲手,尹王畿,治行称尤异。
雍容儒雅,早合登高位。 -
58.《唐叔良溪居》 明·张羽
高斋每到思无穷,门巷玲珑野望通。
片雨隔村犹夕照,疏林映水已秋风。
药囊诗卷闲行后,香灺灯光静坐中。
为问只今江海上,如君无事几人同? -
59.《浣溪沙》 宋·秦观
漠漠轻寒上小楼。
晓阴无赖似穷秋。
淡烟流水画屏幽。
自在飞花轻似梦,无边丝雨细如愁。
宝帘闲挂小银钩。 -
60.《渔歌子·霅溪湾里钓鱼翁》 唐·张志和
霅溪湾里钓鱼翁,蚱艋为家西复东。
江上雪,浦边风,笑着
荷衣不叹穷。