-
101.《满江红(和李提刑_见贻生日韵)》 宋·魏了翁
宇宙中间,还独笑、谁疏谁密。
正从容行处,山停川溢。
钟鼎勒铭模物象,山林赐路开行荜。
要不如、胸次只熙熙,无今昔。 -
102.《满江红(刘左史光祖生日正月十日)》 宋·魏了翁
见说新来,把闲事、都齐阁束。
日用处、浑无凝滞,天机纯熟。
帘卷春风琴静好,庭移晓日兰芬馥。
笑可曾,些子上眉头,萦心曲。 -
103.《满江红(和李提刑_见贻生日韵)》 宋·魏了翁
宇宙中间,还独笑、谁疏谁密。
正从容行处,山停川溢。
钟鼎勒铭模物象,山林赐路开行荜。
要不如、胸次只熙熙,无今昔。 -
104.《满江红(刘左史光祖生日正月十日)》 宋·魏了翁
见说新来,把闲事、都齐阁束。
日用处、浑无凝滞,天机纯熟。
帘卷春风琴静好,庭移晓日兰芬馥。
笑可曾,些子上眉头,萦心曲。 -
105.《满庭芳》 宋·卢祖皋
徉湖山间,望之为蓬瀛仙翁也。
因赋此以寿之,俾舟人歌以和渔唱
盘谷居成,辋川图就,便从鸥鹭寻盟。
泛溪窈窕,游钓寄高情。 -
106.《满江红》 宋·洪咨夔
送雨迎晴,花事过、一庭芳草。
帘影动、归来双燕,似悲还笑。
笑我不知人意变,悲人空为韶华老。
满天涯、都是别离愁,无人扫。 -
107.《满路花》 宋·方千里
帘筛月影金,风卷杨花雪。
天边鸿雁少,音尘绝。
春光欲暮,客心归心折。
江湖波浪阔。 -
108.《满江红(丹桂)》 宋·刘克庄
昨日梢头,点点似、玉尘珠砾。
一夜里、天公染就,金丹颜色。
体质翻嫌西子白,浓妆却笑东邻赤。
尽重重、帘幕不能遮,香消息。 -
109.《满江红·豫章滕王阁》 宋·吴潜
万里西风,吹我上、滕王高阁。
正槛外、楚山云涨,楚江涛作。
何处征帆木末去,有时野鸟沙边落。
近帘钩、暮雨掩空来,今犹昨。 -
110.《满江红(和吴季永侍郎见寄)》 宋·吴潜
乍雨还晴,正轻暖轻寒帘幕。
时怅望、故人烟水,鹭翻鸥落。
老去可堪离恨结,新来转觉吟情薄。
况等闲、客里送年华,成挥霍。 -
111.《满江红(戊午九月七日,碧沚和制几韵)》 宋·吴潜
岁岁重阳,何曾是、两般时景。
人自有、悲欢离合,晦明朝暝。
日月湖边来往艇,楼台水底参差影。
又何妨、时暂狎沧波,轻鸥并。 -
112.《满庭芳(丙午宜兴山间)》 宋·李曾伯
山接平芜,烟横远墅,修眉淡抹晴妆。
菊梅交际,天未十分霜。
几许无穷秋思,空凝伫、衰柳斜阳。
溪头路,黄芦一片,凫雁两三行。 -
113.《满江红(甲辰岁盘门外寓居过重午)》 宋·吴文英
结束萧仙,啸梁鬼、依还未灭。
荒城外、无聊闲看,野烟一抹。
梅子未黄愁夜雨,榴花不见簪秋雪。
又重罗、红字写香词,年时节。 -
114.《满江红·翠幕深庭》 宋·吴文英
翠幕深庭,露红晚、闲花自发。
春不断、亭台成趣,翠阴蒙密。
紫燕雏飞帘额静,金鳞影转池心阔。
有花香、竹色赋闲情,供吟笔。 -
115.《满江红(寿小叔母)》 宋·陈著
修茂堂深,芳尘满、沈烟一朵。
帘半卷,好风催晓,晴光才破。
新润顿教萱草鬯,轻寒未放酴醿过。
称鱼轩、容与寿如山,群仙贺。 -
116.《真珠帘(四时怀古夏词)》 宋·陈著
青云玉树南薰扇。
京华地、别是潇湘图展。
茉莉芰荷香,拍满笙萧院。
雪藕盈盈歌袅处,早已带、秋声凄怨。 -
117.《真珠帘(寿内人六十)》 宋·陈著
闲居是念随云散。
琴帘底、却自平生心满。
百二十年期,笑道今才半。
一味齑盐清得瘦,婉娩似、梅花香晚。 -
118.《满江红(寿小叔母)》 宋·陈著
修茂堂深,芳尘满、沈烟一朵。
帘半卷,好风催晓,晴光才破。
新润顿教萱草鬯,轻寒未放酴醿过。
称鱼轩、容与寿如山,群仙贺。 -
119.《真珠帘(四时怀古夏词)》 宋·陈著
青云玉树南薰扇。
京华地、别是潇湘图展。
茉莉芰荷香,拍满笙萧院。
雪藕盈盈歌袅处,早已带、秋声凄怨。 -
120.《真珠帘(寿内人六十)》 宋·陈著
闲居是念随云散。
琴帘底、却自平生心满。
百二十年期,笑道今才半。
一味齑盐清得瘦,婉娩似、梅花香晚。