-
181.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
182.《袁抑之黄门防秋师还》 明·皇甫冲
秋风瑟瑟吹旌竿,廷臣护军西出关。
满饮卮酒谢知己,擒戎只在笑谈间。
忆昔胡马辽阳入,长屯短戍无完壁。
烽火夜照蓬莱宫,黎民半死长安陌。 -
183.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
184.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
185.《汾阴行》 唐·李峤
君不见昔日西京全盛时,汾阴后土亲祭祀。
斋宫宿寝设储供,撞钟鸣鼓树羽旂。
汉家五叶才且雄,宾延万灵朝九戎。
柏梁赋诗高宴罢,诏书法驾幸河东。 -
186.《酬成少尹骆谷行见呈》 唐·岑参
闻君行路难,惆怅临长衢。
岂不惮险艰,王程剩相拘。
忆昨蓬莱宫,新授刺史符。
明主仍赐衣,价直千万馀。 -
187.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
188.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
189.《续古诗十首》 唐·白居易
戚戚复戚戚,送君远行役。
行役非中原,海外黄沙碛。
伶俜独居妾,迢递长征客。
君望功名归,妾忧生死隔。 -
190.《渭村退居,寄礼部崔侍郎、翰林钱舍人诗一百韵》 唐·白居易
圣代元和岁,闲居渭水阳。
不才甘命舛,多幸遇时康。
朝野分伦序,贤愚定否臧。
重文疏卜式,尚少弃冯唐。 -
191.《清平乐》 唐·韦庄
春愁南陌,故国音书隔。
细雨霏霏梨花白,燕拂画帘金额¤
尽日相望王孙,尘满衣上泪痕。
谁向桥边吹笛, -
192.《谒金门·秋已暮》 五代·牛希济
秋已暮,重叠关山岐路。
嘶马摇鞭何处去?晓禽霜满树。
梦断禁城钟鼓,泪滴枕檀无数。
一点凝红和薄雾,翠蛾愁不语! -
193.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
194.《送杨少尹序》 唐·韩愈
昔疏广、受二子,以年老,一朝辞位而去。
于是公卿设供帐,祖道都门外,车数百辆;道路观者,多叹息泣下,共言其贤。
汉史既传其事,而后世工画者,又图其迹,至今照人耳目,赫赫若前日事。
国子司业杨君巨源,方以能诗训后进,一旦以年满七十,亦白相去,归其乡。 -
195.《秦淮斗草篇》 明·吴兆
乐游苑内花初开,结绮楼前春早来。
春色染山还染水,春光衔柳又衔梅。
此时芳草萋萋长,秦淮女儿多闲想。
闲想玉闺间,罗衣正试单。 -
196.《楸子树》 明·郭登
窗前新栽楸子树,去岁移自东君家。
根深土冻重莫致,挽以两犍载一车。
方经旬日即蓓蕾,秋深结子如丹砂。
人言此特余气耳,来岁未必能芬葩。 -
197.《送王屋山人魏万还王屋》 唐·李白
仙人东方生,浩荡弄云海。
沛然乘天游,独往失所在。
魏侯继大名,本家聊摄城。
卷舒入元化,迹与古贤并。 -
198.《大雪独留尉氏》 宋·苏轼
古驿无人雪满庭,有客冒雪来自北。
纷纷笠上已盈寸,下马登堂面苍黑。
苦寒有酒不能饮,见之何必问相识。
我酌徐徐不满觥,看客倒尽不留湿。
千门昼闭行路绝,相与笑语不知夕。
醉中不复问姓名,上马忽去横短策。 -
199.《和子瞻凤翔八观八首其五东湖》 宋·苏辙
不到东湖上,但闻东湖吟。
诗词已清绝,佳境亦可寻。
蜿蜒苍石螭,蟠拏据湖心。
倒腹吐流水,奔注为重深。 -
200.《东湖》 宋·苏辙
不到东湖上,但闻东湖吟。
诗词已清绝,佳境亦可寻。
蜿蜒苍石螭,蟠拏据湖心。
倒腹吐流水,奔注为重深。