-
41.《满庭芳》 宋·则禅师
咄这牛儿,身强力健,几人能解牵骑。
为贪原上,嫩草绿离离。
只管寻芳逐翠,奔驰后、不顾倾危。
争知道,山遥水远,回首到家迟。 -
42.《满庭芳》 宋·则禅师
咄这牛儿,身强力健,几人能解牵骑。
为贪原上,嫩草绿离离。
只管寻芳逐翠,奔驰后、不顾倾危。
争知道,山遥水远,回首到家迟。 -
43.《浣溪沙》 唐·韦庄
绿树藏莺莺正啼,柳丝斜拂白铜堤,弄珠江上草萋萋。
日暮饮归何处客,绣鞍骢马一声嘶,满身兰麝醉如泥。 -
44.《朝中措 以上二首见元草堂诗余卷上》 元·杜仁杰
汴梁三月正繁华。
行路见双娃。
遍体一身明锦,遮尘满面乌纱。
车鞍似水,留伊无故,去落谁家。
争奈无人说兴,新来憔悴因他。 -
45.《满江红·不爱浮花》 元·王旭
不爱浮花,元只爱、松筠高节。
归去好、草堂风雨,对床心切。
东鲁云山多秀丽,西溪泉石尤香洁。
待英灵、重入梦中来,分明说。 -
46.《夜归》 明·袁凯
黑风漫天天雨汁,海水荡潏如山立。
沙头旧屋四角崩,草茅无人不收拾。
此时归来夜将半,短衣无绵满身湿。
西邻灯火唤不应,饭冷欲食何由食。 -
47.《腊八日水草庵即事》 清·顾梦游
清水塘边血作磷,正阳门外马生尘。
只应水月无新恨,且喜云山来故人。
晴腊无如今日好,闲游同是再生身。
自伤白发空流浪,一瓣香消泪满巾。 -
48.《满江红 送理伯雍同知改除转运判官》 宋·陆文圭
双桧堂深,想前日、清风犹在。
才半载、政声传播,与人称快。
鞠草园扉无滞讼,憩棠田舍留遗爱。
问方今、循吏几何人,公为最。 -
49.《宫词三首》 明·陈荐夫
千树垂杨万树梅,朝曦初上露初开。
满身雨露非承宠,只合宜春斗草来。 -
50.《余羁秣陵乞休累疏而格于新令郁郁之怀伏枕增》 明·丰坊
有友有友来界塘,温其如玉白面方。
步出西清日未午,握手谈笑神扬扬。
彗摇东壁馆飞鵩,君身甫出邹阳狱。
嗟我生余行路难,何似当年同鬼录。
呜呼五歌兮怀管鲍,落花纷纷满庭草。
¤ -
51.《病马行赠少宰何燕泉》 明·丰坊
路傍病马弃不收,乃是天上真骅骝。
君王玄默罢远游,尔辈逸气空横秋。
忆昔山西战争起,嫖姚手提三尺水。
夜半传呼振铁衣,材官十万同殊死。 -
52.《偕友人过城南僧舍》 明·殷迈
江湖嬴得自由身,杖履闲过鹿苑频。
白首更亲童稚侣,青山偏恋薄能人。
花宫云气香林满,草径藤萝石涧新。
凡虑歇来真乐见,无人识得子渊贫。 -
53.《午夜登嶓山》 宋·范成大
瘅暑严夜装,乘凉蹑危峤。
猿依黑林号,鬼闪青炬啸。
惊鸟动危叶,吟虫满荒草。
泉声远相随,山色近如杳。 -
54.《霜月》 宋·陆游
枯草霜花白,寒窗月影新。
惊鸦时绕树,吠犬远随人。
出仕谗销骨,归耕病满身。
世间输坏衲,切莫劝冠巾。 -
55.《成都行》 宋·陆游
倚锦瑟,击玉壶,吴中狂士游成都。
成都海棠十万株,繁华盛丽天下无。
青丝金络白雪驹,日斜驰遣迎名姝。
燕脂褪尽见玉肤,绿鬟半脱娇不梳。 -
56.《满江红 方城商帅国器军中寄同年李钦用,时》 元·元好问
汉水方城,今古道、几回投迹。
留滞久、浩歌狂醉,此心谁识。
渭北清光摇草树,故人对酒相应识。
记雨窗、相对话离忧,秋风夕。 -
57.《浣溪沙(四)》 唐·韦庄
绿树藏莺莺正嘀,柳丝斜拂白铜堤,弄珠江上草萋萋。
日暮饮归何处客,绣鞍骢马一声嘶,满身兰麝醉如泥。 -
58.《满江红·一片闲心》 宋·无名氏
一片闲心,明洞达、天心无曲。
身未能轻举,权作道家梁屋。
壶内时看吞日月,世间不羡堆金玉。
任自□、虚幻转光阴,披红绿。 -
59.《题满氏申申亭》 宋·王令
申申亭者名自谁,河东丈人身铭之。
方其作亭自休息,固欲申畅名其题。
虽然自奉颇幽乐,岂敢兼忽当世为。
若日所忧非所及,因以遯世无闷辞。 -
60.《次韵和李舍人忆北园寻春之作》 宋·杨亿
谢公别墅枕城闉,萧灑都无紫陌尘。
五色丝论贪草诏,一园桃李阻寻春。
早朝禁漏犹传点,下直残阳已满身。
除是禁烟容洗沐,直须偷暇赏芳辰。