-
1.《游修觉寺》 唐·杜甫
野寺江天豁,山扉花竹幽。
诗应有神助,吾得及春游。
径石相萦带,川云自去留。
禅枝宿众鸟,漂转暮归愁。 -
2.《复入广第七十》 宋·文天祥
东浮沧海漘,南为祝融客。
漂转混泥沙,迫此短景急。 -
3.《寄耿令几父过新堂邑作乃几父旧治之地》 宋·黄庭坚
呼船凌大河,驱马踏平沙。
道傍开新邑,千户有生涯。
四衢平且直,绿槐阴县衙。
问谁作此邑,耆旧对予嗟。 -
4.《宵长》 宋·刘子翚
宵长慵早寐,念念客愁新。
灯影明高屋,蛩声动四邻。
满怀平日事,双鬓倦游身。
避地从漂转,西风羽檄频。 -
5.《元老见过因育新诗》 宋·吴则礼
西风动湖海,木落蓬户幽。
稍回长者车,聊以消吾忧。
脱巾哦新诗,爽气凌高秋。
萧然漂转余,文字慵雕锼。 -
6.《寄因胜观老》 宋·吴则礼
秋晚铜炉一炷香,人间余习未全忘。
云溪尚想穿幽屐,雪屋犹怜共折床。
山林投老成漂转,文字他时妄揣量。
憔悴少陵空白发,敢期重赋赞公房。 -
7.《刘郎诗》 宋·苏泂
白发刘郎意自悲,桃山还是欲花时。
一生漂转成何事,留得玄都数首诗。 -
8.《送别》 宋·张嵲
十年漂转鬓成丝,细话平生万事非。
却忆青灯初罢酒,俄闻铁骑已成围。
当时痛饮今谁在,从此羁游与愿违。
客里别君还岁晚,江湖寥廓泪堪浑。 -
9.《自顺阳至均房道五首用陈符宝去非韵》 宋·张嵲
蓐食带残月,驱仆事西奔。
烟尘犹未息,去住敢轻论。
道古留余险,溪寒减涨痕。
鸣桴闻远驿,吠犬应前村。
境绝增诗兴,山深畏客魂。
吾生久已定,漂转任乾坤。 -
10.《登白帝城二首》 宋·张嵲
殊方秋尽怯登临,万里屯云结岁阴。
崖壁{左山右孝}岈知禹绩,江山割据识雄心。
沧波南下奔云急,单舸东游两鬓侵。
漂转十方仍作客,沉吟怀古泪沾襟。