-
101.《己酉练圻寓舍咏雪》 明·王彝
青龙己酉丰稔叶,岁星一终旬日浃。
天容黄黄风氵疌々正好,云同八表不见叶。
漏促辰酉日车跲,目眩空花气屡慑。
冻指欲堕数蓂荚,股栗匪由冰上踏。 -
102.《青楼曲》 明·吴文泰
青楼少妇悬明榼,软金刺绣罗衣裳。
纤歌宛转声绕梁,围屏狎坐飞琼觞。
流苏锦帐双鸳鸯,梦魂醉入温柔乡。
东风破暖吹红香,落花点点更漏长。
游丝飞絮春茫茫,柔肠一寸生秋霜。
吴山青青江水绿,燕语莺啼空断肠。 -
103.《宿幼孺招隐楼》 明·徐勃
林壑郁重重,危阑俯万松。
乱花穿暗水,疏竹漏晴峰。
远火缘溪棹,斜阳过岭钟。
招携出萝径,踏破白云踪。 -
104.《上院判(十四韵)》 明·叶子奇
浩荡风云气,英雄虎豹姿。
飞霜看下令,甘雨望兴师。
破的千人骇,横戈万马驰。
虎豹开列校,龙节镇边陲。 -
105.《恼公诗题游春士女图》 明·张璨
眉黛弯新月,瞳人剪碧波。
态浓娃馆妓,腰细楚宫娥。
缓踏金莲步,新翻《白雪》歌。
轻颦迷下蔡,妙舞绝阳阿。 -
106.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
107.《除夕》 明·郑作
除夕愁难破,还家梦愈频。
十年江海客,孤馆别离人。
残漏听还尽,寒灯坐愈亲。
梅花满南国,谁寄一枝春。 -
108.《次韵孔毅甫久旱已而甚雨三首》 宋·苏轼
饥人忽梦饭甑溢,梦中一饱百忧失。
只知梦饱本来空,未悟真饥定何物。
我生无田食破砚,尔来砚枯磨不出。
去年太岁空在酉,傍舍壶浆不容乞。 -
109.《次韵孔毅父久旱已而甚两三首》 宋·苏轼
去年东坡拾瓦砾,自种黄桑三百尺。
今年刈草盖雪堂,日炙风吹面如墨。
平生懒惰今始悔,老在劝农天所直。
沛然例赐三尺雨,造物无心怳难测。 -
110.《次韵定慧钦长老见寄八首(并引)》 宋·苏轼
苏州定慧长老守钦,使其徒卓契顺来惠州,问予安否,且寄《拟寒山十颂》。
语有璨、忍之通,而诗无岛、可之寒,吾甚嘉之,为和八首。
左角看破楚,南柯闻长滕。
钩帘归乳燕,穴纸出痴蝇。 -
111.《大热五首 其四》 宋·戴复古
吾家老茅屋,破漏尚可住。
门前五巨樟,枝叶龙蛇舞。
半空隔天日,六月不知暑。
西照坐东偏,南薰开北户。
胡为舍是居,受此炮炙苦。 -
112.《大热五首》 宋·戴复古
吾家老茅屋,破漏尚可住。
门前五巨樟,枝叶龙蛇舞。
半空隔天日,六月不知暑。
西照坐东偏,南薰开北户。
胡为舍是居,受此炮炙苦。 -
113.《自冬徂春,道中多雨,至临江、宜春之间特甚》 宋·范成大
客行无晴时,涔涔如漏天。
东吴至西江,旧岁接新年。
蜡屐惊踵决,油衣笑鹑悬。
掀淖起复仆,顷步如重关。 -
114.《和孙莘老题召伯斗野亭》 宋·秦观
淮海破冬仲,雪霜滋不平。
菱荷枯折尽,积水寒更清。
辍棹得佳观,湖天绕朱甍。
信美无与娱,浊醪聊自倾。 -
115.《喜雨》 宋·陆游
雨声萧萧集庭树,雨气森森入窗户。
玉川茆屋久不葺,破漏无复施床处。
我於万事本悠悠,危坐读书忘百忧。
明朝秋水增三尺,且复沙边弄钓舟。 -
116.《书意》 宋·陆游
屋漏徙我床,窗破补其罅。
衣穿傲狐貉,食淡忘脍炙。
人生老可哀,百事就衰谢。
我喜在得归,味美如啖蔗。 -
117.《懹成都十韵》 宋·陆游
放翁五十犹豪纵,锦城一觉繁华梦。
竹叶春醪碧玉壶,桃花骏马青丝鞚。
斗鸡南市各分朋,射雉西郊常命中。
壮士臂立绿绦鹰,佳人袍画金泥凤。 -
118.《石首县雨中系舟戏作短歌》 宋·陆游
庚寅去吴西适楚,秋晚孤舟泊江渚。
荒林月黑虎欲行,古道人稀鬼相语。
鬼语亦如人语悲,楚国繁华非昔时。
章华台前小家住,茆屋雨漏秋风吹。 -
119.《宿监中偶作》 宋·陆游
流落归来两鬓丝,此生真媿北山移。
数残宫漏寒无寐,开尽梅花病不知。
同舍破甘醒宿酒,故人折简索新诗。
生涯可笑清如许,枉是京尘扑马时。 -
120.《短景》 宋·陆游
短景迫穷冬,日月如鸟过。
衡门窘风雨,衰病不可那。
疏疏屋茅漏,猎猎窗纸破。
鼠豪冒灯出,人倦掩屏卧。
中都旧朋侪,零落今几个?弄笔欲遣愁,孤吟谁与和!