-
401.《依韵和吴起季见寄》 宋·李兼
骐骥瘦,驽骀肥,不如占我白石矶。
出无车,食无肉,宁复羡渠黄金屋。
叔孙礼乐何纷纶,两生不行岂徒云。
丈夫结交半天下,几人沮溺同耕云。 -
402.《满江红 用李廷弼留别韵》 元·张野
一梦黄梁,邯郸道、几人曾觉。
空怨杀、津亭叠鼓,戍楼残角。
往岁相逢淮□渡,今年同向钱塘泊。
叹飘零、俱为出山忙,平生错。 -
403.《挽李左藏》 宋·许月卿
少年谓子气横秋,壮已边城汗漫游。
筮仕弗如归亦好,读书未了死方休。
半生懒意琴三叠,千古诗情土一丘。
月落锡林烟雾冷,松风无籁自飕飕。 -
404.《饯周东岩之石门访汾阳氏并呈友人》 宋·程炎子
漫浪江湖脚,周游到石门。
能迎徐孺子,知有令公孙。
话雨灯辉座,酬春酒滟樽。
况逢朋友在,一见必温存。 -
405.《绍熙庚戍中秋后三日拜张于湖墓》 宋·董道辅
晓出白下门,瘦马踏秋色。
钟山度苍翠,慰我远游客。
暮投清果寺,花草献幽寂。
长廊静无人,落日照西壁。 -
406.《师题子岩》 宋·何麒
旦为阳华游,轩豁谐素志。
那知此嵌岩,近在回翔地。
石如狻猊状,蹲伏呀可畏。
虽无嚬呻威,尚使百兽避。 -
407.《题汪水云诗卷》 宋·开先长老
水流云散海天涯,与子长游亦可嘉。
归马迹漫燕峤雪,啼鹃血染楚城花。
乾坤浩荡空双眼,南北迢遥事一家。
三叠琴心谁解意,蓬莱归路蹑青霞。 -
408.《毗陵太平院壁间画山水熟视之有飞动势殆仙笔》 宋·林景清
山风不动云四寂,万顷波涛生素壁。
三峡夜怒摇星河,九溟昼沸卷霹雳。
谁将江海一笔吞,华阳入砚玄波翻。
灵鳌东转坤轴动,惊浪出没蛟与鼋。 -
409.《过古夹寨城》 宋·孙冲
宋氏英声振,并门意气扬。
两雄争裂土,百战竞图王。
揣敌惟虞晋,躭颐已噬唐。
大河分背面,上党扼咽吭。 -
410.《十洲阁》 宋·王旦
山川如幻阁长秋,一岛飞来伴九洲。
不礙渔樵双桨过,何妨罗绮四时游。
云疑泰华分张去,永忆蓬瀛散漫浮。
禁苑未知湖海乐,生绡写取献九州。 -
411.《众乐亭》 宋·吴充
使君新自四明归,邀我同为众乐诗。
山川可爱惜不见,昼想夕思心为罢。
怳然神遇若有得,齎身乃在天之涯。
涨海连空四无岸,天吴却坐鲛人观。 -
412.《除夕》 宋·徐集孙
一岁惊心忽已除,宦游尚自客西湖。
漫题桃板标茅屋,旋买梅花插瓦壶。
俸薄幸无赊酒债,官閒却有索诗逋。
明朝万事从头起,依旧山肩竹样癯。 -
413.《望云楼》 宋·杨学李
楼前山色青如鬟,楼高夜映心斗寒。
推窗纵目纳吟思,倚槛爽气生眉端。
荒烟宿霭迷野甸,古崖怪石横惊渊。
城孤下瞰天蘸碧,日永坐听风鸣銮。 -
414.《云间阁留题壁间》 宋·张垓
清江一曲抱村流,古柏千茎绕径幽。
天畔峰峦俱秀峙,壁间珠玉烂凝眸。
遥观细菊重岩下,共作携壶九口游。
回首家山白云外,遽兴归思漫悠悠。 -
415.《凝真宫》 宋·张无梦
五云深锁洞门深,蹑屐攀萝特地寻。
烟霭不藏尘外路,神仙遗下水中金。
喜游汗漫华胥宅,重忆崆峒至道心。
不得方平同一醉,红霞零落我樽琴。 -
416.《借榻》 宋·赵处澹
帘卷薰风透骨香,月移花影上回廊。
客游不作安居计,漫借高斋一榻凉。 -
417.《谷雨》 明·方太古
春事阑珊酒病瘳,山家谷雨早茶收。
花前细细风双蝶,林外时时雨一鸠。
碧海丹丘无鹤驾,绿蓑青笠有渔舟。
尘埃漫笑浮生梦,岘首于今薄试游。 -
418.《题画》 明·刘溥
荻花吹雪江风冷,江上微云淡山影。
谁将水墨染生绡,一片江南晚秋景。
人家住近红叶村,红叶照水如春源。
问津有客远相访,童子候迎先扫门。 -
419.《江上书怀寄周玄林敏》 明·唐泰
昔年曾共醉兰舟,明月闲情忆旧游。
独客荒村空向暮,异乡多病厌逢秋。
残烟古戍闻寒笛,落日枫林见驿楼。
为报别来憔悴甚,漫因樽酒一销忧。 -
420.《题羲之观鹅图》 明·岳正
洛阳天子身衣青,典午横被清谈倾。
群公各抆新亭泪,诸王独擅江东名。
王家子弟谁如玉,郎君解坦东床腹。
内史由来是散阶,右军未必非雌伏。