-
101.《出游》 宋·陆游
八月石帆秋,聊为汗漫游。
本因寻友去,却为看山留。
小草题僧壁,长吟上驿楼。
月能从剧饮,天可寄闲愁。 -
102.《读道书》 宋·陆游
一境有神龙,岁不畏枯旱。
为国常得贤,百世不可乱。
吾读黄老书,掩卷每三叹。
正使未长生,去死亦差缓。
如何不自力,白首犹漫漶?友朋死略尽,日月难把翫。
岂无独往愿,儿孙苦羁绊。
安得葛与陶,相从明此段! -
103.《秋晴见天际飞鸿有感》 宋·陆游
新晴天宇色正青,群鸿高骞在冥冥。
儿童相呼共仰视,我亦扶杖来中庭。
丰年到处稻粱满,胡不暂下栖沙汀?应须江海寄旷快,肯为霜雪嗟飘零!书生可笑不自喜,憔悴久翦笼中翎。
鸥波万里每媿杜,鹤化千载知非丁。 -
104.《淮阴太宁山主崇岳逮与予诸公游今年七十余耳》 宋·张耒
我来之初季春月,门外李花如积雪。
杜门燕坐度长夏,庭树秋风忽骚屑。
西驰大火不复燎,急雨凄风争应节。
紫貂暴日知有待,画扇依墙将怨别。 -
105.《登高》 宋·张耒
怀不展兮居无聊,默谇语兮浩长谣。
写我心兮登彼高,陟万仞兮扪九霄。
命清风兮披浮云,瞰四荒兮视天垠。
大海荡潏兮潜龙鲲,吐吞日月兮制明昏。 -
106.《见子瞻粲字韵诗和答三人四返不困而愈崛奇辄》 宋·黄庭坚
公才如洪河,灌注天下半。
风日未尝撄,昼夜圣所叹。
名世二十年,穷无歌舞玩。
入宫又见妒,徒友飞鸟散。 -
107.《代书》 宋·黄庭坚
阿熊去我时,秋暑削甘瓜。
离别日月除,莲房倒箭靫。
得书报平安,肥字如栖鸦。
汝才跃炉金,自必为镆鋣。 -
108.《贵池》 宋·黄庭坚
横云初抹漆,烂漫南纪黑。
不见九华峰,如与亲友隔。
忆当秋景明,九老对几席。
何曾闭篷窗,卧听寒雨滴。 -
109.《四月二十七日与王正仲饮》 宋·梅尧臣
我来自楚君自吴,相遇泛波衔舳舻。
时时举酒共笑乐,莫问罂盎有与无。
醉忆曩同吾永叔,倒冠落佩来西都。
是时豪快不顾俗,留守赠榼少尹俱。 -
110.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
111.《资殿清惠陈公哀诗三首》 宋·刘克庄
清德在人如皦日,荣名加我等浮云。
漫张赞下青凉繖,不敢辽东白布裙。
老惜平生惟此友,吾虽后死愧斯文。
昔贤千里怀鸡絮,安得陈之董相坟。 -
112.《南康赵明府赠予四诗和其首篇二首》 宋·刘克庄
曾掌兰台篡旧闻,亦瞻玉座和来薰。
戆愚漫有诛奸笔,疏拙元无乞巧文。
执简自知愧南董,免冠谁肯救朱云。
消磨不尽惟诗在,社友寻盟意尚勤。 -
113.《送无演归成都》 宋·文同
曾读契嵩辅教编,浮屠氏有不可忽。
后于京师识怀琏,彼上人者尤奇掘。
余尝从容问其友,琏复为余道民讷。
是三大士才过人,所畜岂肯吾儒屈。 -
114.《丹丘同王茶干李县尉高会》 宋·白玉蟾
佳友品字坐,寒宵未渠央。
竹亭天籁动,梅坞月华香。
酒与我为春,我瘦如松苍。
过酒辄一莞,梅竹侍我旁。 -
115.《答客问病》 宋·邵雍
世上重黄金,伊予独喜吟。
死生都一致,利害漫相寻。
汤剂功非浅,膏肓疾已深。
然而犹灼艾,用慰友朋心。 -
116.《改过》 宋·李吕
颜子趣高远,改过不待形。
子路虽未及,有闻思欲行。
庸人过莫知,心目任盲腾。
纵复觉其然,如醉不愿醒。 -
117.《喜入杉岭》 宋·李吕
行尽山岭头,欢喜入乡关。
忆昨冒雨去,寒涩亦多端。
处登粮纲船,出入狗窦宽。
水涨泊无岸,水落浅凑滩。 -
118.《酬令裕见寄之什》 宋·李吕
伯才不鼓琴,良为知音撤。
渊明琴无弦,荆扉昼常闭。
吾道传沧洲,初不待识别。
叔孙志谐俗,礼乐用绵蕝。 -
119.《答师厚和叔喜病起相招》 宋·韩维
韩孟天下好,祝身犹戏駏蛩。
今吾二三友,幸而得相逢。
如何病在枕,垂见月律穷。
前日始能杖,气力微春螽。 -
120.《前日以诗赠贾麟进士繼蒙和答而杨蟠从事亦随》 宋·强至
爱君气干霜松老,一见相投许肝脑。
岂同世上秋叶交,不及岁寒如电扫。
有才无命三十强,寂寞吟斋膝长抱。
愁来遍踏公卿门,绽褐不缝谁改造。