-
81.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
82.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
83.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
84.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
85.《游虞山记》 清·沈德潜
虞山去吴城才百里,屡欲游,未果。
辛丑秋,将之江阴,舟行山下,望剑门入云际,未及登。
丙午春,复如江阴,泊舟山麓,入吾谷,榜人诡云:“距剑门二十里。
”仍未及登。 -
86.《满朝欢·花隔铜壶》 宋·柳永
花隔铜壶,露晞金掌,都门十二清晓。
帝里风光烂漫,偏爱春杪。
烟轻昼永,引莺啭上林,鱼游灵沼。
巷陌乍晴,香尘染惹,垂杨芳草。 -
87.《古倾杯(林钟商)》 宋·柳永
冻水消痕,晓风生暖,春满东郊道。
迟迟淑景,烟和露润,偏绕长堤芳草。
断鸿隐隐归飞,江天杳杳。
遥山变色,妆眉淡扫。 -
88.《减字木兰花》 宋·黄庭坚
见,复用前韵先往
使君那里。
千骑尘中依约是。
拂我眉头。
无处重寻庾信愁。
山云弥漫。
夹道旌旗联复断。
万事茫茫。
分付澄波与烂肠。 -
89.《绿头鸭》 宋·晁端礼
锦堂深,兽炉轻喷沈烟。
紫檀槽、金泥花面,美人斜抱当筵。
挂罗绶、素肌莹玉,近鸾翅、云鬓梳蝉。
玉笋轻拢,龙香细抹,凤凰飞出四条弦。 -
90.《最高楼(春恨)》 宋·毛滂
新睡起,熏过绣罗衣。
梳洗了,百般宜。
东风淡荡垂杨院,一春心事有谁知。
苦留人,娇不尽,曲眉低。 -
91.《水调歌头(濠州观鱼台作)》 宋·叶梦得
渺渺楚天阔,秋水去无穷。
两淮不辨牛马,轻浪舞回风。
独倚高台一笑,圉圉游鱼来往,还戏此波中。
危槛对千里,落日照澄空。 -
92.《鹧鸪天》 宋·朱敦儒
竹粉吹香杏子丹。
试新纱帽紵衣宽。
日长几案琴书静,地僻池塘鸥鹭闲。
寻汗漫,听潺湲。
淡然心寄水云间。
无人共酌松黄酒,时有飞仙暗往还。 -
93.《风流子》 宋·蔡伸
韶华惊晼晚,青春老、倦客惜年芳。
庭樾荫浓,半藏莺语,畹兰花减,时有蜂忙。
粉墙低,嫩岚滋翠葆,零露湿残妆。
风暖昼长,柳绵吹尽,淡烟微雨,梅子初黄。 -
94.《念奴娇(暮秋登石桥追和祝子权韵)》 宋·毛幵
十年湖海,叹潘郎憔悴,无心云阁。
强起登临惊暮序,目极清霜摇落。
散发层阿,振衣千仞,浩荡穷林壑。
B879寥无际,镜天收尽云脚。 -
95.《归去来兮引》 宋·杨万里
侬家贫甚诉长饥。
幼稚满庭闱。
正坐瓶无储粟,漫求为吏东西。
偶然彭泽近邻圻。 -
96.《南歌子(赠吴伯承)》 宋·张孝祥
人物羲皇上,诗名沈谢间。
漫郎元自谩为官。
醉眼瞢腾、只拟看湘山。
小隐今成趣,邻翁独往还。
野堂梅柳尚春寒。
且趁华灯频泛、酒船宽。 -
97.《鹊桥仙(丙寅七夕)》 宋·郭应祥
两情相向,一年厮睚,等得佳期又到。
休言夜半悄无人,那喜鹊、也须知道。
来今往古,吟诗度曲,总漫萦牵怀抱。
不如乞取巧些些,待见了、分明祷告。 -
98.《踏莎行(七夕词)》 宋·韩淲
雨意生凉,云容催暮。
画楼人倚阑干处。
柳边新月已微明,银潢隐隐疏星渡。
今古佳期,漫传牛女。
一杯试与寻新句。
幽怀冷眼是青山,旧欢往恨浑无据。 -
99.《水调歌头(叔母生日)》 宋·魏了翁
人道三十九,岁暮日斜时。
儿今如许,才觉三十九年非。
昨被玉山楼取,今仗牛山挽住,役役不知疲。
自己未能信,漫仕亦何为。 -
100.《水调歌头(叔母生日)》 宋·魏了翁
人道三十九,岁暮日斜时。
儿今如许,才觉三十九年非。
昨被玉山楼取,今仗牛山挽住,役役不知疲。
自己未能信,漫仕亦何为。