-
61.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
62.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
63.《题王逸老书饮中八仙歌》 元·唐珙
前朝书法孰为盛,苏黄米蔡得其正。
法度难以晋魏论,气象可与欧虞并。
宣和金书类臣稷,筋骨通神工瘦硬。
大江南来万几暇,翰墨留神纵天性。 -
64.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
65.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
66.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
67.《双调 山鬼》 元·阿鲁威
若有人兮含睇山幽,乘赤豹文貍,窈窕周流。
渺渺愁云,冥冥零雨,谁与同游?
采三秀兮吾令蹇修,怅宓妃兮要眇难求。
猿夜啾啾,风木萧萧,公子离忧。 -
68.《答林康民见和梅花诗》 宋·朱松
寒崦人家碧溪尾,一树江梅卧清泚。
仙姿不受凡眼污,风斂天香瘴烟里。
向来休沐偶无事,谁从我游二三子。
弯碕曲迳一携手,冻雀惊飞乱英委。 -
69.《题和伯侨吴松雪霁图三首》 宋·罗椅
天随漫解理艇,不惯霜后霜前。
幸自竹篙閒著,抛来借与邻船。 -
70.《贺新郎·决眦斜阳里》 宋·王奕
决眦斜阳里。
品江山、洛阳第一,金陵第二。
休论六朝兴废梦,且说南浮之始。
合就此、衣冠故址。 -
71.《水调歌头 送俞时》 元·王结
众里识中散,野鹤自昂藏。
萤窗雪屋十载,南国秀孤芳。
河汉胸中九策,风雨笔头千字,画省姓名香。
文采黑头掾,辉映汉星郎。 -
72.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
73.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
74.《次花翁冬日三诗》 宋·杜范
料理新阳在此朝,休文但觉带宽腰。
懒将漫刺巡门到,病怕时人举酒邀。
强裹青衫空自累,满簪白发不相饶。
冥心久矣随天付,九转还丹不用烧。 -
75.《用功成韵赋外舅短项翁》 宋·耿镃
君不见王绩非狂生,笔墨雪尽惟酒经。
又不见志和非漫尉,江湖醉咏渔歌耳。
文章得失两梦事,一醉从渠俱不理。
人间自有行秘书,此翁聊为山泽儒。 -
76.《龙渊》 宋·何耕
门前大江河渺漫,昔人饮牛水为乾。
水乾龙逝亦其理,近在咫尺聊泥蟠。
鱼暇玩侮娬獭笑,纵有灵怪谁当看。
德人问舍压我境,便尔筑室相遮栏。 -
77.《题自画芦雁》 宋·李膺仲
晚来无事理扁舟,唤起骚人漫浪愁。
过眼飞鸿三两字,淡烟寒日荻花秋。 -
78.《毗陵太平院壁间画山水熟视之有飞动势殆仙笔》 宋·林景清
山风不动云四寂,万顷波涛生素壁。
三峡夜怒摇星河,九溟昼沸卷霹雳。
谁将江海一笔吞,华阳入砚玄波翻。
灵鳌东转坤轴动,惊浪出没蛟与鼋。 -
79.《挽张南轩先生八首》 宋·彭龟年
昔年清江上,再拜投漫刺。
匆匆仅班荆,春风满怀袂。
自此成契阔,书邮剖疑义。
此理有会能,万彻而一致。 -
80.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。