-
21.《奉送白岩相公扈跸凯旋三十韵》 明·蒋山卿
帝室何多故,亲藩自取亡。
从教赐几杖,讵意缺锜斨。
氛祲霾彭蠡,妖星孛豫章。
官寮甘就戮,郡县泣罹殃。 -
22.《寄题周丞相平园》 宋·陆游
先生道心平如砥,秋毫忿欲何曾起。
漫将周易著床头,本不洗心那洗耳?先生国论如砥平,三朝倚之作权衡。
泰阶两两元不动,自然万里无欃枪。
如今归来曲肱卧,世事无穷俱看破;不栽桃李不鉏兰,山僧野叟时来过。 -
23.《李仁甫用东坡寄王定国韵赋新罗参见贻亦复继》 宋·张栻
三韩接蓬莱,祥云护山顶。
涵濡雨露春,吞纳日月景。
美荫背幽壑,灵根发奇颖。
艰难航瀚海,包里走湖岑。 -
24.《次韵叶硕夫南归见贻二首》 宋·李弥逊
未挂丹题雁塔中,重来溪上觅筠翁。
相期老眼横遥碧,莫着征衫走软红。
得失漫嗟蝉翼重,才名合见马群空。
三年小度惊人手,未信朱衣也不公。 -
25.《和洪秀才八首》 宋·胡寅
鄙人闻道晚,何以播芳猷。
未就三年刻,还惊一叶秋。
论交无白足,对客有青眸。
之子怀仙趣,相期汗漫游。 -
26.《和俞孚仲游南坡》 宋·虞俦
平昔相期汗漫游,杖藜还肯访林丘。
君来便觉客不恶,我醉无言山自幽。
柏子乍燃香拂袖,酷奴初试雪浮瓯。
慈亲眉寿间居好,谁道周南叹滞留。 -
27.《再次韵》 宋·赵蕃
偶来无一关,何必化身上。
下视胶扰中,脱去如覆掌。
我生本山人,说山非妄想。
赋诗亦漫兴,不要世称赏。 -
28.《呈审知二首》 宋·赵蕃
楼前木叶下缤纷,楼上长吟独有人。
勿漫悲秋成楚些,要知达识自天真。
从渠屐著一生几,莫问锥无今岁贫。
平日相期定何事,君今到岸我迷津。 -
29.《赠沈沅陵》 宋·赵蕃
绍圣同年今几家,泛然游宦偶天涯。
先因避贼来江左,身欠看山到永嘉。
世禄相期会腾踏,束书宁复漫咨嗟。
我今山色催归意,君政黄紬稳听衙。 -
30.《凌云李圣可西郊别墅创小亭属余作风月无边古》 宋·程公许
我不愿筑受降城朔方职总管,又不愿金狨击马西池万人看。
只愿宽间寂寞滨,倚醉高吟青玉案。
秋与霜斫蟹泥滑,春浪叉鱼杨柳贯。
江湖长恐寸心违,世界饶君左手断。 -
31.《魏南夫丞相挽诗二首》 宋·释宝昙
青云纡群绂,白首费符移。
即墨仍飞语,翁归不受私。
凋零唯舌在,汗漫付心期。
手种堂前柳,东风学画眉。 -
32.《上赵相公二首》 宋·杨公远
徹骨清贫颇自怜,生涯淡薄只随缘。
搜罗景象画多趣,拌擞襟期诗几篇。
毛颖漫供烟雨耒,石泓聊当稻粱田。
化炉倘赐甄陶意,便是人生际遇年。 -
33.《九章之九 悲回风》 先秦·屈原
悲回风之摇蕙兮,心冤结而内伤;
物有微而陨性兮,声有隐而先倡。
夫何彭咸之造思兮,暨志介而不忘;
万变其情岂可盖兮,孰虚伪之可长? -
34.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
35.《长恨歌》 唐·白居易
汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。
杨家有女初长成,养在深闺人未识。
天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。
回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。 -
36.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
37.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
38.《庐山谣寄卢侍御虚舟》 唐·李白
我本楚狂人,凤歌笑孔丘。
手持绿玉杖,朝别黄鹤楼。
五岳寻仙不辞远,一生好入名山游。
庐山秀出南斗傍,屏风九叠云锦张。 -
39.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
40.《娇女诗》 魏晋·左思
吾家有娇女,皎皎颇白皙。
小字为纨素,口齿自清历。
鬓发覆广额,双耳似连璧。
明朝弄梳台,黛眉类扫迹。