-
1.《上古之什补亡训传十三章·十月之郊一章》 唐·顾况
(十月之郊,造公室也。
君子居公室,当思布德行化焉。
)
十月之郊,群木肇生。 -
2.《嘉禾兴圣院》 宋·刘植
禅关自幽阒,竹亦号真如。
况是龙潜地,曾经凤食馀。
土深抱节密,林净著行疏。
谁谓乾淳达,清阴只似初。 -
3.《华亭百咏·白龙潭》 宋·许尚
神物幽潜地,沧沧水接空。
不缘尝应祷,谁识有殊功。 -
4.《次韵公辟闻角有感》 宋·秦观
一听胡笳动越吟,声潜地底气逾深。
千宫月色单于曲,万里天光魏阙心。
秉烛何人犹把盏,挑灯有女正穿针。
早寒时节黄昏後,更逐西风应远砧。 -
5.《建康六感·宋》 宋·刘子翚
寄奴真伟人,落拓龙潜地。
据筵呼五木,已有吞世气。
世期值阳九,天纲日沦夫。
偏邦可跨州,卑号犹称帝。 -
6.《写心五首》 宋·方回
我既不干世,人故不我知。
我能自不轻,人亦莫我欺。
夏潦江湖溢,云雨翔蛟螭。
两涯一以涸,岂无藏蛰时。
外冻内不死,复雷潜地维。
何必慕荠菜,窃借春风吹。 -
7.《稚虎》 宋·方回
槛车二稚虎,舁者过墙外。
犬何自知之,怖栗窜墙内。
万物各有气,遥感不待对。
玉宝潜地底,九霄露光怪。
一夫全其神,山灵百妖退。
矧乃重华时,济济夔龙会。 -
8.《冬至日闻雷》 宋·杨时
土圭日已南,百年生有期。
新阳潜地脉,惨惨群阴微。
尚觉云气昏,严飚弄寒威。
狂雷与骤雨,奔逐如喧鼙。
百虫误惊蛰,生理亦已亏。
向晚怒声息,散雪交余辉。
凌寒山驿孤,持盃空自疑。 -
9.《欲之新乡答崔颢綦毋潜》 唐·李颀
数年作吏家屡空,谁道黑头成老翁。
男儿在世无产业,行子出门如转蓬。
吾属交欢此何夕,南家捣衣动归客。 -
10.《避地司空原言怀》 唐·李白
南风昔不竞,豪圣思经纶。
刘琨与祖逖,起舞鸡鸣晨。
虽有匡济心,终为乐祸人。
我则异于是,潜光皖水滨。