-
21.《水龙吟·九秋白玉盘高》 金朝·蔡松年
九秋白玉盘高,夜来冷射银河水。
好风清露,碧梧高竹,нн凉气。
女手香纤,一山黄菊,半青橙子。
趁鹅儿新酒,?云漉雪,一年好、君须记。 -
22.《澄心轩》 宋·丁天锡
高馆含秋溪水平,白云一榻临空清。
云影天光入怀抱,玉楼银阙无人行。
滔滔活水源头落,却笑奔流争万壑。
雪照梅檐坐月明,露泻荷盘见鱼躍。
长安车马多富儿,汗流浃背尘满衣。
谁识君心有真乐,沙头白鸟犹忘机。 -
23.《高岩立春日》 宋·王世则
二年白玉堂,挥翰供贴子。
风生起草台,墨照澄心纸。
三年文昌省,拜赐近天咫。
红蓼朌御盘,金幡袅宫蕊。 -
24.《杨先高题漱玉轩》 宋·闻九成
二龙触斗一不支,化为怪石檐之垂。
神泉内溢石齿迸,漱激犹作琼瑶飞。
琴高赤鱓或在迩,借我一跨邀安期。
远来相就盥灵液,六腑共浥清凉滋。 -
25.《题澄照寺主师壁》 宋·谢涛
叠巘收云拂眼明,久依香社豁高情。
主人心似秋池水,一日看来一日清。 -
26.《澄心堂》 宋·曾极
楮生玉面务深藏,未肯横陈翰墨场。
一幅降牋何用许,价高缘写宋文章。 -
27.《澄观楼晓坐和仅初韵》 明·华察
晓色澄秋林,霞明映山翠。
贪奇事夙兴,爽气醒残醉。
空霜日夜繁,坐见木叶瘁。
天高宿雾收,白云出平地。
初日照重岩,寒流响虚隧。
景物清心魂,泠然起遐致。 -
28.《重过华子澄》 明·盛鸣世
柳市南头路,三年此重过。
长贫为客倦,高卧奈君何。
岭背夕阳尽,月明秋水多。
徘徊那能去,门外即烟波。 -
29.《丙午中秋与余左司王山人高记室同过张文学宅》 明·徐贲
商飙吹秋天如蓝,出户圆月生东南。
众星次第敛芒角,独有桂影垂毵毵。
澄光无私照应遍,不间污泽兼清潭。
冰轮轧轧上银汉,玉龙左右驾两骖。 -
30.《次韵吴季野题岳上人澄心亭》 宋·王安石
高亭五月尚寒生,回首尘沙自郁蒸。
砌水乱流空石底,槛云高出蔽出层。
跻攀欲绝人间世,缔构知从物外僧。
肠胃坐来清似洗,神奇未怪佛图澄。 -
31.《题高君宝绀泉》 宋·文天祥
渟渟岩下泓,澄碧落梧影。
寒瑶披清飙,残月照濎濙。
俯渊测浮云,流日荡苕颖。
向来沧浪歌,孺子不可诇。
载沾衣上尘,怀古意深永。
招招素心人,相期发深省。 -
32.《和刘原父澄心纸》 宋·欧阳修
君不见曼卿子美真奇才,久已零落埋黄埃。
子美生穷死愈贵,残章断◇如琼瑰。
曼卿醉题红粉壁,壁粉已剥昏烟煤。
河倾昆仑势曲折,雪压太华高崔嵬。 -
33.《步步高》 宋·无名氏
一更里,澄心披襟坐。
猿马牢擒锁。
慧剑磨。
六贼三尸尽奔波。 -
34.《依韵和永叔澄心堂纸答刘原甫》 宋·梅尧臣
退之昔负天下才,扫掩众说犹除埃。
张籍卢仝斗新怪,最称东野为奇瑰。
当时辞人固不少,漫费纸札磨松煤。
欧阳今与韩相似,海水浩浩山嵬嵬。 -
35.《高藤州六观堂》 宋·晁说之
曾子三省予未能,夫君六观何自入。
天台敖我三观妙,君又三之弥有得。
露下聚散俱已空,电出有无仍不实。
一世假梦暂踟蹰,万缘托幻聊戏剧。 -
36.《僧惠澄从余学诗》 宋·毛滂
花开花落古东溪,賸馥残膏今在谁。
后世那能接光焰,上人聊复问藩篱。
散花高座真无事,乞食空肠仅不饥。
急唤清风下佳树,尽吹尘土出诗脾。 -
37.《晨光亭夹径草深庵僧澄锄去之将种桃李》 宋·朱翌
径荒随处长蓬蒿,忽告通幽且尽薅。
已问花翁移郁李,竟从金母折蟠桃。
住庵事简吾何力,种树功高子有劳。
吏用公材当小试,把锄来趁雨如膏。 -
38.《奉同原甫赋澄心堂纸》 宋·韩维
江南国士未破前,澄心名纸世已传。
高堂久倾不复见,谁谓此物犹依然。
当时万杵捣云叶,铺出几案滑且坚。
剡溪藤骨不足数,蜀江玉屑谁复怜。 -
39.《又九月十四日登秋风阁以余霞散成绮澄江静如》 宋·李廌
山客水不觌,烝云日如甑。
陵陆混泥沙,黯惨度朝暝。
晨霞送晴色,喜见天面莹。
江光剑归匣,云收四山静。
高阁眺空无,复见前日胜。
回思困涂潦,戃怳如昔病。
登临勿太息,秋风渐焱劲。 -
40.《刘伯山书来云有施主为造一亭刘子澄名曰竹溪》 宋·赵蕃
竹外青原久不看,书来剩喜报平安。
修筠流水故亦有,高士韵人良独难。
杜老不应栖锦里,谪仙终合见金凿。
兹亭便与图经载,何况制名繇孟韩。